Exclusively Dating The Idol | ✓

Chapter 46

Bigla niyang siniko nang malakas ang sikmura ko at halos umubo na ako ng dugo sa sobrang sakit no'n. Mabilis ko rin siyang sinampal nang malakas, dahilan para maalis siya sa pagkakubabaw sa akin at nasa gilid ko na siya. Ako naman ang kumababaw sa kaniya. 

I smirked. "Tangina ka, ha!"

Sinampal ko siya nang paulit-ulit sa magkabilang pisngi. Sinabunutan ko rin siya at halos matanggal na ang kaniyang anit. Sigaw lang siya nang sigaw at minumura pa ako pero wala na akong pakialam. 

Napasinghap ako nang biglang bumilis ang takbo ng kotse, kaya napatigil ako at napalingon. Bumilis ang tibok ng puso ko nang makitang naapakan ni Sharlene ang gas at didiretso na kami sa bangin!

"Shit!" Umalis kaagad ako sa pagkakubabaw sa kaniya at sinubukang imaniubra ang manibela. 

Pero bago ko pa mahawakan 'yon, nadikit ako bigla sa upuan at halos hindi ako makahinga nang sakalin ako ni Sharlene.

Tumawa siya. "Kung hindi ako magiging masaya, dapat ikaw rin! Kaya sabay na tayong magdusa!"

Malakas na inapakan niya ang gas, at nag-full speed na ang kotse. 

Shit!

Lumipad ang kotse. Pakiramdam ko ay nag-slowmo bigla. Unti-unti ring umangat ang pwetan ko sa upuan habang yumuyuko ang kotse para bumagsak. 

Sobrang bilis ng pangyayari. Bumagsak ang kotse at mabilis na nagpagulong-gulong. Mariin akong napapikit at hindi ko na nagawang protektahan ang ulo ko. Parang bola na ang katawan ko na tumatama sa bawat side ng kotse habang pagulong-gulong ito. 

The car stopped rolling, pero bigla itong tumama nang malakas sa isang puno. Tumama ang ulo ko sa harap ng kotse at kaagad akong nawalan ng malay.

--

  -JUSTIN's POV-

Naisuntok ko na lang ang kamay sa sahig dahil sa matinding frustrasyon. 

Bumuga ako ng hangin bago nilabas ang cellphone ko. Unang lumabas sa speed dial ko si Josh, kaya siya kaagad ang tinext ko. Sinend ko sa kaniya ang address na binigay ni Sharlene.

To: Josh

Go to this place. Now. Bring some police with you. Kailangan ni Naji ng tulong. Sharlene abducted her!

Pagkatapos maisend ay binalik ko sa bulsa ang cellphone. Sinubukan ko ulit tumayo, at napangiwi ako nang sumakit ang hita ko. Pero kahit ganoon, humakbang ako at nagsimulang maglakad kahit paika-ika. 

Sharlene turned ito a crazy, psychopath. Baka anong gawin niya kay Naji!

Hiningal ako nang makarating ako sa pintuan. Kumapit ako ro'n at sumandal sandali. Pumikit ako at isinandal din ang ulo sa sobrang panghihina. 

"Going somewhere, Mr. Justin De Dios?"

Naimulat ko kaagad ang mga mata ko. Nakita ko si Miles na nakangiting humahakbang papalapit sa akin. Kaagad akong napaayos ng tayo, pero nakakapit pa rin sa pintuan. 

Tumalim ang titig ko sa kaniya. 

"Nasaan si Sharlene? Saan niya dinala si Naji!?"

Tumawa siya. "Calm down, will you?" Umiling-iling siya. "By now, baka ini-enjoy niya na ang byahe papuntang kabilang buhay. Gusto mo bang humabol?"

Napaawang ang mga labi ko nang inangat niya ang kamay na may hawak ng baril at kinasa 'yon.

Shit! Ang unfair naman nito. May mga baril sila, 'tapos ako wala!

Pumihit na ako para sana tumakbo pero napaigtad ako nang pumutok ang baril at tumama ang bala no'n halos isang dangkal ang layo mula sa mga paa ko.

"Shit!" Mabilis akong tumakbo pabalik sa loob kahit paika-ika pa.