A Stranger's Heart[Completed]

CHAPTER 3

ELLE'S POV

Inis akong lumabas ng canteen dahil sa nangyari kanina. Nagpunta na lamang ako sa may bench malapit doon sa field para tumambay.

Kinuha ko sa bulsa ko ang cellphone ko dahil may tumatawag. Nakita kong si Kuya ang tumatawag kaya sinagot ko kaagad ito.

"Hello kuya"..pagsagot ko sa tawag nya.

"Bakit parang badmood ka ngayon"...pagtatanong nya pa sa akin.

"Tss! Hindi ahh.. ganto lang talaga ako  kuya. Di ka pa ba sanay?"..pagpapaliwanag ko sa kaniya.

"Psh! kapatid nga kita hahaha"...natatawang sabi nya pa sa akin.

"Oh...Ehh bakit ka nga napatawag. May sasabihin ka ba?"..pag-iiba ko sa usapan namin.

"Wala naman. Masama bang kamustahin ka lang?"..malungkot kunwaring tanong nya pa.

"Edi..tumawag ka lang para don. Tss! okay lang ako kuya wag kang mag-alala...Ohh Sige na may klase pa ako ehh tsaka malapit ng magtime..Bye!"..pag-papaalam ko sa kanya..

"Sige...n-----"...naputol na ang sasabihihin nya dahil aksidente kong napindot ang end call button. Hindi ko na muna yon inintindi dahil malelate na ako sa klase ko.

Pagkapasok ko ng classroom ay nakita ko na Si Mr. S sa upuan nya kasama yung mga alagad nya at nagku-kwentuhan pa sila. Nagderetso na lamang ako sa upuan ko at agad na nilabas ang notebook ko bago pa dumating ang lec. namin.

DISCUSS........

DISCUSS......

DISCUSS.......

DISMISSAL.....

Pagka-alis na pagka-alis ng lec. namin ay agad kong inayos ang gamit ko para  makauwe na agad ako. Pagdating ko sa parking lot ay nag-abang agad ako ng taxi para sumakay papa-uwi di ko kasi dinadala ang kotse o motor ko dahil tinatamad akong magmaneho kaya nakasanayan ko nang mag-commute palagi.

Mabilis naman akong nakasakay sa taxi at sinabi ang address kung saan ako ibababa nito.

Habang nasa byahe ay kinuting-ting ko na lamang ang cellphone ko para di ako mabored habang papauwi ako sa bahay ngunit sa sandaling yun ay palaging puma-pasok sa isip ko ang lahat ng mga nangyaring yun noong lunes. Nalulungkot at nagsisi ako sa nagawa ko at kapag nakikita ko si Mr. S ay naalala ko ang lahat lahat na para bang may bumubulong na tinig sa akin na kasalanan kong lahat kung bakit namatay ang kapatid nya.

Napailing nalang ako sa kawalan para maalis ang mga ala-alang iyon. Maya-maya pa ay nagsalita ang driver at sinabing nandito na kami. Agad akong bumaba at nagpasalamat sa kanya tsaka pumasok sa gate ng bahay namin.

"Elle! Anak bakit ginabi ka na ng uwi?"......pagtatanong nya pa sa akin habang papalapit para yakapin ako.

"Natagalan po kasi ako sa paghihintay ng taxi ehh Sorry po".....pagpapa-umanhin ko kay mommy.

"Ahh ganon ba....edi sana dinala mo nalang yung kotse mo para di ka na natatagaln pa sa paghihintay"....pangu-ngumbinsi nya sa akin.

"I can't mom. You already know my reason".... pagtanggi ko sa nais ni mommy para sa akin.

"Okay.... Tara kain na tayo!"....pagyaya nya pa sa akin pero tinanggihan ko ito.

"Hindi na siguro mom busog po ako ehh...Aakyat na lang po ako sa kwarto ko"..muling pagtanggi ko sa kaniya. Tumango na lamang si mommy sa akin kaya nauna na akong umakyat sa taas.