How can I tell you? #Mus-alonlymAward20

Chapter 54 Found them

Vince POV

Saan ba tayo pupunta? Tanong ni Grizelda habang sakay kami ng speed boat ni Marco and yes that brute is with us. I have no other choice, sa kanya kasi ang gamit naming sasakyan.

"You'll see" matipid kong sagot. Gusto kong masigurado muna ang lahat before I spill with her what we are about to see and what will going to happen.

"Bro, you want me to call a back up after." Umiling lang ako kay Marco. Those dudes will definitely not coming with us. Not this time.

At ng makarating kami sa isang isla. I ask Marco to stay and just wait for us which he agreed. Mabuti naman at hindi na ito nangulit pa. Knowing that guy masyadong makulit.

"I'm just a call away bro." Sabay kindat. Putcha nababakla pa ata ito. I show my middle finger and that brute just laugh at me.

Kinakabahan at nag aalinlangan ako sa kung ano man ang pwede naming makita at malaman sa islang ito. Ano man ang mangyari kailangan namin ng katotohanan. Hindi ako sigurado kung makikita ba namin ang sagot o hindi. May tiwala naman ako kay George kaya umaasa akong magiging maganda ang resulta sakin at kay Grizelda ng lakad na ito.

We are walking for about an hour pero wala parin kaming nakikitang pwedeng maging palatandaan ng hinahanap ko. Tumingin ako sa gawi ni Grizelda, bakas ang pagod sa mukha nito pero pilit nitong itinatago.

"Are you tired? Pwede tayong tumigil muna." Tumingin ito sakin, nagtatanong.

"Malayo pa ba tayo? Kaya ko pa naman." Tipid nitong sabi saka nagpatuloy sa paglalakad. Kaagad ko itong hinawakan sa braso bago pa man ito makalayo.

"We stop for while, pagod kana." Umiling ito.

"No hindi ako pagod, kaya ko pa." Sabay bawi sa kamay ko at ng tangkang maglalakad muli ito ay hinawakan ko na ito sa bewang.

"Vince don't ask me to stop dahil ayaw ko. Kung kapalit ng pagod ay ang makita sila titiisin ko ang pagod." Nagulat ako saglit sa sinabi nito. She knows.

Yumuko ito at nagsimula ng humikbi. Pinaharap ko ito sakin, masuyo kong hinawakan ang magkabila niyang pisngi at pinagtama ang mga mata namin. Bakas ang lungkot sa mga mata nito. Pinunasan ko ang luhang patuloy na dumadaloy sa namumula nitong pisngi.

"Kung yan ang gusto mo pero pag gusto mong magpahinga sandali, please tell me." Malungkot itong tumango at saka tumingin muli ng diretso sa mata ako.

"I heard you talking to George. Sana sinabi mo sakin." Dumampi ang palad nito sa pisngi ko. "Kung ano man ang dahilan kung bakit hindi mo sakin sinabi, I still trust you Vince. Kaya wag mo akong bibiguin."

"Thank you Grizelda." Parang may sariling isip ang labi ko at maingat na idinampi ito sa labi ni Grizelda. Maingat ang paghalik ko takot na baka masampal ako pero napangiti ako ng tumugon ito sakin. That's my girl.

We stop for a while and then continue our so called journey. When we are only a few steps away from our destination sabay kaming natigilan ng may natanaw kaming dalawang taong masayang naguusap. Naramdaman ko ang biglang paghawak sakin ni Grizelda, nanlalamig ang kamay nito at ng tingnan ko ito ay parang nadurog ang puso ko. Halos mawalan ang kulay ang mukha nito. Shit.

"Grizelda?" Kaagad ko itong niyakap patalikod sa mga ito.

"No, tell me. I'm not halucinating. Please Vince." Mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko dito. I feel her shaking, parang nag sisisi na ako sa ginawa kong ito. I don't want her to feel like this. It's hurts for me also but we have to be strong.