Bir hacker ve bir yazarın hikayesi...
Taehyung'un karanlık ruhu Seokjin'in gizli ruhuna karıştı. Ortaya ise yıkım çıktı.
❃
hayran kurgu, gerilim ve aksiyon karışımı bir kitaptır, iyi okumalar dilerim.
yayımlanma tarihi: 10.07.2019
bitiş tarihi: 05.0...
herkese iyi okumalar dilerim, bol bol yorum yapmayı unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Bölüm 23 Özeti
Seokjin, Taehyung'a karşı olan duygularına yenik düşer ve kendini Taehyung'a teslim eder. Operasyonun başarılı geçmesinden kaynaklı olarak yapılan sinema kutlamasında Taehyung ve Seokjin, saldırı yapıldığını tesadüfen fark ederler ve müdahale ederler. Ardından aralarında bir ajan olduğunu fark ederler.
***
Bilgisayarın yaydığı gürültü ortadan kalktığında geride beni ve Taehyung'u koca bir boşluğa hapseden sessizlik kalmıştı. Taehyung öne doğru eğildi ve uzun parmaklarıyla yüzünü kapattı. Sessiz solukları devam ederken onu bu kadar durgun ve çaresiz görmek göğsümde bazı sıkışmalara yol açıyordu. Sanki orada bir şey vardı da kasılıp duruyordu.
"Taehyung-ah." Sesimin duyulacak derecede çıktığını sanıyordum ama sandığımın aksine sadece ben duyabilmiştim. Onu ürkütmemek için yavaş bir şekilde yaklaştım ve dizlerimin üzerine çökerek yanında durdum. Elimi sırtına götürdüm ve başımı bacağına yasladım.
Başımı bacağına yaslamamla birlikte alnını boynuma yasladı. "Ne yapacağım, Jin?"
"Her şey yoluna girecek, Taehyung-ah."
Başını kaldırdı. Yüzünü net görebilmek için ben de başımı kaldırdım. Gözlerini tavana çevirdi ve sertçe yutkundu. "O bodrum katı kilitleyip içerideki herkesi patlatma isteğim, normal mi?"
Jennie? Herkesi geçtim içeride kanından biri vardı. Öz kardeşi Jennie...
Ben öz ağabeyimi öldürdüm, Jin.
Vücudumu bir titreme sararken bundan kurtulmak ister gibi kafamı hızlıca iki yana salladım ve gözlerimi kırpıştırdım. Hayır. Hayır, Taehyung bir cani değildi.
"Şu anda sadece iyi düşünemiyorsun, Taehyung. Sakinleşmen gerekiyor."
Taehyung ayağa kalktı ve terasa açılan cam bölmeye doğru ilerledi. Cam bölmenin önünde durup ellerini ceplerine koydu. "Sakinleşmek çözüm değil, Jin. Parçalanıyorum, yok oluyorum. Sakinleşmek beni kurtarmıyor, Jin. Ölüyorum." Derin bir nefes aldı ve başını hafifçe yana çevirdi. "Görmüyor musun?"
