şeytanın ağında ❧ taejin (+15)

4- Karanlık Evren

bol bol yorum yapmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim

bu arada yeni bölüm günleri çarşamba ve pazar

***

Size ulaşmayacağını tahmin ettiğiniz biri günün birinde sizinle iletişime geçse neler hissederdiniz? Ne hissedebilirsem hepsini hissediyordum. Şaşkınlık, boşlukta olmak, afallamak... Ve buna benzer daha birçok şey...

Okuduğum mesajla birlikte heyecandan neredeyse nefesim kesildi ve yürümeyi bıraktım. V neden bana yazıyordu ki? Bir hacker'ın bir yazarla ne işi olabilirdi? Tüm dediklerini düşünmem gerekiyorsa bizi aynı yapan, diğerlerinden farklı olmamızı sağlayan düşünce yapımız mıydı?

Pekala, kabul ediyorum ki doğduğumdan bu yana normal bir çocuk olmamıştım. Hatta bu yüzden pek arkadaşım da olmazdı ama bu duruma üzülmez ya da bunu umursamazdım. V'yi çoğu kişi tanırdı Kore'de. Bir dahi olduğunu ise bilmeyen yoktu. Bahsettiği şey bu muydu? Bizim ortak noktamız...

Dibimde çalan korna sesiyle gözlerimi kırpıştırarak olduğum kaldırımın kenarındaki arabaya baktım. Jimin kaşlarını kaldırmış bana bakıyordu. Eliyle gel işareti yaptığında arka koltuğa geçtim. "Neye bakıyordun öyle şaşkın şaşkın?"

Elimi havada önemsiz der gibi salladım. Çoğu kişinin arayıp bulamadığı V ile iletişimde olmak ne kadar önemsizse işte... Jimin önemsemeden arabayı sürmeye devam ederken düşünmeye başladım.

Çoğu şeye şimdi bir açıklık getirebiliyordum. Evin güvenlik sistemini yerle bir edebileceğini söylemişti ki yalan söylemiyordu. Koskoca şirketlerin güvenlik sistemlerini çökertmiş olan V elbet ki benim evimin güvenlik sistemini de kolaylıkla halledebilirdi.

Peki kitabıma kendini yazması? Ortak noktamız olduğunu kanıtlamak için kendi hislerini dökmüştü. Oysaki ne kadar da benziyordu benim hislerime. Anlatmak istediği de bu değil miydi zaten?

Ben ülke tarafından bir dahi olarak anılıyordum. Aramızdaki tek fark konumlarımızdı. O bana sadece bunu anlatmaya çalışıyordu.

Biz birbirimize benziyorduk.