a r z u | baekhyun (✓)

0.1

Bu yazar artık EXO'yu OT12 desteklememekte ve EXO'nun gruptan ayrılan üyeleri ile Lay'i takip etmemektedir ve hikâyelerinde onlara yer vermeyecektir ama üşengeçliğinden hikâyelerini düzenlememiştir. Bunu bilerek hikâyeleri okuyunuz.

*

"Hayır, kabul etmiyorum." dedim sinirli sesimle. Elimden geldiğince sakin ve saygılı olmaya çalışıyordum ama benimde sınırım vardı. "Lütfen artık ısrar etmeyin."

"Bu bir ısrar değil. Bir rica." Bay Byun konuştuğunda iç geçirdim. Avukatım ve iyi arkadaşım Minseok ortamı yumuşatmak için gülümseyip boğazını temizledi.

"Biraz sakin olalım, olur mu?"

"Sakin filan olmak istemiyorum." Bıkkınlıkla Bay Byun'a baktım, benim için uzun bir zamandır babadan farkı yoktu. "Neden işleri benim için bu kadar zorlaştırıyorsunuz?"

"Seni sevdiğimizi bilirsin Seulyi, bizim hatırımız için bir kez daha deneyemez misin?" Konuşan Bayan Byun'a baktım, gözleri yaşlar içerisindeydi en az benim kadar o da yıpranmıştı.

"Ne yani, boşanma davasının detaylarını konuşmak için bile gelmeyen sevgili kocama bir şans daha mı vereyim yani? Bunu neden yapayım? Bakın, gelmek yerine sizi yollamış." Yorgunlukla arkama yaslandım. Masadaki bardağı alıp suyu içtiğimde Minseok sakin olmam için bana kaş göz işareti yapıyordu.

"Bizden gelmemizi Baekhyun istemedi, biz kendimiz geldik." Bay Byun konuştuğunda bunun kulağa daha kötü geldiğini yeni fark etmiş gibiydi.

Histerik bir kahkaha attım. "Bakın, gelmek bile istememiş işte. Eminim unutmuştur, artık ona boşanmasını bile unutturacak kadar aklını başından alan kimin yanındaysa!"

"Kimsenin yanında değilim." Bir anda arkamda bir ses duyduğumda kıpırdamadım, ona bakmak için hareket etme ihtiyacı bile hissetmedim. Baekhyun yavaşça ilerleyip anne ile babasına selam verdi sonra da tam karşımdaki koltuğa oturdu. Yanında muşmula suratlı avukatı da vardı, nereden bulduğu hakkında bir fikrim yoktu. Aile avukatımız olan Minseok'la ilk ben konuştuğum için onun başka bir seçeneği de kalmamıştı gerçi. "Nasılsın karıcığım?"

Baekhyun bir zamanlar içimi ısıtan gülümsemesiyle bana baktığında midem kasıldı. Parmaklarını çenesine yaslamıştı ve anlamadığım bir güvenle bana bakıyordu. Hah, sanki onu aldatan bendim.

"Senden boşanırsam çok daha mutlu olacağım." Sahte bir şekilde gülümsedim. "Mümkünse en kısa zamanda boşanalım, böylece seninle daha fazla aynı havayı solumam gerekmeyecek."

"Kendine bir şey yapmayacaksın değil mi Seulyi?" Bayan Byun endişeyle bana bakınca üzülüp kafamı iki yana salladım.

"Bu serseri için canıma kıymak mı? Henüz aklımı kaçırmadım." Saçlarımı savurup Baekhyun'a aşağılayıcı bir bakış attım. "Evime, ülkeme dönmeye karar verdim. Yeteri kadar fedakârlık yaptım, artık kendi hayatımı yaşamamın vakti geldi."

"Kendi hayatını istesen de yaşayamayacaksın." Baekhyun konuştuğunda herkes ona anlamayan gözlerle baktı. Ne saçmalıyordu böyle?

"Ne diyorsun sen be?" Sinirle ona baktığımda telefonunu çıkardı ve bir şeyler yapıp açık olan ekranı bana doğru çevirdi. Tam göremiyordum ama bir kâğıt fotoğrafı olduğunu seçebiliyordum.

"Bebeğin olacağı için, onunla ilgilenmekten kendine nasıl vakit ayırmayı düşünüyorsun?"

Ağzım şaşkınlıkla açılırken sinirle Minseok'a döndüm. Minseok söyleyenin kendisi olmadığını anlatmak için kafasını hızla iki yana sallarken Bayan Byun bir anda heyecanla bana döndü. "Seulyi, hamile misin?"