Κεφαλαιο 46

1.1K 39 8
                                    

Anna

Το σώμα μου πονούσε αφού δύο μέρες τώρα δεν έχω κοιμηθεί το βράδυ. Η Ειρήνη δύο μέρες τώρα δεν έχει σταματήσει να κλαίει. Πονούσε τόσο πολύ η καρδιά μου να την βλέπω έτσι. Σηκώθηκα από το κρεβάτι που απλά καθόμουν και πήγα στην κουζίνα να φτιάξω ένα καφέ. Η ανάσα μου ήταν βαρεία και τα πόδια μου σέρνονταν.  Με τον Νίκο δεν μιλήσαμε και τόσο αυτές τις δύο μέρες. Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούσε και εκείνος να στηρίξει τόση φίλο του που τον είχε ανάγκη.

Έφτιαξα τον καφέ και  άρχισα να προετοιμαζω  ένα ριζοτο. Το σώμα μου πονούσε πάρα πολύ αλλά δεν μπορούσα να κάνω απόλυτος τίποτα δεν θα την άφηνά μονη της σε μια τέτοια κατάσταση. Το κινητό μου όμως χτύπόυσε σαν τρελό και με έβγαλε γρήγορα από την  κουζίνα με απώτερο σκοπό να το σηκώσω.

《Μωρό μου όμορφο τι έχεις; 》ρώτησε ο Νίκος και εγώ πήρα μια βαθειά ανάσα.

《Έχω να κοιμηθώ δύο μέρες...》είπα σιγανά .

《Ρε μωρό μου έχεις περάσει δύσκολα πρέπει να κοιμηθείς... Η Ειρήνη πως είναι ; 》απαντησε και εγώ πήρα μια βαθειά ανάσα.

《Καλά είναι, κατάφερε να κοιμηθεί σήμερα , ο Χρήστος έβγαλε καμία άκρη; 》 ρώτησέ.

Έβγαλα το φαγητό από την φωτιά και πήρα μια ανάσα. Περίμενα να μάθω τι ακριβώς συμβαίνει για να δω πως θα βοηθήσω την όλη κατάσταση.

《Ο Χρήστος πιστεύει ότι κάτι δεν πάει καλά, θα βγω λοιπόν με την Εβελίνα για να βγάλω μια άκρη.  Σου υπόσχομαι δεν θα γίνει τίποτα μεταξύ μας.》 Είπε και εγώ πνίγηκα.

《Τι λες ρε Νίκο, σοβαρεψου, αν πας θα τσακωθούμε άσχημα. 》 φώναξα.

《Ομορφιά μου σε παρακαλώ θέλω να καταλάβεις τι συμβαίνει, πρέπει να βοηθήσω. 》

Πήρα μιά ανάσα για να ηρεμήσω. Ξεκίνησα να προσπαθώ να το επεξεργαστώ όλο αυτό. Πήρα μια βαθειά ανάσα και έκλεισα το τηλέφωνο χωρίς να του απαντήσω.  Δεν ήθελα να τσακωθω μαζί του.  Φοβόμουν και η αλήθεια είναι ότι δεν είχα καμία απολύτως εμπιστοσύνη στην Εβελίνα και στο τι ακριβώς θα έκανε, αλλά η εξέλιξη ήταν πολύ διαφορετική από όσο εγώ τό περίμενα.

Hawk

Φόρεσα μια μαύρη μπλούζα και ένα μαύρο τζιν . Έβαλα τα αθλητικά μου και έκανα νόημα στον Χρήστο να φύγουμε. Δεν ήξερα τι έπρεπε να περιμένω όταν θα συναντούσα την Εβελίνα μετά από τόσο καιρό. Εκείνη δεν ήξερε ότι είμαι ξανά μαζί με την Άννα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να το μάθει σε καμία περίπτωση αλλά όπως ήρθαν τα πράγμα σήμερα θα το μάθενε στο κάτω κάτω. Πήρα μια βαθειά ανάσα και κοίταξα τον Χρήστο που με άγχος οδηγούσέ και κοίταγε με αφοσίωση στον δρόμο.

StarsWhere stories live. Discover now