Stars

Κεφάλαιο 41

Anna

Σήκωσα τον εαυτο μου απο το καναπέ και πλησίασα τον Νίκο.  Ήθελα να ξεκινήσω σιγά σιγά να του εξηγώ την κατάσταση την οποία βρισκόμαστε.  Τον πλησιασα σιγά που περίμενε τον Χρήστο και με κοίταξε. Μου χάιδεψε απαλά το μάγουλο και εγώ τον φίλησα στα χείλι.

《Η μικρή πως είναι;》ρώτησα και εκείνος αμέσως χαμογέλασε.

《Ειναι πολύ καλά. 》 είπα σιγανά και με πλησίασε φιλοντας με .

《Μωρό μου, πως θα σου φαινόταν αν είχες μια πιο μεγάλη οικογένεια;》 ρώτησα και εκείνος με κοίταξε για λίγο μπερδεμένος.

《Κοίτα αν ερχόταν ένα μωρό τώρα δεν θα έλεγα όχι απλά θα ήταν αρκετά δύσκολο αφού έχω μερικά live   αυτό τον καιρό μέχρι τον Δεκέμβρη. 》 μου είπε και εγώ χαμογέλασα γλυκά.

《Δεν εννουσα αυτό αλλά εντάξει 》 είπα σιγάνα για να μην καταλάβει κάτι και εκείνος γέλασε απαλά πειραζοντας μου τα μαλλιά.

Ο Χρήστος βγηκε από το δωμάτιο του και προσπαθησε να περπατήσει ευθεία αλλά δεν τα κατάφερα. Χαμογέλασα απαλά και τον έπιασα από το μπράτσο έτσι ώστε να κατεβούμε στο αυτοκίνητο και να έρθει ο Νίκος να μας πάει στο We. Ήταν αρκετά βαρείς και το πέρα δώθε με έκανε να ζαλίζομαι όμως προσπάθησα να μην το δείξω.

Όταν βγήκαμε κατω στον δρόμο και περίμεναμε τον Νίκο, ο Χρήστος γύρισε και με κοίταξε.

《Σας άκουσα εσένα και την Ειρήνη. 》 είπε σιγανά και μου χαμογέλασε.

《Τι εννοείς;》 ρώτησα ελπίζοντας να μην είναι αυτό που νομιζα.

《Είσαι έγκυος.》 Χαμογέλασα απαλά και εκείνος γέλασε.

《Ναι είναι αλλά αυτό ξεχνά το. 》 είπα και εκείνος εγνεψε.

Πρέπει να είχε περάσει περίπου μια ώρα και ο Χρήστος μετά από τον καφέ που του δώσαμε, είχε συνέλθει αρκετά.  Χάιδεψα απαλά την κοιλιά μου στο πίσω κάθισμα όπου καθόμουν. Οι ναυτιες με είχαν κάνει να μην μπορώ να αφήσω ανοιχτά τα μάτια μου . Μόλις βγήκαμε από το αυτοκίνητο, προσπάθησα να περπατήσω αλλά δεν τα κατάφερα.  Έτσι είπα στον Νίκο να πάει μέσα με τον Χρήστο και πως εγώ θα εμένα έξω να πάρω ένα τηλέφωνο.  Αμέσως κρατήθηκα από το αυτοκίνητο και προσπάθησα να πάρω βαθειές ανάσες. Αφού λοιπόν περπάτησα στο εσωτερικό του κτηρίου και πήγα προς το μπανιο . Αμέσως έβγαλα ότι είχα φάει.

                                            . . .

Ο Νίκος με είχε συνέχεια στην αγκαλιά του όσο είμασταν στα παρασκήνια.  Μου φίλησε απαλά το μάγουλο και μου χάιδευε απαλά τα μαλλιά. Χαιδευε απαλά τα πόδια μου και τον κοιτούσα στα μάτια. Πήρα λοιπόν  μια μικρή ανάσα και του χαμογέλασα. Ένιωθα τόσο χαζή που δεν του μιλούσα καν, δεν του έλεγα απόλυτος τίποτα .