Stars

Κεφαλαιο 7

Anna

Τα αγόρια μπήκαν μέσα και κάθησαν στο σαλόνι μας . Εγώ και η Ειρήνη από την άλλη πλευρά καθίσαμε στα σκαμπό που είχαμε μέσα στο σαλόνι.  Τους κοίταξα όλους προσεκτικά ένα προς ένα και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ποτέ πως θα βρισκόμουν σε αυτή την θέση που βρίσκομαι τώρα, με τα αγόρια απέναντι μου και πόσο μάλλον να κάνουμε και παρέα. 

《 Λοιπόν να φέρω κρασί; Πίνετε όλοι σωστά; 》 ρώτησα και εκείνοι εγνεψα θετικά .

Αμέσως σηκώθηκα και πήρα προς την κουζίνα, έβγαλα οκτώ κολονατα ποτήρια και το αγαπημένο μου κόκκινο ημιγλυκο κρασί από το ψυγείο. Πριν προλάβω όμως να κάνω ένα βήμα έτσι ώστε να πάω μέσα στο σαλόνι, είδα τον Νίκο στην πόρτα της κουζίνα να με παρατηρεί.  Εγώ του χαμογέλασα. 

《 Πώς πάει; 》 ρώτησε κάπως τσιτομενος και εγώ χαμογέλασα γλυκά για να τον χαλαρώσω έστω και έτσι.

《 Όλα καλά, μπορείς να με βοηθήσεις; 》 τον ρώτησα και εκείνος με πλησίασε αρκετά. 

Όπως ακουμπούσε στο πάγκο ήρθε και κόλλησε ακριβώς μπροστά μου κοιτάζοντας με όλο νόημα.  Ξεροκαταπια και τον κοίταξα καθώς εκείνος έπαιρνε μια ρούχα από τα μαλλιά μου και την έβαζε πίσω από το αυτί μου. Δάγκωσε το κάτω χείλος του μάλλον ασυναίσθητα και απομακρύνθηκε, πήρε τα ποτήρια και κατευθύνθηκε προς το σαλόνι, αφήνοντας με εμένα παγωμένη στην θέση μου . Πήρα μια βαθειά ανάσα και μαζί με το κρασί προχώρησα προς το σαλόνι.  Το άφησα πάνω στο τραπέζι και πήγα διστακτικά να καθήσω πάνω στα πόδια του  Χρήστου, ο οποίος μόλις το κατάλαβε αμέσως με βοήθησε να το κάνω.

《Τι έγινε εσείς οι δύο; Χάσαμε επεισόδια ; 》 ρώτησε  ψεύτικα ο Πελοπιδας και εμείς γελάσαμε.

《Ποτέ δεν θα μάθεις φίλε. 》 απάντησε ξερά το κάνω αγόρι το οποίο σήμερα είχε επιλέξει να κάνει τα μαλλιά του για ακόμα μια φορά κεφτεδάκια.

《Κάποιος εκνευρίστηκε. 》 τον πειράζει η Ειρήνη και ο Χρήστος χαμογέλασε πονηρά καθώς  με κοίταξε.

Σιγά σιγά πλησίασε τα χείλι του στο λαιμό μου σαν να φαίνεται πως τον φιλάει, αντίθετος όμως ξεκίνησε να μου ψιθυρίζει κάτι .

《 Κοίτα τον πως κοιτάει λες και θέλει να με πλακώσει. 》 Ο τόνος της φωνής του είναι πονηρός που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να με τρελάνει, αλλά είχα ένα στόχο.

Κοίταξα προς την πλευρά του  Νίκου ο οποίος φαινόταν να μιλάει με τον Μήτσο και τον Θοδωρή, ενώ ταυτόχρονα δεν έχει πάρει τα μάτια του από πάνω μας . Γέλασα απαλά και συνέχισα το θέατρο καθώς γύρισα ελάχιστα το σώμα έτσι ώστε να βλέπω τον Χρήστο και τον φίλησα στο μάγουλο.