My two dads

Hoofdstuk 38

POV Harry
'Louis wat is er?' 'Niks' zegt hij. 'Waarom ben je dan zo gespannen?' vraag ik hem terwijl ik zijn schouders een beetje los probeer te masseren. We zaten al een lange tijd in de bus en we hadden allemaal zin om te arriveren. Ik zat rechtop en hij zat tussen mijn benen. Nog steeds gaf hij geen antwoord dus ik sloeg mijn armen om hem heen waardoor ik hem naar achter trok. Hij leunde nu tegen mij aan maar zijn mond bleef dicht. 'Lieverd?' vraag ik hem nogmaals. 'Ik maak me zorgen over Roos' zegt hij uiteindelijk. 'Ik ook' zeg ik zacht. 'En om jou' voegt hij eraan toe. 'Ik ben oke Louis' verzeker ik hem. Het was zo'n opluchting geweest dat ik het ze gisteren vertelt had dat ik me een stuk beter voel. 'Echt?' vraagt hij. 'Ja echt' en ik druk een kus op zijn kruin.

Samen met Louis en Roos liep ik naar de hotelkamer die ik met Louis deelde. We zouden hier twee concerten geven dus sliepen we in een hotel. Ik opende de deur met een pasje en liep naar binnen gevolgd door Louis en Roos. Maar voordat ik een woord uit kon brengen werd de deur met een harde klap dicht gegooid. We deinsden met zijn drieën naar achteren en vielen nog net niet op het bed midden in de kamer. Voor de nu dicht gegooide deur stond een man. Ik wist precies wie deze man was en Louis ook. Nadat we in de brief de naam van Roos' vader gelezen hadden hebben we hem natuurlijk op internet opgezocht. Dit was de man van de foto's die we tegen kwamen. Roos stond geschrokken achter me en hield me vast. Ze was vooral bang voor een onbekende man in onze hotelkamer maar ze had totaal niet door dat dit haar vader was. Louis en ik keken elkaar een seconde aan en wisten toen dat we een heel groot probleem hadden. Er zit een lek in onze beveiliging dat kan gewoon niet anders. Wie wist er anders dat wij deze hotelkamer kregen. 'Hallo Roos' zei de man grinnikend. 'Ik ben bang' zegt ze heel zacht zodat alleen Louis en ik het konden horen. Louis trekt haar tegen zich aan en schermt haar af voor de man die nog steeds voor ons staat. 'Zou u alsjeblieft weg willen gaan dit is onze kamer' probeer ik hem te zeggen. 'Dat weet ik ook wel stomkop' roept de man nu boos. 'Mag ik haar niet even zien?' vraagt hij en doet een stap naar voren. Ik ga voor Louis en Roos staan. 'Ga weg man je weet dat je geen kans maakt' roep ik kwaad. 'Roosje' gaat de man verder op een enge toon. 'Ik wil graag dat je mij papa noemt in plaats van deze twee popsterretjes' zegt hij dan. Ik hoor Roos naar adem happen achter me, ze heeft het door. 'Je bent helemaal niemand voor mij! Hoe durf je in godsnaam hier binnen te komen om mijn leven te gaan verpesten. Je zal nooit iets voor mij betekenen. Wat jij mijn moeder hebt aangedaan zal ik je nooit vergeven. Je hebt haar laten zitten!' schreeuwt ze uit waardoor ze onverwacht naar hem toe rent en hem een harde klap in zijn gezicht geeft. De man is even uit het veld geslagen en dat is het moment voor Louis en mij om in actie te komen. Ik pak de man vast en Louis opent de deur. Met een harde duw zorg ik ervoor dat hij buiten de deur staat. Louis slaat de deur dicht en draait hem onmiddellijk op slot. Ik draai me om en zie Roos hyperventilerend op bed zitten. Snel ga ik voor haar op de grond zitten en probeer ik haar wat te kalmeren terwijl Louis de beveiliging belt. De man kan nooit ver weg zijn. 'Louis bel ook de politie, er zit een lek in onze beveiliging'. Zeg ik hem gehaast. Het hyperventileren van Roos maakt al snel plaats voor tranen die over haar wangen heen stromen. We zitten alle drie huilend op het bed en we weten geen van alle wat we moeten zeggen. Er wordt hard op de deur geklopt en bekende stemmen komen door de deur heen. Ik open de deur en val huilend in de armen van Liam die me opvangt.

POV Roos
'Roos!' hoor ik en als ik op kijk zie ik Ashton naar binnen sprinten. Ik duik in zijn armen en huil schokkerig. 'Het is al goed meisje' fluistert hij zacht en wrijft over mijn rug. Hij drukt kusjes op mijn haren en fluistert nog meer lieve woordjes toe. Na een tijdje stop ik met huilen. Totaal verslagen zit ik op bed en kijk ik rond. De kamer is gevuld met bijna iedereen die we dierbaar hebben. Niall en Calum zitten bij Louis, Liam, Michael en Lou zitten bij Harry en Ashton en Luke bij mij. De beveiliging staat op de gang en staan druk te praten en te overleggen. Dit had nooit maar dan ook nooit mogen gebeuren.

Ik had een heerlijke douche genomen en even gebeld met Julia. Ontspannen was ik nog niet maar ik voelde me al wel weer wat meer op mijn gemak nu ik hier met Ashton op bed lag. Na het drama van vanmiddag hadden mijn gedachtes even stil gestaan. Het is dat Ashton me zojuist alles nog een keer vertelde anders had ik het gewoon niet geweten. Dat schijnt vaker voor te komen bij traumatische gebeurtenissen. Het lek in de beveiliging was al snel gevonden. Een man van de derde rang beveiliging had in het systeem ingebroken. Ik kende hem gelukkig niet persoonlijk. Mijn vader was gearresteerd en zat weer in de cel. Hij was op proefverlof en dit zou niet helpen bij het eerder vrijkomen. Daarnaast spande Harry en Louis een zaak tegen hem aan dus of hij nog vrij gaat komen is maar de vraag. Ik wist nog niet zo goed wat ik met alles aan moest en voelde me eng kalm.

'Wil je praten?' vraagt Ashton als ik dichter tegen hem aan kruip. Zijn hand gaat door mijn haar en hij drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Ik wil gewoon doorgaan met leven zoals het voor vanmiddag was.' Zeg ik hem. 'Je moet het niet wegstoppen Roos' 'Nee dat weet ik maar ik kan het nu gewoon nog geen plaats geven. Ik kan het me nauwelijks herinneren.' Hij kijkt me niet begrijpend aan maar laat het rusten. 'Als je wil praten. Ik ben hier' zegt hij dan. Ik glimlach en druk een kus op zijn lippen.

----------------------------------------------------------------------------------------------
Sorry dat jullie zo lang moesten wachten op een vervolg maar hier is het dan uiteindelijk! Laat weten wat je er van vind! xx