My two dads

Hoofdstuk 66

POV Roos
Nu de eerste week erop zat hier had ik een lijst gemaakt met dingen die ik nog graag zou willen doen. Het waren kleine dingen maar wel dingen die ik terug op tour niet zou kunnen doen. Drie dagen geleden had ik Ashton voor de eerste keer gebeld en dat voelde goed. We hadden bij ons afscheid afgesproken om geen contact met elkaar te hebben deze twee weken maar daar had ik me niet aan kunnen houden. Het ontmoeten van mijn oma was te speciaal geweest om voor me te houden. Ik keek op de klok en zag dat het niet lang meer duurde voordat hij wakker zou zijn. De afgelopen twee dagen had ik niet het gevoel gehad dat ik hem zo nodig moest spreken maar vandaag was anders. Vandaag was hij de hele dag in gedachte geweest. Ik had een rondje gewandeld en kreeg hem niet uit mijn hoofd. Het vervelendste was misschien nog wel dat ik helemaal niet wist wat ik hem zou moeten zeggen. De ene helft van mij was nog steeds boos op hem maar de andere helft had het alweer goed gemaakt tijdens ons afscheid. Dat afscheid was te emotioneel geweest. Ik had huilend in het vliegtuig gezeten terwijl ik niet wist waarom. Mijn verdriet was er nog steeds maar het maakte ondertussen ook steeds meer ruimte vrij om Ashton te missen en minder boos op hem te zijn. Toch was ik nog steeds kwaad en was er ergens iets in onze relatie beschadigd. Toen ik hem drie dagen geleden sprak voelde het toch goed. Iets in me zei toen al dat het wel weer goed zou komen. Maar hoe wist ik nog niet. Ik denk ook niet dat ik dat nu al moet weten. Ik had nog helemaal geen zin om weer terug naar Amerika te gaan. Het bevalt me goed hier alleen en ik zou het nog wel even kunnen volhouden zo in mijn eentje. Maar als ik denk aan het missen van de laatste concerten, de afsluiting van de tour, dan kwam er een gevoel van heimwee opzetten. Ook zou ik dolgraag weer even echt met Harry en Louis spreken. Real life maakt gesprekken voeren toch net eventjes wat anders. Natuurlijk wilde ik ook graag weer met Julia lachen. Aan haar vragen hoe het tussen haar en Luke ging. Ze deelde natuurlijk wel wat als ik haar belde maar ik begrijp ook dat het voor haar fijner is om dat in een fysiek gesprek te kunnen vertellen. Daarnaast mis ik ook de drukte om me heen. Er was daar altijd iets te doen en hier heb ik me op sommige momenten ook wel verveeld. Ik vond dat nu helemaal niet erg maar lang moest het niet duren. Daardoor ben ik gaan nadenken wat ik eigenlijk met mijn leven wil gaan doen. Normaal gaat iemand studeren en daarna werken. Ik heb door het weeshuis en het tekort aan geld nooit de kans gekregen om te gaan leren. Na de middelbare school was ik gestopt omdat dat moest. Of ik nu zou studeren weet ik niet maar ik zou onwijs graag iets meer dag vulling willen hebben in de vorm van een baan. Mijn eigen talenten ontdekken en kijken waar ze tot hun recht zouden komen. Voor het geld hoef ik het niet te doen. Als ik nu op mijn bankrekening kijk kan ik het vaak bijna niet geloven hoeveel daarop staat. Ik heb dat natuurlijk allemaal van Harry en Louis gekregen en zal niet meer hoeven na te denken over mijn financieel rondkomen maar dat betekend niet dat ik vanaf nu ook niets meer ga doen. Ik had Ashton beloofd om met hem mee te gaan naar Australië zodra de tour afgelopen was maar of dat door ging wist ik nog niet. Of de ruzie daarvoor te heftig is of dat als ik straks weer terug ben het weer normaal gaat tussen ons moeten we met de tijd leren. Maar als ik daar voorbij zou moeten kijken en zou bedenken bij wie ik ga wonen en wat ik ga doen dan weet ik het nog altijd niet. Ik zou iets flexibels willen zodat ik ook Julia kan opzoeken in Nederland mits ze niet ergens bij Luke uithangt. Zoals ik al vaker tot de conclusie kwam is de situatie eigenlijk te moeilijk om verder over na te denken. Hoe graag ik dat ook zou willen. Het moet vast enig zijn om je leven makkelijk te kunnen uitstippelen. Maar dat beetje hindernis, die uitdaging, daar hield ik dan ook wel weer van. Ik kijk op uit mijn gedachte door het tikken van de regen tegen het raam. Het was al de hele week niet helemaal mooi weer en daar baalde ik wel van. Ik keek weer naar de telefoon voor me op tafel. Zal ik Ashton nu wel of niet bellen? Het was een moeilijke beslissing. Waarom zou ik niet toegeven aan mijn gevoel? Waarschijnlijk omdat ik te koppig was. Ik schiet er niets mee op om mezelf er niet aan over te geven toch. Dan ben ik misschien wel de hele tijd aan het balen omdat ik hem niet gebeld had. Ik wilde eigenlijk alleen even weten hoe het met hem ging. Of het met de dag gemakkelijker werd voor hem en hij er een beetje aan kan wennen dat ik er niet ben. Ik zucht eens diep maar schrik dan op van mijn telefoon die ineens begint te zoemen. Het was Ashton.

POV Luke
'De dagen zonder Roos' zoals Ashton ze in het begin noemde verstreken langzaam. Ik merkte aan alles en iedereen dat ze gemist werd. Niet op een manier dat we het niet gezellig hadden maar zoals wel bekend is dat de groepsdynamiek verandert als er iemand ontbreekt. Ashton had goede en wat minder goede dagen gehad. Gelukkig kon hij doormiddel van muziek maken altijd wel weer zijn rust vinden dus hadden de jongens en ik besloten om wat nieuwe muziek te schrijven. De stukken die Ashton schreef waren in een andere emotie dan dat Calum, Michael en ik schreven maar dat was niet perse slecht. Zo schreef hij een prachtige songtekst over het alleen zijn en verdriet die we zeker willen gebruiken op een nieuw album. De woorden waren stuk voor stuk raak geweest en het gaf ons ook een kijkje in zijn gedachte waardoor we hem beter konden begrijpen. Zoals de schrijfsessie eigenlijk wel vaker gaan was het met een traan en tegelijkertijd ook een lach. 'Wat doe je?' hoor ik ineens en schrik op uit mijn gedachte. Het was Julia die naast me op de bank plofte. We waren backstage en ik zou me zo klaar moeten gaan maken maar ik had vandaag even geen zin in haar en make-up. 'Luke?' Ik keek weer op. 'Wat?' 'Wat je aan het doen bent gekkie' zegt ze dan lacherig. Ik haal mijn schouders op. 'Uitstellen om naar haar en make-up te gaan' fluister ik speels. 'Zullen we even ping-pongen dan?' gaat ze erin mee. Ik glimlach. 'Eigenlijk moet ik echt die kant op' maar ze drukt haar vingers op mijn mond als teken dat ik stil moet zijn. Ze springt op van de bank en probeert me er dan ook vanaf te trekken. 'Kom, je kan best nog wel even een spelletje ping-pong van mij verliezen' 'Winnen zal je bedoelen' roep ik enthousiast en volg haar naar de tafel. 'Stiekem ben ik hier kampioen in hoor' zegt ze met een pokerface. 'Laat maar eens zin dan' zeg ik en sla het eerste balletje op. Meteen slaat ze mis en ik lach hard. 'Niet eerlijk. Je moet achter die lijn blijven' commandeert ze me. 'Dat verzin je' lach ik. Vervolgens slaat ze zelf het balletje weer op en deze beland net op het randje van mijn helft van de tafel. 'Heb jij even geluk' zeg ik en sla het balletje weer terug. Opnieuw slaat ze mis. Ik zie haar zuchten. Stiekem doet ze ontzettend haar best maar ze wil zich niet laten kennen dus probeert ze het opnieuw. Het balletje valt naast de tafel. Ik lach om haar klunzigheid en ze kijkt me daarom boos aan. 'Ahh kom hier' zeg ik en loop naar haar toe. Als ik mijn armen open voor een knuffel duikt ze daar in en dat verbaasd me. Het is hier binnen een gewirwar aan mensen, spitsuur, zo druk is het. Toch knuffelt ze me en ze blijft me zelfs vast houden. Ik hou mijn armen om haar heen en druk snel een kus op haar kruin. Ze geeft me hiermee zoveel bevestiging dat het gaat kriebelen in mijn buik. 'Ander keertje revanche?' vraag ik haar als ik haar los laat. 'Jij had gewoon beginnersgeluk' zegt ze. 'Jij kan gewoon niet tegen je verlies jonge dame' pest ik. Ze lacht en verdwijnt weer tussen de mensen. Ik glimlach, wat een fijn gevoel is dit.

POV Harry
'Lou moet je zien' roep ik en wijs naar buiten. 'Wat?' vraagt hij als hij gehaast komt aan lopen vanuit de badkamer. 'Je moet wel bukken' en ik gebaar hem wat naar beneden te bewegen. Voorzichtig open ik dan een klein stukje van het gordijn. Buiten staan rijen fans. Het is lang geleden dat het zo vol heeft gestaan bij ons hotel. 'Jezus' reageert Louis als ik het gordijn weer dicht doe. 'Gelukkig zagen ze ons niet want dan was het hele hotel wakker geworden van het gegil'. Ik lach om zijn opmerkingen en ga dan op het bed liggen. 'Heb jij nog een berichtje gehad van Roos?' vraagt Louis als hij naast me onder de dekens gaat liggen. 'Vanmorgen. Ze vertelde dat ze gisteren haar kamer opnieuw heeft ingericht' zeg ik hem. 'Ik vraag me af waarom want wie zegt dat ze na alles weer bij ons in Engeland komt wonen?' 'Ik weet het niet. Als dat voor haar een fijne bezigheid is op dit moment moet ze het vooral lekker doen' antwoord ik hem en ga wat tegen hem aanliggen. 'Wat zou ze doen na de tour?' gaat hij verder. 'Ik wil het daar niet over hebben nu' zeg ik en voel me meteen een stuk verdrietiger. 'Het spijt me dat ik je er mee confronteer maar je kan het idee niet altijd van je afschuiven' 'Het is nu nog helemaal niet aan de orde dus dat betekend dat ik er ook niet aan hoef te denken'. Louis lacht. 'Lekker ben jij, als alles zo makkelijk ging waren er geen problemen' 'Nee jij bent lekker' reageer ik terug en pak hem eens goed vast. 'Oke, Oke' zegt hij en drukt zijn lippen op die van mij. Hij kust nog steeds zo fijn als die eerste keer. Zijn lippen voelen als thuiskomen en zou ik voor geen goud kunnen missen. 'Denk jij er dan wel over na?' onderbreek ik onze zoensessie. Iets wat geïrriteerd kijkt hij me aan. 'Ja, omdat de kans nog steeds realistisch is dat ze naar Australië gaat en vervolgens met Ashton mee naar Amerika totdat we weer gaan touren' '5sos wordt toch veel te groot om de volgende keer weer ons voorprogramma te zijn' ga ik er tegenin. 'Ja dat denk ik ook. Dus wellicht schippert ze tussen twee tours. Harry we zien het wel. Laat het rusten' zegt hij en kust me opnieuw. Ik zoen hem terug en voel zijn warme lichaam tegen dat van mij. 'Maar wat als' 'Nee niet wat als. Laat het los, jij maakt de keuze niet' en met een kus snoert hij me meteen de mond. Het was nooit al te moeilijk om iets los te laten als Louis me zo zoent dus al snel trek ik hem opnieuw tegen me aan. 

-----------------------------------------------------------------------------------
Wat zou Roos moeten doen na de tour? Ik zie graag jullie reacties tegemoet! Xx