My two dads

Hoofdstuk 35

POV Roos
'Waar is mijn meisje?' hoor ik Ashton vragen als hij backstage komt. Ik kijk op van mijn telefoon waar ik al die tijd een spelletje op aan het spelen was. 'Ash' roep ik vrolijk als ik hem om zich heen zie kijken. Zijn hoofd draait en zijn mooi glinsterende ogen kijken me recht aan waardoor mijn hart een sprongetje maakt. Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij me ziet en komt naar me toegelopen. Hij kust me gepassioneerd en slaat zijn armen om me heen. Ik voel aan zijn houding en gedrag dat hij nog vol met adrenaline zit van het optreden. 'Hoe ging het?' vraag ik hem dan als ik een plukje haar wat uit zijn bandana gesprongen is terug probeer te stoppen. Zijn glimlach zegt me genoeg en ik druk mijn lippen weer op die van hem. Zijn lippen maken een spoor van zachte kusjes naar mijn oor. 'Zullen we vast naar het hotel?' fluistert hij in mijn oor en zijn lippen tegen mijn oorschelp laten een tinteling achter. Ik weet wat hij wil en van de spanning ontsnapt er een giechel uit mijn mond.

POV Louis
'Louis, waar is Harry?' ik kijk om en zie Lou tegen de deuropening aan staan. 'Is hij nog niet bij jou geweest?' De jongens van 5sos gaan bijna op dus betekend dat voor ons dat we ons haar moeten laten doen en onze kleding aan moeten trekken. Ik denk na, waar zou hij kunnen zijn? We hadden samen gegeten en daarna ging hij in onze kleedkamer nog even slapen. 'Ik ga hem wel even zoeken' zeg ik haar waarna ik mijn mobiel van de tafel pak en op sta. Niet in de kleedkamer, niet bij de catering en ook Liam en Niall weten van niks. Dan komt Lux uit het niets naar me toe gerent. 'Louis!' roept ze. Ik vang haar op in mijn armen en til haar dan op. 'Ik weet waar Harry is. Hij moet huilen maar ik mocht het alleen tegen jou zeggen had hij mij verteld' fluistert ze zachtjes in mijn oor. Ik zet haar weer op de grond neer en ze wijst me de weg. Harry zat helemaal achter in een gangetje, waar niemand hem zou kunnen vinden, op de grond. 'Dankjewel Lux' zeg ik haar en ze begrijpt dat ze ons even alleen moet laten. 'Jezus Harry' zeg ik als ik hem schokkerig zie huilen. Ik kniel voor hem neer en leg mijn handen op zijn wangen zodat ik zijn hoofd zachtjes naar boven kan bewegen. Zijn rode betraande ogen kijken me recht aan. Met mijn duimen veeg ik voorzichtig de tranen die over zijn wangen rollen weg en duw dan zachtjes mijn lippen op zijn voorhoofd. 'Wil je me alsjeblieft vertellen wat er aan de hand is Hazz, dit kan zo echt niet langer' zeg ik hem voorzichtig maar toch dwingend. 'Wil je me gewoon even vasthouden?' vraagt hij huilend en ik ga naast hem zitten. Mijn armen sla ik om hem heen en ik voel hoe hij zijn gezicht in mijn shirt verbergt. Ik speel met zijn haar en masseer zijn rug een beetje zodat hij wat kalmeert en stopt met huilen. 'Sorry' zegt hij zacht als hij weer rechtop naast me tegen de muur aan gaat zitten. Met zijn handen veegt hij nogmaals de tranen van zijn gezicht en legt ze dan op zijn schoot. Ik wist dat hij me niks ging vertellen omdat hij nu kalm was en weer kon nadenken. Dus ik besluit om het anders aan te pakken. Voorzichtig pak ik zijn handen vast. 'Hoe kan ik je helpen?' vraag ik hem dan. 'Wat je nu al doet is voldoende' zegt hij en kijkt me aan. Hij laat zijn hand tegen mijn wang rusten en kust me zacht op mijn lippen.

POV Roos
Terug in het hotel zoent Ashton me opnieuw en al snelbelanden we op het grote bed van onze hotelkamer. Mijn handen spelen met zijnharen en ik voel hoe zijn lippen zich verplaatsen naar mijn nek en naar debovenkant van mijn shirt. Al snel pakt hij de onderkant van het shirt vast enschuift hem naar boven. Zijn lippen maken een spoor van kusjes op mijn buik envervolgens trek ik mijn shirt over mijn hoofd uit. Onze ademhaling versnelt alsonze lippen elkaar weer gevonden hebben. Ik peuter aan Ashton's shirt en trekhem dan over zijn hoofd heen. Mijn handen glijden over zijn warme huid en ikrol ons om zodat ik boven op lig. Het voelt geweldig om met Ashton verder tegaan maar tegelijkertijd overvalt het me ook. Ik druk kusjes in zijn nek als ikzijn handen over mijn rug naar mijn bh sluiting voel gaan. 'Ash' zeg ik zachtals ik op adem probeer te komen en ik ga rechtop zitten. Hij kijkt me vragendaan en wacht tot ik verder spreek maar ik bevries. Dan gaat Ashton ook zittenwaardoor ik bij hem opschoot zit. 'Wat is er Roos?' vraagt hij bezorgd. Ik durfhem niet aan te kijken. Hij slaat zijn armen om mijn onderrug heen en ik voelzijn handen een tintelend gevoel achter laten op mijn blote huid. 'Het is eenbeetje te overweldigend' zeg ik als ik hem weer aan kijk. Dan worden zijn ogengroot. 'Je bedoelt dat je nog nooit... Sorry Roos ik dacht echt dat je al weleens verder was gegaan. Het spijt me' stamelt hij. 'Het is niet erg. Je kon hetniet weten' zeg ik hem en kus zijn voorhoofd. 'Ik ben blij dat je het meverteld want ik wil je nergens toe verplichten lieverd' en hij drukt me tegenzich aan. 'Het komt allemaal wel, het hoeft ook niet meteen. Je maakt megelukkig Roos en elke keer mag ik je weer een beetje meer leren kennen, zien envoelen' gaat hij verder terwijl hij mijn rug streelt. Het is maar goed dat hijmijn gezicht niet ziet want mijn wangen zijn flink gekleurd. Zijn woorden doenme veel. 'Ik hou van je Ash' zeg ik en maak me los uit zijn knuffel om hem weereen kus te geven. 'Ik ook van jou'.