My two dads

Hoofdstuk 65

POV Roos
Met een trillende hand ga ik naar het knopje van de deurbel. Ik kijk nog even achterom en zie mijn beveiliger bemoedigend knikken dat het goed zit. Het schelle geluid van de bel komt door de deur heen en ik adem nog een keer rustig in en uit. 'Ik kom eraan' hoor ik dan een vrouwen stem van ver komen. Ze is thuis. Krakend gaat de deur voor me open. Een oude grijze vrouw kijkt me vriendelijk aan en begroet me. 'Het klinkt misschien een beetje raar' begin ik niet wetend hoe ik het haar moet zeggen. 'Ik weet wie je bent meisje' zegt ze dan. Ze weet wie ik ben? 'Je bent Roos' beantwoord ze mijn vragende blik. Ik knik, alweer niet wetend wat ik moet zeggen. 'Wil je binnenkomen?' vraagt ze me dan. Ik twijfel eigenlijk geen seconde en volg haar. 'Ik had nooit verwacht je ooit nog te ontmoeten. Mijn kleinkind' zegt ze lief als ik haar volg. Ze wijst me een plek op de bank aan en ik ga zitten. Haar huis was knus en stond vol met beeldjes, schilderijen en plantjes. Het was er gezellig. 'Wil je thee?' 'Graag' zeg ik haar. Ze staat weer op en schenkt uit de theepot voor ons op tafel voor beide een kopje in. 'Hoe weet u wie ik ben?' vraag ik dan nieuwsgierig. Ze lacht vriendelijk maar staat dan op. Achter haar rommelt ze in een kast en haalt er een map uit. Als ze hem voor me op tafel opent moet ik mijn verbaasde blik verbergen. De map bestond uit allemaal krantenartikelen en foto's van mij. 'Kijk, deze heeft je moeder me gestuurd toen je net geboren was' zegt ze en duwt me een enveloppe in mijn hand. Voorzichtig haal ik de foto's eruit en zie dan foto's van mij als baby. Ik kende deze foto's, ik had ze zelf ook. Ik knipper mijn tranen weg als ik mezelf als baby veilig in de armen van mijn moeder zie liggen. 'Nadat je vader in de bak belandde..' ze bleef een tel stil. 'Het contact tussen mij en je moeder verwaterde toen'. Ik hoor een verdrietige ondertoon. 'Het laatste contact was deze enveloppe met foto's. Je vader wist pas toen je moeder overleed dat hij een dochter had. Ik heb het altijd voor hem verborgen gehouden omdat hij het niet verdiende.' Ik vond het fijn dat ze bleef vertellen en dat ik niets hoefde te vragen. 'Een tijd geleden nam hij contact met me op vanuit de gevangenis dat hij bericht had gekregen uit een weeshuis dat jij geadopteerd was. Hij wist je naam en je nieuwe ouders waardoor hij met me deelde dat je door Harry en Louis was geadopteerd.' 'Ik wist niet dat ze die informatie met hem gedeeld hadden' zeg ik zacht. 'Ik wist niet waar je al die tijd was en was dolblij dat ik je nu via de krant en tv een beetje kon volgen' geeft ze toe als ze me de krantenartikelen toeschuift. Ze had vanaf dag één de roddelbladen gevolgd en ik las hoe de pers probeerde te achterhalen wie ik was en waar ik vandaan kwam. Hoe het leven van Harry en Louis veranderde met de komst van mij. Als ik een paar bladzijdes verder kijk zie ik de eerste artikelen waar de pers mij en Ashton aan elkaar begint te koppelen. Ik slik als ik ons samen op de foto's zie. 'Dat is je vriend toch?' vraagt ze me dan nieuwsgierig. 'Uhm, ja het is een beetje ingewikkeld op dit moment' leg ik uit en knipper voor de tweede keer mijn tranen weg. 'Liefde is ook niet makkelijk' probeert ze me op mijn gemakt te stellen. Ik schud begrijpelijk en neem een slokje thee. 'Wat je vader heeft gedaan laatst..' begint ze zacht. Ik blijf doodstil omdat ik niet aan die dag wil denken. 'Ik wist daar niets van, anders had ik hem tegengehouden. Weet je, ik heb geen contact meer met hem vandaar dat ik ook zo verrast ben dat je mij gevonden hebt' 'U kon er niets aan doen' zegt ik haar. 'Harry en Louis hebben ook een brief gekregen van mijn moeder en daar stond in dat ik nog een oma had. Na een beetje rondzoeken kwam ik achter uw adres.' Leg ik uit. 'Je moeder was een geweldige meid. Veel te goed voor mijn zoon.' Ik glimlach.

POV Ashton
Vandaag was een betere dag. Ik merkte hoe ik aan het gemis kon wennen. De eerste paar dagen voelde ik me vreselijk. Tegelijkertijd voelde ik me ook een klein kind omdat ik zat te mokken. Roos was niet dood of iets. Dat ik me zo voelde hielp ook weer niet mee waardoor ik een beetje in een neerwaartse spiraal terecht kwam. Maar vandaag was een betere dag. Roos en ik hadden het enigszins goed gemaakt voordat ze wegging. We wilde niet met ruzie afscheid nemen. Het was heel emotioneel geweest maar ook heel fijn. Beide hebben we gezegd wat we vonden en we laten dat achter ons. Als Roos straks terug is hier gaan we met elkaar verder maar hoe weten we nog niet helemaal. Er zat een diepe kras die moest worden hersteld. Vertrouwen in elkaar dat weer terug moet komen maar dat moet lukken. Ik weet zeker dat ze mij ook mist.

Ik begroet de rest van de band als ik bij het ontbijt aanschuif. 'Julia nog niet wakker?' vraag ik vooral aan Luke. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik heb geen idee waar ze is. Ze kan ook bij Olivia zijn'. 'Wanneer ga je nu eindelijk eens toegeven dat je haar leuk vind?' vraagt Michael hem dan. Ik doe moeite om mijn lach in te houden. Luke haalt zijn schouders op en probeert er geen aandacht aan te besteden. 'Hoe is het met jou Ash? Goed geslapen?' vraagt Calum me dan. 'Ja vandaag is een betere dag. Ik heb echt zin om te spelen vanavond' Calum kijkt me opgelucht aan. 'Lekker man.' Ik schrik op van mijn telefoon die trilt naast mijn bord. Op het scherm zag ik dat Roos belde. Geschrokken kijk ik naar de oproep voor me. 'Waar wacht je op?' vraagt Luke als ik geen aanstalten maak om op te nemen. Ik was vooral verrast dat ze ineens contact zocht. 'Is dit wel verstandig?' vraag ik de jongens terwijl mijn telefoon nog steeds overgaat. 'Jezus Ash neem op anders doe ik het' roept Michael. 'Dadelijk is er iets aan de hand' gaat hij verder. Ik twijfel maar pak dan toch mijn telefoon. 'Met Ashton' neem ik op. 'Hey ik ben het' zegt haar lieve stem aan de andere kant. 'Hey' zeg ik zenuwachtig en loop weg van de jongens naar een wat rustigere plek. 'Hoe gaat het?' vraagt ze me dan zacht. Ik slik de brok in mijn keel weg. 'Het gaat' zeg ik haar eerlijk. 'Hoe gaat het met jou?' vraag ik terug. 'Het gaat goed met me. Ik heb het naar mijn zin en ik doe leuke dingen'. Haar stem klinkt opgewekter. 'Ik weet dat we even geen contact zouden hebben' 'Je mag me altijd bellen' onderbreek ik haar. 'Dat vind ik fijn' zegt ze en ik weet gewoon dat ze nu glimlacht. 'Ik heb vandaag mijn oma bezocht' begint ze. Ik ben verbaasd. 'Ik dacht dat je daar nog even mee wilde wachten' merk ik op. 'Het voelde gewoon goed nu' legt ze uit. 'Ze wist wie ik was en had me het afgelopen jaar via de media gevolgd. Ze was lief Ash' zegt ze en ik hoor haar slikken. Ik weet dat ze huilt. Niet omdat ze verdrietig is maar gewoon omdat het emotioneel is. 'Ik ben trots op je' zeg ik haar zacht en veeg een paar tranen van mijn wangen. 'Wat ga je vandaag doen?' vraagt ze me dan nadat het een tijdje stil was. 'We zijn nu aan het ontbijten en daarna hebben we repetities. Vanavond een show en dan reizen we vannacht door. Ga jij zo slapen?' 'Ja over een uurtje denk ik' reageert ze. 'Ik ben blij dat je belt Roos. Het is fijn om even je stem te horen en te weten hoe het met je gaat' geef ik toe. 'Dat vind ik ook. Ash, ik weet dat we beide tijd nodig hebben maar ik mis je wel' Ik slik geruisloos na het horen van haar worden en veeg de tranen van mijn wangen. 'Ik mis jou ook' zeg ik met een trillende stem. 'Ik heb er vrede mee dat je daar zit maar ik heb het wel zwaar' ga ik verder. Ik hoor haar zachtjes snikken. 'Het komt wel weer goed met ons' zegt ze dan huilend. Wat zou ik haar graag tegen me aan trekken nu. 'Ja dat komt het lieverd' bevestig ik haar woorden. We weten beide even niet meer wat we moeten zeggen. 'Ik ga een bad nemen en dan naar bed' zegt ze. 'Ga maar lekker. Fijne avond' zeg ik haar. 'Ik spreek je snel weer' eindigt ze het gesprek. Ik hang op en voel de tranen over mijn wangen stromen. Het komt goed Ashton, zeg ik mezelf. 

------------------------------------------------------------

Lieve lezers, sorry dat dit hoofdstuk zo lang op zich heeft laten wachten. Hopelijk kunnen jullie er toch van genieten en ik beloof dat er snel weer een nieuwe aankomt. 

Wat vonden jullie van het telefoongesprek tussen Roos en Ashton? 

Xx