My two dads

Hoofdstuk 69

POV Roos
'Wat heb je nu allemaal gedaan daar?' vraagt Louis als ik op het grote bed in de hotelkamer plof. 'Ja we zijn reuze benieuwd. Heel de show lang hebben we moeten wachten' voegt Harry toe. Ik nestel me verder onder de dekens. 'Ja, rustig, rustig' gebaar ik. 'Waar zal ik beginnen?' 'Bij het begin' zegt Harry die naast me komt liggen. 'Wacht, geef me tien seconde' roept Louis. Beide kijken we hem vragend aan. Hij trekt een sprintje naar de badkamer. 'Jahoor, hij moest weer zo nodig pissen' roept Harry als de wc doorgespoeld wordt. Ik lach. Louis verschijnt weer en slaat dan de dekens open en komt ook naast me liggen. 'Dus' zegt hij. 'Ik vind het zo fijn om weer hier te zijn' zeg ik blij als beide jongens naast me liggen. 'We hebben je gemist lieverd' zegt Louis. 'Het lijkt gewoon alsof je het niet wil vertellen Roos' lacht Harry en kriebelt met zijn vingers in mijn zij. 'Nee niet doen, dat kietelt' roep ik uit en spartel door zijn vingers. 'Ja, dat vind ik nou ook' roept Louis en kietelt me van de andere kant. 'Hou op' probeer ik door mijn lachen heen te roepen. 'Stop! Ik vertel het jullie' zeg ik dan. 'Gelukkig maar' roept Louis als ze stoppen. Ik veeg de tranen van het lachen uit mijn ooghoeken. 'Allereerst heb ik gewoon lekker helemaal niets gedaan. Series gekeken, in de tuin wat bloemen geplant en gewinkeld. Gewoon de dingen die hier allemaal wat minder makkelijk gaan. Genoten van de vrijheid en de rust om me heen.' Begin ik. 'Klinkt vooral als een heerlijke vakantie' zegt Harry. 'Ik wil ook vakantie' zeurt Louis nep. 'Bijna, nog even volhouden' zegt Harry hem. 'Ik heb ook vooral veel tijd gehad om na te denken en dat vond ik heel erg fijn'. Ik had geen zin om er dieper op in te gaan maar wist dat ze er toch wel naar zouden vragen. 'Over jou en Ashton?' vraagt Louis begrijpelijk. 'Onder andere dat maar ook over wat ik na de tour zou willen doen' 'Ben je daar uitgekomen?' vraagt Louis weer. Harry blijft bij dit onderwerp de laatste tijd een beetje meer stil. 'Nee nog niet helemaal. Maar ik denk dat er over nadenken ook al een goed begin is en dan komt het allemaal vanzelf wel. Ik heb wel geleerd dat je plan helemaal uitstippelen niet werkt. Kijk maar naar het idee van Nederland toen, uiteindelijk gooide Julia roet in het eten en dat vond ik eigenlijk helemaal niet erg. Ik weet niet of ik zoveel tijd alleen had gehad als ik met haar mee naar Nederland zou zijn gegaan'. 'Wat mooi om zo een klein beetje in je hoofd te zitten Roos. Denk je wel eens terug aan vorig jaar? Toen je net bij ons kwam?' vraagt Louis. Ik lach een beetje. 'Je bent echt zo sterk geworden' zegt Harry. 'Als ik eerlijk ben had ik niet verwacht dat je een jaar later al zo ver zou zijn' geeft Louis toe. 'Ik ook niet' zeg ik zacht en voel de tranen in mijn ogen verschijnen. Harry trekt me tegen zich aan. 'Ik ben ook trots op mezelf, op hoe sterk ik ben geworden en hoe gelukkig ik daar mee ben. Ik wist niet dat ik het kon' leg ik uit. 'Dat wisten wij wel. Al vanaf het begin dat we je zagen wisten we dat.' Zegt Harry. Ik ben er even stil van. Ik bedank ze. 'Zonder jullie had ik mezelf nooit zo leren kennen' zeg ik ze. 'Je hebt het allemaal zelf gedaan' zegt Louis. 'Maar toch, jullie gaven me de kans. Ik hou van jullie' 'En wij van jou' zegt Harry en trekt ook Louis erbij voor een groepsknuffel. 'Er is wel iets wat ik nog niet vertelt heb' zeg ik en Louis laat me los. 'Dit klinkt serieus' merkt Louis op. 'Ik vond het wel moeilijk om het voor jullie te verbergen maar ik ben blij dat ik het alleen heb gedaan'. Ze kijken me beide vragend aan. 'Ik ben naar mijn oma geweest' zeg ik ze dan voorzichtig. Harry's mond valt open. Louis blijft even stil maar begint dan te praten. 'Ik wist niet dat je dat van plan was?' vraagt hij. 'Het idee kwam een beetje in een opwelling. Nadat ik er een paar dagen over nagedacht had werd ik vooral nieuwsgierig naar haar. Ook met de gedachte dat ik niet weet of ik na de tour naar Londen ga vond ik dit het geschikte moment' 'Hoe was het?' vraagt Harry dan. 'Ze wist gewoon wie ik was. Ze heeft ons gevolgd via de televisie en de krant' zeg ik nog steeds vol verbazing. 'Echt?' zeggen beide jongens in koor. 'Mijn moeder had haar foto's gestuurd van mij als baby en de rest heeft ze uit de krant of tijdschriften geknipt. Ze had een heel plakboek' 'Wat bijzonder zeg. Ik zou haar ook willen ontmoeten' 'Ja ik ook' voegt Harry toe. 'Ze vertelde dat ze best eenzaam was dus ik vind het geen gek idee als we haar wat meer gaan betrekken in onze dingen' zeg ik ze. 'Je verrast ons telkens weer' lacht Louis. 'Wat knap dat je dit alleen hebt gedurfd' zegt Harry. 'Ik ben niets zonder jullie' zeg ik dan nogmaals.