Hoofdstuk 33

376 11 0
                                    

POV Roos

Ik was moe en had amper geslapen. Verveeld keek ik backstage naar hoe de jongens aan het repeteren waren. Ik had even nergens meer zin in. Het geluid van mijn telefoon haalde me uit mijn gedachte. Het scherm vermelde me dat het Julia was. Snel nam ik op en werd vrolijk van haar enthousiaste stem. 

Nadat ik een uur met Julia gepraat had was mijn humeur een stuk beter. Het ging goed met haar en daar was ik blij mee. Ze steunde me en probeerde me te helpen had ze gezegd. Ik stond op om naar de kleedkamers te gaan. De jongens waren nog niet klaar maar ik had geen zin meer om hier te blijven. Terwijl ik loop besluit ik om te kijken of 5sos al terug was. Ze hadden wat interviews vandaag dus waren al vroeg weg deze morgen.

Ik hoor geluid komen uit de kleedkamer rechts van me en loop er naar toe. Daar zaten Luke en Calum te gamen. 'Hey Roos' riepen ze toen ik binnenkwam. 'Doe je mee?' vraagt Luke terwijl hij geconcentreerd naar het scherm blijft kijken. 'Nee, ik kijk wel. Ik kan dat toch niet' lach ik terwijl ik ook op de bank ga zitten.

Een uur later zit ik toch midden in het spel. Ook al heb ik voor de tiende keer verloren ik blijf het leuk vinden. 'Hier ben je dus' zegt Louis die binnenkomt. 'Wacht even' zeg ik terwijl ik me focus op het spel voor me op de tv. 'Omg, ik win!' roep ik enthousiast en ik duw Luke weg. 'Eindelijk!' lach ik. Luke en Calum geven me beide een high-five en ik geef de controller weer terug aan Calum. Vervolgens draai ik me naar Louis die achter de bank was gaan staan. 'Kan ik je even spreken?' vraagt hij.

Louis en ik waren in een andere ruimte gaan zitten. 'Ashton heeft tegen me gezegd dat je amper geslapen hebt vannacht' begint hij. Mijn vrolijke humeur verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik knik. 'Het was niet de bedoeling dat je me zo zag gisteren' zegt hij. Ik blijf stil. Niet wetend wat ik moet zeggen. 'Zoals ik je al zei gaat het niet zo goed met Harry maar ik kan je niet zeggen waarom' ik doe mijn mond open om hem te onderbreken maar hij gebaart dat ik hem moet laten uitpraten. 'Omdat ik het zelf ook niet weet Roos. Hij wil het me niet vertellen.' zucht hij. Ik kijk hem vragend aan 'Waarom niet?' hij haalt zijn schouders op. 'Dus probeer je er niet te druk over te maken. Ik snap dat het moeilijk is voor je maar het gaat wel weer over' stelt hij me gerust. 'Harry heeft dit weleens vaker gehad en toen is het ook goed gekomen' 'Weet je waar het toen overging?' vraag ik Louis. 'Nee' zegt hij zacht en kijk naar zijn handen. Arme Louis denk ik. Voor hem moet het ook moeilijk zijn dat Harry niks zegt. Ik geef hem een knuffel 'bedankt dat je eerlijk tegen me bent' zeg ik hem dan. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en verlaat dan de ruimte weer. Ik moet even bijkomen van het gesprek.

Met een trillende hand klop ik op de deur. 'Binnen' hoor ik Harry's stem dan. Ik open de deur van zijn hotelkamer en ga naar binnen. Hij ligt op bed en kijk tv. 'Hey Roos' zegt hij en gaat rechtop zitten. 'Hey' zeg ik en spring naast hem op het bed. 'Alles goed?' vraagt hij me en zet de tv uit. Ik knik. 'Heb je zin om mee naar buiten te gaan? Ik heb al andere gevraagd maar iedereen zeurt dat het zo koud is. Dat valt best wel mee dus ga jij mee?' vraag ik enthousiast. Zijn blik verandert even. 'Ja, is goed. Even mijn schoenen zoeken' zegt hij en hij staat op.

Harry heeft zijn arm om me heen geslagen en langzaam lopen we door de grote tuin van het hotel. 'Nog wat van Julia gehoord?' begint Harry. Ik vertel hem over het gesprek wat ik vandaag nog met haar gehad had. Het doet me goed om te zien dat Harry het vandaag niet moeilijk heeft. Tenminste, het valt me in ieder geval niet op. 'Na de tour neem ik jou en Louis mee op vakantie' begint hij uit het niets. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Ik kan niet wachten' gaat hij verder. Ik moet lachen. Af en toe vergeet ik dat dit, touren, gewoon werk is voor hun. Voor mij is het nog steeds zo nieuw dat ik er van geniet. Natuurlijk doen zij dit ook maar het is anders. 'En waar naar toe dan?' vraag ik nieuwsgierig. 'Ver weg' antwoord hij. 'Alleen wij' eindigt hij.

b;c.se

My two dadsNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ