My two dads

Hoofdstuk 64

POV Roos
Ik sla de dekens van me af en ril even van de kou die ineens tevoorschijn komt. Vervolgens stap ik in mijn sloffen en sla ik mijn badjas om. Al neuriënd loop ik naar beneden en door naar de keuken. Mijn maag knort flink als ik de koelkast open. Terwijl ik sta te twijfelen wat ik wil ontbijten zet ik een muziekje op. Al snel maakt de muziek dit weer een ontspannen ochtend. Opnieuw open ik de koelkast en kijk er weer in. Ik besluit wat kwark te eten en zet thee voor mezelf. Zonder de muziek was het huis maar leeg en ook nog eens veel te groot dacht ik terwijl ik mijn ontbijt voorbereid. Het was de derde ochtend nu hier en ik kon er wel aan wennen. De rust die hier is heb ik nodig om wakker te worden en tot mezelf te komen. Op tour was het altijd haasten en nooit op dezelfde plek wakker worden. Ik wist niet dat ik deze regelmaat zo gemist had en dat ik dat al na drie dagen merkte. Ik scroll door mijn berichten op mijn telefoon terwijl ik een hap van mijn ontbijt neem. Eigenlijk mocht ik van mezelf pas op mijn telefoon als ik ontbeten had zodat ik kon wakker worden zonder scherm en stress maar dat was vandaag mislukt. De nieuwsgierigheid naar de rest van de wereld was vandaag te groot. Harry had me een bericht gestuurd toen ik vannacht lag te slapen. Het tijdsverschil was wel een ding waar ik vooraf niet goed over nagedacht had. Als ik wilde bellen moest ik daar goed over nadenken en rekening houden daarmee. Julia had gestuurd dat ze me miste en ik stuurde wat lieve smileys terug. Ik mis haar ook maar nog niet erg genoeg om terug te willen of niet te kunnen functioneren. Hetzelfde had ik bij Harry en Louis. Ik merkte dat ik ook wel een paar dagen zonder ze kon. Snel klopte ik deze gedachte af want je zal net zien dat het straks totaal verkeerd gaat.

Na het ontbijt had ik me snel omgekleed want ik had al een paar dagen zin om te gaan winkelen. Gewoon lekker de stad in en overal waar ik zin in had naar binnen te gaan. Harry en Louis hadden veiligheid sinds het incident met mijn vader hoog zitten dus hadden daarom natuurlijk een beveiliger voor me geregeld. Ik vond het wat overdreven maar ze stonden erop dat ik hem mee zou nemen als ik buiten het huis kwam. Daarom stond Steve, mijn beveiliger, al buiten toen ik de deur achter me sloot. Het was een aardige gast waar ik het goed mee kon vinden. Vanaf het begin had ik het heel normaal gevonden als ik met Harry en Louis liep dat er een beveiliger bij was. Als ze eenmaal ontdekt waren kon het in tien minuten helemaal vol staan met fans. Bij mij was dat natuurlijk niet zo. Ik had gemerkt dat er wel eens meisjes heel verlegen kwamen vragen of ze met me op de foto mochten maar massa's fans had ik gelukkig niet. Steve was er ook helemaal niet om me tegen die fans te beschermen maar voor mijn vader. Ook al zat hij al een tijdje weer in de gevangenis, Louis en Harry willen geen enkel risico meer nemen.

POV Luke
'Hoe is het met Ashton?' vraagt Julia zacht als ze naast me komt zitten in de tourbus. 'Hij slaapt maar voor de rest hetzelfde' zeg ik haar. De ruimte hier achter in de bus was leeg dus ik sla een arm om haar heen. Ze kijkt even verrast maar komt dan toch een beetje tegen me aan zitten. 'En met jou? Vraagt ze denk ik toch wat ongerust. 'Goed' 'Echt?' vraagt ze opnieuw en kijkt me recht aan. 'Echt' zeg ik haar. Het was niet goed met Ashton deze paar dagen maar ik had geen zin om het daar weer over te hebben. 'Weet je wat' begin ik en ze kijkt me vragend aan. Ik glimlach naar haar. 'Wat?' vraagt ze lacherig. 'Zullen we vanavond samen iets leuks doen?' 'Een date?' vraagt ze me voorzichtig. 'Als je dat wil wel ja' zeg ik haar. Ze lacht weer en dus neem ik dat op als een ja. Ik trek haar even extra tegen me aan en voel dan ook haar arm om mijn middel. 'Mis je Roos?' vraag ik dan. Ik had het de afgelopen paar dagen druk gehad met Ashton en had Julia helemaal niet gevraagd hoe het eigenlijk met haar ging. Dat vond ik stiekem wel slecht van me want ik het is voor mij van uiterst belang dat zij zich goed voelt. 'Ja best wel' antwoord ze. 'Zij weet toch het meeste van me' geeft ze toe. 'Als je er over wil praten kun je bij me terecht hè' zeg ik haar bemoedigend. 'Weet ik' zegt ze en verrast me dan ineens met een kus. Ik kijk haar verbaasd aan maar trek haar opnieuw naar me toe voor een nieuwe kus.

'Je ziet er mooi uit' zeg ik Julia als ze haar hotelkamer open doet. Ze heeft een jurk aan die strak om haar heupen zit maar meer los om haar bovenlijf hangt. Haar haren zitten vast met een klem en haar make up is niet erg aanwezig maar toch dat extra beetje glitter heeft het wel. 'Dankje' bloost ze. 'Wat gaan we doen?' vraagt ze vervolgens nieuwsgierig. 'Dat is nog geheim' zeg ik en pak haar hand vast. Ik neem haar mee naar beneden. Het restaurant hier in het hotel had privé ruimtes die je kon boeken. 'Dames voor' zeg ik Julia en wijs dat ze kan gaan als de ober ons naar onze plek wijst. 'Ik wist helemaal niet dat dit bestond' zegt ze me als ze gaat zitten. 'Vaak hebben ze wel ruimtes als je niet gestoord wil worden' licht ik toe. 'Waar heb je zin in?' vraag ik en reik haar de kaart aan. Nieuwsgierig bekijkt ze het menu als de ober komt om onze drankjes op te nemen. We bestellen een fles rode wijn en onze voorgerechten. 'Ik vind het echt heel speciaal' zegt ze me dan als de ober weer weg is. Ik glimlach. Niets is leuker om haar zo mooi te zien. 'Ik meen het Luke. Al dit speciale ben ik helemaal niet gewend' 'Geniet er dan extra van' zeg ik haar. 'Mijn vader zou me uitlachen als hij zou weten dat ik zo chique aan het eten ben' lacht ze. 'Is hij niet zo van het uiteten?' 'Jawel, maar dit zou hij nooit kunnen betalen.' Zegt ze. Ik lach iets ongemakkelijk omdat ik me schuldig voel dat ik het wel te besteden heb. 'Wat doet je vader wel graag?' vraag ik haar dan. 'Hij vind tuinieren heel leuk. Elke keer als ik langskom staan er weer hele nieuwe planten in de tuin. Misschien ook wel omdat mijn broertjes vaak voetballen en de bal alles kapot maakt maar dat hoort er ook wel een beetje bij'. Ineens komt het besef dat ik nog zo weinig over haar weet en dat daar snel verandering in moet komen. Als ze daar ook voor open staat tenminste. 'En je moeder? Ook van het tuinieren?' vraag ik dan. Ze blijft even stil. 'Mijn moeder is een paar jaar geleden overleden'. Ik slik na haar woorden. 'Het spijt me, dat wist ik niet sorry' en ik kijk haar aan. 'Het geef niet. Ik denk dat alleen Roos het weet hier'. Het blijft weer even stil. 'Het was een auto ongeluk. Ze was opslag dood' vertelt ze me dan. 'Wat heftig' zeg ik. Ze kijkt even naar boven en knippert haar tranen weg. 'Het is oke' zeg ik en pak haar hand vast. 'Dat is ook waarom het zo goed klikt met Roos. We weten allebei hoe het voelt' gaat ze verder. 'Sorry ik wil deze mooie avond niet verpesten' zegt ze als ze de tranen in haar ooghoeken wegveegt. 'Nee dat doe je totaal niet. Ik vind het juist een hele eer dat je het me durft te vertellen' stel ik haar gerust. Ik streel haar hand en ze glimlacht.

POV Harry
'Het is goed zo' zegt Louis me als hij de deur achterAshton sluit. Ik knik hem bemoedigend toe en sla dan mijn armen om hem heen. Wehadden het zojuist uitgesproken met Ashton en dat voelde goed. Ashton zelf waser wat minder aan toe maar dat kwam nu niet meer door deze ruzie. Hij mist Roosgewoon ontzettend maar daar komt hij wel overheen. Het was niet uit tussen zemaar ook nog niet goed. Voordat Roos was vertrokken hadden ze nog wel kort metelkaar gesproken en afscheid genomen maar ze wilde beide niet delen wat zehadden besproken. Dat respecteren we natuurlijk. Ik denk nog steeds dat het debeste beslissing is geweest die Roos gemaakt heeft. Gisteren hadden we haar kortgesproken en ze klonk vrolijk en opgewekt. Volgens mij had ze het naar haar zinin Londen en dat vond ik voor nu het belangrijkste. 'Denk je dat het goed komttussen Ashton en Roos?' vraagt Louis me dan als ik hem weer los laat. Ik knikovertuigend. 'Ik zou er alles voor doen om ze weer bij elkaar te brengen' zegthij me. Iets verbaasd kijk ik hem aan. 'Ik wist niet dat je Ashton zoontzettend snel zou vergeven' zeg ik hem. Hij haalt zijn schouders op. 'Hij iseen goede jongen die af en toe een fout maakt. Dat doen wij ook weleens. Opsommige gebieden heeft hij gelijk en op andere gebieden hebben wij gelijk. Maarwat ik wel weet is dat hij bij Roos hoort en andersom' 'Wat een wijze woordenuit jouw mond ineens' zeg ik plagerig maar stiekem ben ik nog steeds verbaasdhoe anders hij ineens in de situatie staat. Vorige week wilde hij nog dat we5sos niet meer als voorprogramma zouden hebben en nu zou hij er alles voor doenom Ashton te helpen. Ik lach het weg. Louis kan gewoon heel snel van gedachteveranderen. Ook de reden dat ik hem toen zo min mogelijk tegen Roos heb latenzeggen hierover. 'Zullen we een film kijken?' vraag ik hem dan. In plaats vanantwoord geven trekt hij me op het bed. 'Dat is een ja?' vraag ik als hij deafstandsbediening van het nachtkasje pakt. Hij knikt lachend. Ik nestel metegen zich aan als hij door de opties heen scrolt. 'Wat zou Roos nu aan hetdoen zijn?' vraagt hij me en kriebelt door mijn haar. 'Hoe laat is het daar?Bijna ochtend?' 'Zoiets' antwoord hij. 'Uitslapen dan, of misschien zit ze alaan het ontbijt. Ik zou het niet weten' 'Ik mis haar wel' Ik kijk hem aan enzie een beetje verdriet in zijn ogen. 'Ik haar ook' geef ik toe. 'Maar nog nietzo erg dat ik er alles voor zou doen om haar nu hier te hebben. Het is goed datwe weten dat we het zonder elkaar ook kunnen.' 'Liever had ik haar hier' zegthij dan. 'Ik ook' zeg ik en kus hem zacht. Zijn hand gaat nogmaals door mijnharen heen. 'Zullen we deze kijken?' 'Ik vind alles goed' zeg ik en nestel meopnieuw tegen hem aan. Ik hou zoveel van deze man.     

-------------------------------------------------------------------------

Een nieuwe hoofstukje weer! Laat me weten wat jullie er van vinden. Wat vinden jullie ervan dat Roos nu echt in Londen zit en hoe denken jullie dat de liefde tussen Luke en Julia verder gaat? Xxx