Dolunay

5

O an bilincimi tekrar kaybettiğini zannetmiştim. Şu an baktığım siyah gözler, yaklaşık dört gün önce sokakta düştüğümde beni yerden kaldıran ve asla aklımdan çıkmayan adama aitti. Onu bir daha asla göremeyeceğime emindim ama şu an tam karşımda duruyordu.
"Sen aynı kızsın." Dedi alçak bir sesle. Beni tanımış mıydı?
"Onu tanıyor musun?" Diye sordu Sam.
"4 gün önce sokakta karşılaşmıştık, üniversitenin önünde. " dedi. Şaşkın gözüküyordu. Ben de öyle. Ama ben hiçbir şey söylemeden duruyordum.
Gerçekten oydu. Buna hala inanamıyordum.
"Demek gerçekten de üniversite varmış." Dedi Casey. Ama herkes ona "sus" diye bir bakış atınca sesini kesti.
"Bunu nasıl anlayamadım?"
"Neyi James?" Dedi Sam.
James. İşte adı buydu. Sonunda öğrenmeyi başarmıştım.
"Onun bizden biri olduğunu."

Herkes sessizce birbirine bakıyordu. Ortam çok gergindi ve herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
"James, sence bu mümkün olabilir mi?"
"Neden olmasın."
"Ama daha önce bu hiç olmamıştı."
Daha fazla dayanamadım ve araya girdim.
"Lütfen durun artık!"
Konuşmadan hiçbir şey anlamamaktan çok sıkılmıştım.
"Bana biri burada neler olduğunu anlatacak mı?"
"Kız haklı, ona anlatmamız lazım."dedi Sam.
Kafam çok karışmıştı ve daha çok ağrımaya başlamıştı.
Sam yatağın ucuna oturdu ve konuşmaya başladı.
"Bu şu an sana çılgınca gelecek biliyorum ama birazdan anlatacağım şeyler gerçek."
Yutkundum ve dinlemeye devam ettim.
"Biz altı kişilik bir sürüyüz ve ben de sürünün lideriyim. "
"Tam olarak ne sürüsü?" Diye sordum tedirgin bir şekilde.
"Biz bir kurtadam sürüsüyüz."
"Kurtadam mı?"
Bu işler iyice tuhaflaşmaya başlamıştı. Kurtadamlar bir efsaneydi. Ama gerçek olabilirler miydi?
"Dünyada sadece insanlar yaşamıyor. Bizim gibi kurda dönüşebilen çok az kişi var. Biz sadece bu bölgede yaşayanlarız."
Dedi Sam.
Sesim çıkmıyordu. Sadece dinliyor ve gittikçe daha da şok oluyordum.
"Senin de bir kurtadam olduğunu düşünüyoruz, çünkü burayı sadece kurtlar bulabilir. Zamanı gelince içimizdeki bir ses bizi en yakın sürüye gitmek için sürükler. Bu duyguyu bastırmak imkansızdır. Ama bu ilk defa oluyor. İlk defa bir kız kurt buraya geliyor. Ve muhtemelen sen teksin. Tek kız kurt. "
Duyduklarımı hazmetmeye çalışırken tekrar bayılacak gibi olmuştum. Rengimin artık tamamen beyaza döndüğüne emindim. Bir günde bu kadar şey fazlaydı.
Ben kurt falan olamazdım. Buna inanmıyordum. Bir yanlışlık olmalıydı.
"Pekala bu akşamlık bu kadar yeter, seni yalnız bırakalım." Dedi Sam ve o da herkes gibi ayağa kalktı.
"Buradı artık senin odan, biraz dinlen yarın devam ederiz."
Hepsi teker teker dışarı çıktılar. Odada bir tek James kalmıştı. O dışarı çıkmamıştı.
Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki birazdan yerinden fırlayacaktı.
Bana doğru birkaç adım yaklaştı.
"Seninle tanışma fırsatımız olmadı. Ben James."
"Letha." Sesim çok kısık ve boğuk çıkmıştı.
"Bir şey sorabilir miyim?" Diye sordum.
"Tabii sorabilirsin."
"Bir yanlışlık yapma olasılığınız yok mu, yani ben kurt olamam. Benim sıradan bir hayatım var ve ben-"
"Eğer bir kurt olmasaydın burayı bulamazdın Letha, güven bana."
Biraz daha yanıma yaklaşmıştı.
Yatağın kenarına oturdu.
"Peki şu an tam olarak neredeyiz biz ?"
"Ormanın içindeki gizli evimizde. Ve burası artık senin de evin. "
Ses tonu çok yumuşak ve akıcıydı. Sürekli konuşmasını ve hiç durmasını istemiyordum.
"Ama- ama ben burada kalamam, benim geri dönmem lazım."
Nereye dönecektim bilmiyordum aslında. Çünkü gidecek hiçbir yerim kalmamıştı. Ama tüm eşyalarım, kıyafetlerim yurtta kalmıştı. Orası yıkılmadan gidip onları almam lazımdı.
James ayağa kalktı.
"Artık dönemezsin Letha, burası senin ait olduğun yer."
Gerçekten de burada kendimi rahat hissetmeye başlamıştım. Sanki burası benim gerçek evimdi.
"Ben gitsem iyi olur, sana iyi geceler." Dedi James ve son kez gözlerime bakıp gülümsedikten sonra odadan çıktı.
Havanın karardığını açıkçası yeni fark etmiştim.
O kadar yorgundum ki yaşadığım hiçbir şeyi düşünecek durumda değildim.
Yataktan kalktım ve odanın camına doğru yaklaştım. Etraf tamamen karanlıktı. Sadece bazı ağaçların kalın gövdelerini görebiliyordum. Camı açtım ve temiz ama soğuk orman havasını içime çektim. Tam camı kaparım uyumaya gidecektim ki ağaçların arasından gelen bir hışırtı duydum. Ve sonra da bir kurdun ulumasını...

---------------------------------------