Pokochać wampirzycę

Część 6

Pov Thranduil

Minęły 3 godziny walk straciłem kilku strażników , ale udało mi się pokonać tego potwora .To uczucie kiedy patrzysz na śmierć swoich ludzi .... nie miałem siły na nic miałem ochotę wrócić do domu przytulić swoją ukochaną i nigdy nie zobaczyć Draculea to wszystko jego wina. Gdyby nie jego zaproszenie to by się nie zdarzyło powtarzałem w myślach mając krew na rękach.

- Panie - podszedł do mnie kapitan straży.

- Odejdź - powiedziałem wściekły patrząc na Krzyż trzymając zakrwawiony łuk w ręce.

- Ale... jesteś ranny ...

- Nic mi nie będzie - powiedziałem stanowczo  po czym strażnik  odszedł.

5 minut później

Thranduil jeszcze przez jakiś czas wpatrywał się w ten krzyż co bardzo niepokoiło strażników , którzy nie wiedzieli co dalej począć tylko Król znał drogę powrotną. W końcu białowłosy rozkazał ruszyć dalej błąkali się , kilka godzin , aż udało im się znaleźć drogę powrotną , a na mapie zaczęła się pojawiać trasa która była zrozumiała.Podróż upłynęła szybko. 

- Jesteśmy na miejscu - powiedział Król.

Wszystkim ukazała się duża brama , a za nią wielki zamek , który otaczała gęsta mgła .Gdy szli widzieli domy w stylu gotyckim drzewa oraz jakiegoś człowieka w pelerynie i czarnym kapeluszu który zmierzał przed siebie .Rozglądali się jeszcze przez chwilę , aż usłyszeli głos za sobą.

- Draculea na ciebie czeka panie chodźcie za mną - Wypowiedział jeden z strażników.

Strażnicy Draculea zaprowadzili konie do stajni , a Król udał się wraz z swoimi ludźmi za danym wampirem.

Gdy weszli do środka ujrzeli ogromny pałac , który miał kilkadziesiąt pomieszczeń na ścianach wisiały obrazy.  Lampiony i świece które płonęły nadawały urok temu miejscu .Gdy Thranduil spojrzał przez otwarte drzwi jednej z komnat zobaczył tam duże, kosztowne i przede wszystkim piękne lustro , na które przez chwilę się wpatrywał z oddali.Nagle otworzyły się wielkie drzwi sali tronowej.

- Odprowadźcie strażników króla do komnat - Rozkazał Draculea.

- Thranduilu wyglądasz jak siedem nieszczęść - zaśmiał się podchodząc do króla.

Draculea to śnieżno biało włosy wampir z wyglądu przypominający Thranduila ale to dwa różne charaktery.Łączy ich jedynie podobieństwo .

- Tylko tyle masz mi do powiedzenia przez ciebie mało co nie straciłem życia. -Thranduil rzucił mu pod nogi mapę.Draculea podniósł ją i zerknął przez chwilę.

-Ach.. to nie moja wina mapy bywają czasem zdradzieckie - odpowiedział Draculea.

- Do prawdy - powiedział oschle król.

-Wiesz , że byliśmy przyjaciółmi nie chcę widzieć w tobie wroga... sojusz z Elfami jest mi korzystny .

- Nie widziałem cię kilkadziesiąt lat dlaczego miałbym ci ufać teraz ... To zaproszenie dlaczego akurat teraz - zapytał Thranduil .

- Chciałem odnowić kontakty większość rodów Elfów się mnie boi..oprócz ciebie .Myślałem , że nie przyjmiesz zaproszenia ze względu na ojca swojej żony.

- Ojciec Allien nie ma nic do gadania to ja jestem królem i ja decyduję z kim zawieram sojusz - oznajmił stanowczo Król .

- Przykro mi z powodu tego co ciebie spotkało podczas drogi , ale wiedz , że było warto nasza przyjaźń przyniesie ci wiele korzyści.

- Zapewne - Odparł Król.

- Słyszałem , że pogłębiasz się w kupnie klejnotów..

- Owszem lubię to co piękne - wypowiedział Thranduil.

- Możemy robić wspólne interesy moi kupcy sprowadzają kosztowności z różnych części  świata , ale porozmawiamy o tym na Balu.Chodź przedstawię ci swoją Rodzinę.Zeszli schodami w dół  , a po chwili  król elfów ujrzał dwóch mężczyzn oraz kobietę którzy na nas czekali na dole.

-Ci dwaj to są moi synowie Blackheart i Iain ( zdj)

-A ta dziewczyna to moja  bratanica Ahset traktuje ją jak córkę .Po śmierci jej ojca.....Zresztą kiedyś ci to opowiem.