She Who Stole My Beastly Heart

Chapter 5 - Smile

•KLAD'S POV•

Pagkatapos kong mag-sign of the cross ay bumaba na ako sa kama ko para sa aking trabaho ngayong araw. Sa ilang araw ko na rito ay wala pa akong napapala at nakalap na impormasyon. Hindi ko naman mahahagilap si Vice mga dalawang araw na matapos 'nong araw na binigyan niya ako ng rosas dahil sa paghingi niya ng tawad sa paggawad ng halik sa akin.

It's an unforgivable act, and I considered it as a crime. His lips against my lips was the very big mistake I have encountered in my whole existence. That act was never been allowed to a person like me. I have committed that sin, and I don't know how to react and what is the right thing to do. Kung sasabihin ko iyon kay Reverend Mother ay baka pagbawalan na ako sa misyon ko, at hindi pwede 'yon dahil wala pa akong nakukuhang impormasyon. Ang halik na iyon ay bawal at dapat hindi talaga nangyari. Alam ko iyon sa sarili ko, minsan na akong pinangaralan ng paulit-ulit ni Claire sa bagay na 'yan, na tanging tumatak sa pagiging madre ko dahil sa kung anu-anong mga iniisip ni Claire.

Nilagay ko sa rosaryo box na kulay ginto ang aking rosaryohan na nasa maliit lang na lamesa na tanging lalagyan ng aking mga personal daily things gaya ng dairy, pen, suklay, pulbo, hair pins, pamplet ng iba't -ibang prayers ng mga Saints na pinagdadasal ko bago matulog. Every night I offer a prayer of a certain saint.

Sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi nang makita kong buhay na buhay pa ang mga rosas na ibinigay sa akin ni Vice na inilagay ko sa isang maliit na vase na nakita kong hindi naman ginagamit doon sa ibabaw ng refrigerator.

Vice has given me my favorite flower and I don't know what kind of warmth that envelopes my heart everytime I remember his apology hug.  

Rose is my favorite flower because it was the flower that my mother offered to the Virgin Mary when she prayed to finally blessed her with a child. Tatlong taong kasal noon sila Mommy and Daddy pero hindi pa sila biniyayaan ng anak, and my mother's way to get pregnant was to pray the Rosary wholeheartedly and offered to Mary beautiful fresh roses, and a magical thing happened.

And here I am now, a blessing from above.

Lumabas ako para maligo, at pagkatapos magsagawa ng paglilinis ng katawan ay magbihis ng aking maiden's uniform which tailored as an one piece dress colored royal blue and white in the blouse part and plain royal blue on the bottom part, a simple uniform indeed.

I applied light face powder because I believed I didn't need it that much. I pinned my left side hair on the side para hindi tumabon sa mukha ko. I also did not forget the tanned lotion and applied it on my expose body parts like my elbows, neck and legs, pati na rin ang mukha ko na kanina ko pa nalagyan, it's a face lotion din.

Pagkalabas ko nang kwarto ay abala na ang ibang kong kasama para sa paghahanda sa kanilang kanya-kanyang gawain. Apat pa lang ang nakita ko sa lamesa na nagkakape at mukhang nagmamadali.

"Klad, mabuting maaga ka palagi, pagkatapos mong magkape ay ipaghanda mo na ng almusal si Señorito, bumalik siya kagabi lang mga alas dose ata," tugon sa akin ni Emilia. Pasalamat din na may naalala akong mga pangalan kasi halos labing-lima kami rito. Hindi ko masasaulo ang mha pangalan nila kasi madalang lang kaming nakikipag-usap sa isa't-isa.

"Sige," sagot ko sabay tingin sa labas na unting-unting kinakain ng liwanag ang dilim. Tanging mga pagaspas ng dahon ang narinig ko saka huni ng iba't-ibang insekto sa labas na gising na ata.

Pagkarinig ko ng balitang iyon ay saya at kakaibang pakiramdam na naman ang pumukaw sa akin.

Makikita ko ulit si Vice pagkatapos ng dalawang araw na nawala siya. Sabi niya ay kapag sa condo siya uuwi ay nandoon daw ako, pero wala naman siyang sinabi na pumunta ako at saka wala siyang inibigay na address kung saan ko matatagpuan ang condo niya, so I presume, he didn't need me.