Epilogue

34.4K 655 100
                                    

Philippines. What kind of country is this? This is one of polluted countries and there's nothing special here. Nothing.

"Can we just pick another country? This country is too small for my businesses. I don't even know why we chose this small and polluted country," I said in Spanish.

"Young master, before your father died, he personally asked me to take you here. He saw potential in this country, young master."

"Potential my ass," i murmured.

I smiled. I can still remember how I hated this poor country. Napakabata ko pa at ang nasa isip ko noon ay bakit kailangan pa naming piliin ang maliit na bansang 'to kung maraming nasa pagpipilian na mas malaki at mas mayaman?

My father just died that time. Ang nasa isip ko lang ay kung paano papalaguin ang mga naiwan niyang kayamanan. We were billionaire but that was not enough for me. I want something more.

Gusto kong maging mas mayaman, mas kinatatakutan at mas makapangyarihan. Nakakatawa na sobrang bata ko pa pero 'yun na ang nasa isip ko but things changed. She changed me, she changed everything.

That night, I planned to meet my brother, Joseph, but something happened. Muntik na naming masagasaan ang batang si George. Ayoko na sanang bumaba at gusto ko nalang siyang ipasagasa but thanks to my filipino driver who refused to to do my command at dahil sa inis ko, ako na ang bumaba.

Nawala lahat ng masama kong balak nang makita ko siya. I was a kid but damn! Nahumaling agad ako. She was crying that time and I don't know why I felt something strange, something that caused pain in my chest. Is that even possible? Na mag-alala ako sa batang hindi ko naman kilala. I am Sean Barry Gates for Pete's sake! Pero hindi ko napigilan ang sarili kong lapitan siya at tanungin.

It was her birthday and she was blaming herself for her mom's death. I was planning to take her home. I know I was so young pero naisip ko na kunin nalang siya at 'wag nang ibalik pero dumating ang tatay niya.

Gusto ko siyang angkinin ng mga panahong 'yun pero wala rin akong nagawa kun'di ang ibigay siya. Pero tumatak sa akin ang pangalang itinawag sa kaniya ng daddy nya. George

"What are you doing here? Binibilang mo ba ang mga kasalanan mo? Kuya, magkakaanak na ang tatlo mong anak, hindi ka pa rin matatapos sa kakabilang." I gave my brother a deadly look.

"Gusto mo bang lunodin kita ngayon?" tumingin siya sa dagat na kanina ko pa pinagmamasdan.

"Ulol. Kung kaya mo eh. Duwag ka naman. Oo nga pala, may masama akong balita."

Nabura ang pilyong ngiti ni Joseph. Pinilit kong kalmahin ang sarili ko kahit ang totoo ay kinakabahan na 'ko. Did she change her mind? Ayaw na ba niya 'kong pakasalan?

"Dinala ni George ang kambal mo at si Ethan. Nasa airport na ang mag-iina mo." He casually said.

"Wha-what? Tell me you're not fucking  serious! Ililibing talaga kita ng buhay kapag niloko mo 'ko, Joseph!"

Malungkot siyang umiling at umiwas ng tingin. Ibigsabihin...totoo? Totoong umalis ang mag-iina ko?

"Ang alam ko papunta na sila ng Spain. I don't know why."

This can't be happening. We were okay! Pumuslit pa nga kami sa kaniya kaniya naming kwarto para magkita kagabi! Bullshit! What kind of joke is this? This is not fcking funny.

Teka, totoo ba 'yung sinasabi nila na kapag nagkita ang magkasintahan ay hindi matutuloy ang kasal? Ito ba 'yon? Sumpa ba ang pagiging marupok sa kasintahan mo?

The Possessive GangsterWhere stories live. Discover now