The Last Snape

Hoofdstuk 48: Vriendschap is een Kunst

O.W.L's. Albus had ze willen verbannen uit zijn gedachten, maar hij had ze niet kunnen verbannen van zijn rooster toen het einde van mei begon te naderen. Daarbij deed hij nog steeds zijn best om tijd door te brengen met zowel Scorpius als Layla, die elkaar nog altijd niet spraken of überhaupt in elkaars buurt wilden komen. Ontbijt was vandaag samen met Layla, dan de laatste Charms les met Scorpius, die nog altijd de lessen volgde ondanks dat hij zijn N.E.W.T al had gehaald voor het vak. Iets wat hij alleen maar deed omdat hij het vak zo leuk vond, en omdat hij meteen daarna een privé les van Flitwick kreeg over wandless magic. Albus moest in die tijd een uur wachten voordat de volgende les zou beginnen: Potions met Scorpius en Rose, wat betekende dat Albus alleen zou zijn in het bijzijn van het stel. Dan lunch, waarschijnlijk met Scorpius, en daarna een hele middag Advanced Arithmancy met Layla. de avonden waren een kunst geworden die Albus in de loop van de weken steeds beter onder de knie had gekregen, al had Layla het meteen door als hij stilletjes vertrok om een tijdje bij Scorpius te zitten. Al die afleiding die hij voor zichzelf had gecreëerd zorgde ervoor dat hij niet voor zijn O.W.L's leerde, maar het zorgde er dus ook voor dat hij niet leerde. Met zijn hoofd diep in zijn Herbology boek slentert hij door de gangen heen op weg naar het Charms lokaal, als hij wordt ingehaald door Scorpius, die zijn haren in een lage staart heeft zitten en stiekem eerst over zijn vriend's schouder meekijkt met het boek voordat hij zijn mond opent en Albus opschrikt.

'Zo druk met studeren dat je zelfs niet meer gewoon kunt lopen?'

Albus kijkt op en slaat het boek dicht. Scorpius was al druk aan het studeren, maar voornamelijk met Rose. Alleen Defense Against the Dark Arts deed hij met Albus, terwijl die het liefste Charms samen deed met de Malfoy. Potions waagden ze zich niet aan zonder alle mogelijke antidotes bij de hand te hebben, maar Albus was te bang om Layla te vragen om hulp, gezien wat er eerder was gebeurd toen ze dat deed voor Scorpius. Met zijn boek nog in zijn hand geklampt lopen de twee jongens naar het Charms lokaal toe. Albus blijft echter maar denken aan Layla, zijn hand komt steeds strakker om het boek te zitten hoe langer hij luistert naar Scorpius, die nog altijd helemaal in de wolken was over Rose. Hoe lief ze wel niet voor hem was, wat ze allemaal gemeen hadden en hoe slim ze wel niet was.

'Maar ja, dat valt ook wel te verwachten toch? Ik bedoel Rose is toch de dochter van Hermione Weasley-Granger, onze Minister en -'

'Heb je er nou nooit spijt van?'

Albus was blijven staan en het duurde even voordat Scorpius dat doorhad. Dan draait hij zich om en leest meteen in Albus ogen af waar het over gaat. Zijn blik wordt donker en hij zet een paar stappen terug zodat ze weer tegenover elkaar staan.

'Nee, Albus. Als Layla het mij niet gunt dat ik een vriendin heb en blij ben, dan heb ik nergens spijt van.'

Albus kijkt Scorpius recht aan. Hij had eigenlijk geen zin om opnieuw ruzie te maken met zijn vriend, zeker omdat het pas weer goed ging en het ooit leek of hun hele vriendschap enkel maar bestond uit ruzie. Daar was hij klaar mee. En toch kon hij het niet begrijpen waarom Scorpius geen spijt had van alles wat hij tegen Layla had gezegd.

'Je hebt haar echt pijn gedaan Scorpius. Gaat je dat dan niets aan? Als iemand zulke dingen over jou had gezegd had dat je al gekwetst, laat staan dat je beste vriend het tegen je zegt.'

Scorpius schudt zijn hoofd.

'Ik heb geen zin om het hierover te hebben Al.'

Albus haalt zijn schouders op.

'Goed, dan niet. Ik heb zelf ook geen zin in ruzie. Ik wilde gewoon begrijpen waarom je L dat in hemelsnaam aan zou doen. Maar blijkbaar vertrouw je mij niet zo goed als Rose om me dat te vertellen.'

Albus wil doorlopen, verwachtend dat Scorpius hem zal volgen. Maar dat doet hij niet. Hij blijft staan en blijft voor zich uit staren, denkend over een antwoord. Hij vertrouwde Albus meer dan wie dan ook, maar als hij het aan Albus vertelde, was de kans groot dat die het weer zou doorvertellen aan Layla. Hij kon het simpelweg nog steeds niet begrijpen, dat was de enige rede dat hij zo woedend was op haar. De enige rede waarom hij al die vreselijke dingen tegen haar had gezegd, en ook echt had gemeend toen hij ze zei.