Hoofdstuk 58 : Puzzelstukjes

311 22 12
                                    

Fred is zijn ingredienten aan het tellen en sorteren een paar dagen later als er een zachte klop op de deur van zijn kantoor klinkt.

'Binnen.'

De deur van de kerker gaat langzaam open en Layla stapt voorzichtig naar binnen. Ondanks dat ze Fred al meerdere keren had gezien tijdens haar Potions lessen, was ze toch zenuwachtig voor haar eerste extra les. Als Fred Layla ziet, draait hij zich meteen naar haar toe, en gebaart haar naar de tafel in het midden van het kantoor, waar twee ketels staan. Geen ingredienten. Geen boeken. Layla gaat bij de dichtstbijzijnde ketel staan en zet haar tas neer.

'Wat wil je vanavond brouwen?'

Layla kijkt op.

'Ik mag kiezen?'

Fred knikt en gebaart naar de ingredientenkast.

'Ik heb hier bijna alles staan, en jij bent degene die meer wil leren. Dus... de keuze is aan jou.'

Layla schudt de mantel van haar uniform, wat ze voor de zekerheid maar aangehouden had, van zich af.

'Dan is de keuze simpel. Iets wat ik nog nooit heb gemaakt. Of tenminste nog nooit perfect.'

'En dat is?'

'Veritaserum.'

Fred lijkt niet eens verbaasd en pakt de ingredienten van verschillende planken. Hij buigt zich voorover en opent met een zwaai van zijn toverstok een gesloten deurtje, waar hij een klein flacon met een zwarte vloeistof uithaalt. Met zijn armen vol ingredienten komt hij naar de tafel toe. Hij zet alles neer en kijkt toe hoe Layla haar toverstok pakt en het vuur onder de ketels aanmaakt.

'Een witte toverstok?'

Layla legt haar toverstok neer en kijkt er even naar. Ze had er nooit over na gedacht dat haar kleur toverstok bijzonder was. Maar het was wel zo, de meeste die ze had gezien waren een tint bruin, maar zo licht als die van haar waren er geen. Fred verdeelt ondertussen zonder Layla aan te kijken de ingredienten, behalve het flacon met zwarte vloeistof, dat zet hij in het midden van de tafel.

'Bijzonder om te zien. Zeker die overloop naar zwart.'

Fred legt zijn eigen wand neer, waardoor het handvat zichtbaar wordt. Layla kijkt er bewonderend naar.

'Dat kan ik ook over uw Wand zeggen.'

Fred kijkt kort naar de toverstok op de tafel. Bruin, maar met een ingewikkeld handvat wat hij had gekopieerd van afbeeldingen van de toverstok van zijn grootvader.

'De tekeningen zien er bekend uit.'

Layla draait haar hoofd zodat ze de tekeningen beter kan bekijken. Ze had die specifieke tekeningen eerder gezien, al zagen ze er meer zelf getekend uit, het idee was bekend. Ze wist alleen niet waarvan.

'Ik heb ze nagemaakt van het handvat van mijn grootvader's toverstok.'

Layla blijft even staren naar de tekeningen, maar kan ze niet thuisbrengen hoe lang ze er ook naar kijkt. Ze schudt de gedachte van zich af en pakt haar eigen toverstok om het vuur onder haar ketel te verhogen.

'Ik snap gewoon niet hoe Professor W... ik bedoel Fred, ooit in Slytherin is gesorteerd.'

Layla zat aan de standaard tafel in de Slytherin Common Room die ze al sinds haar eerste jaar deelde met Albus en Scorpius. Ondertussen waren zij niet meer de enigen die aan de tafel zaten, andere Slytherins hadden besloten dat het niet erg was om aan dezelfde tafel te gaan zitten als Potter, Longbottom en Malfoy. Ze had het flacon Veritaserum wat ze had gemaakt nog in de zakken van haar uniform zitten, bang dat anderen het van haar zouden willen stelen. Volgens Fred was dit serum zo sterk dat 1 druppel in een kan met pumpkin juice een heel Quidditch team de waarheid kon laten vertellen voor een paar uur. Scorpius en Albus kijken elkaar aan. Ze waren alledrie aan het studeren geweest, al had Scorpius nog altijd de binnenkant van een klaslokaal nog niet gezien sinds het begin van het jaar. Dat was gestopt toen Layla plotseling de opmerking over Fred in Slytherin eruit had gegooid. De jongens kijken van Layla naar elkaar en weer terug naar Layla.

The Last SnapeWhere stories live. Discover now