Chapter 5
Restart [Part 5]
*Jerika’s POV*
TAEEEEE!! Ano bang gagawin koooooooo? -_- Papanuorin ko na lang ban a bugbugin nila yung mahal ko? ANO BANG GAGAWIN KOOOOO?!?!
Ang otis ko. -_-
Magka-karate na nga lang ako. Marunong naman ako eh. Kaso nga lang…. Nakapalda ako. Nakakahiya. >.< Makikita nila kaluluwa koooooo. -_-
Pero keri yan. Paki ba nila. =))))) Kapag tumingin sila, manyak sila. HAHAHAHAHA =)))))
“HOY LUCAS!!”
“Oh, Jeri—“ sabay sipa.
“HAYAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!! *karate kick* *karate chop* ETO PA! TANGGAPIN MO!!! *SPIKE*”
Lels. Karate tapos nagging volleyball. =)))))))
“*sipaaaaaa* PARA YAN SA KATANGAHAN MO!! *sipa uliiiiiit* TUMIGIL KA NA KASI!!!” Sabay suntok kaso…
Nasalo niya. O.O
“Mahal kita Jerika pero sana di ka na lang nakielam.”
“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!”
Pinilipit niya yung braso ko. Ang sakiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit. T________________________T Daddy, help me!!
“Bitawan mo siya, Lucas!!” sabay suntok kay Lucas. Ayun. Talsik. =)))) “Ayos ka lang ba, baby ko?” Awwww. Baby na niya ulit ako. :”>
“Yes, Daddy ko.”
“Alis na tayo dito. Di ka ligtas dito.”
“Sige po.”
Umalis na kami don sa may—
“MAGHIHIGANTI AKO DRAKE!! HINDI PA TAYO TAPOS!! MAGHINTAY KA LANG!! ASdaggjhsfdoitaoraijrvaisreuewfj~”
Ano daw? HAHAHAHAHA Lels. Ayun. Umalis na kami sa may campus namin. The duniretso sa may kotse niya. :)
“Teka. Nasan na si Eunice, Baby ko?” Oo nga ano?!?! NASAN NA SI EUNICEEEE?!?! “Teka. Tatawagan ko na lang.”
Ayun. Kinausap niya sa may pone si Eunice. :)
“Nasan na daw siya?”
“Papunta na dito.” The he made his gorgeous smile. KYAAAAAAAAAAAHHH!! Ang gawpo niya talaga. :”””””””>
“Daddy ko, halika ngda dito. Gagamutin ko yang mga sugat mo.”
“May panggamot ka ba.”
“W-Wala. Naiwan ko sa locker ko.” -_- Ano bang klaseng nursing student ako? Tss. -_______-
“Eto oh.” Loooooooooool. Buti pa siya may first aid kit. Boy scout kasi eh. HAHAHAHAH =)))))))))
Ayun, ginamot ko na yung mga sugat niya. Aray naman siya ng aray. NATURAL!! Masakit eh. Shunga ko lang. -_-
“Nas nab a yun si Eu—“
“BEEEEEEEEEEEESS!!” YON!! Duamting na di si Eunice. :D
“San ka ba galing, a-teh?”
“Nagliwaliw lang.”
“Di nga?!?!”
“Wala!! Basta…” sabay tawa. =)))) Nabubuang na yata ang aking bespren. =))))))
YOU ARE READING
Forever Took So Slow
Teen Fiction[Accidents Happen Sequel | Tagalog | Completed] Yung pangako niya, akala ko matutupad niya talaga. Umasaa lang pala ako sa wala. </3
