Hold Me Like A Paperweight✓

~ 31 ~

{Gepubliceerd op 4 februari 2019}

POV Selena:

Als we bij school aankomen, lopen we met z'n allen naar binnen. Ik kijk om me heen. Ik zie Louis bij zijn vrienden zitten. Abby zit er ook bij. Ze zit zo'n beetje bij hem op schoot. Ik rol met mijn ogen. Waarom laat hij dit toe?

Ze heeft hem expres verbrand!

Ik knipper mijn tranen weg en recht mijn schouders. Ik voel Ashleys hand op mijn schouder. 'Gewoon de andere kant op kijken', zegt ze zacht. Ik knik en kijk naar Stephen. Hij heeft me een knipoog en slaat een arm om mijn middel heen. 

Samen lopen we door naar de aula, waar we aan een tafel gaan zitten. Ik zucht en zet mijn tas neer op de grond. 'Welke les hebben jullie zo?' vraagt Liam. 'Natuurkunde', zeg ik. 'Ja, ik ook dan', zegt Ashley, 'En Owen en Mia...' 'Oh ja. Nice', zeg ik. Aan hen moet ik alles nog uitleggen, want zij konden gisteren niet komen. 

Het is eindelijk pauze en we gaan aan onze tafel zitten. Ik pak een appel uit mijn tas en zet mijn tanden erin. Wanneer ik de hap heb doorgeslikt, kijk ik om me heen. Twee tafels verderop zitten Louis, Niall, Zayn, Abby en nog wat jongens. 

Ik voel een warme druppel langs mijn wang lopen en veeg snel de traan af. 'Hey, wat is er?' vraagt Mia bezorgd. 'Louis en ik..we zijn uit elkaar', mompel ik met een trillende stem. 'No..' zegt Owen, 'Waarom?' 'Hij was in een club met twee andere meiden aan het zoenen', zeg ik schouderophalend. 

'Ik wist wel dat hij jou ook in de steek zou laten! Ik heb hem nooit helemaal vertrouwd. Wat een asshole!' zegt Mia boos, 'Hoe durft hij jou dit aan te doen?! Dit laat ik niet toe. Echt niet.' 

Ineens staat ze op en loopt ze richting de tafel waar Louis aan zit. Ik versta haar niet, maar ik hoor aan haar hoge stem dat ze hem flink uitscheld. 

Dan draait ze zich abrupt om en loopt terug naar onze tafel. Ze geeft me een lange knuffel. 'Dank je', fluister ik in haar oor. 'Ik doe het graag voor je, babe. I love you.' 'I love you too.' 

Als de bel weer gaat, sta ik langzaam op. Ik heb nu scheikunde. Oh God, dat wordt wat... 

Ik ga zitten aan de tafel waar ik altijd zit. Ik pak mijn boeken en wanneer de bel gaat, is hij er nog niet. Net wanneer ik mezelf heb overgehaald dat hij niet op komt dagen, vliegt de deur open.

Naast me hoor ik dat Louis gaat zitten. 'Hey', zegt hij. Ik kijk hem kort aan en schud mijn hoofd. Verwacht hij nu serieus dat ik tegen hem ga praten? 

Ik heb het duidelijk gemaakt; ik ben klaar met hem.

'Selena?' Ik staar naar het bord en zeg nog steeds niets. 'Selena, weet jij of-' 'Houd je bek eens even dicht!' sis ik kwaad. Ik kijk hem woedend aan. 'Sorry', hij kijkt me aan met een pijnlijke blik in zijn ogen. 

Ik kijk weer weg van hem en richt mijn aandacht op mijn etui. De rest van het uur probeer ik zo goed mogelijk te luisteren naar wat meneer Cowell zegt, maar de woorden ontgaan me. Ik voel alleen Louis' blik op me branden en het is eerlijk gezegd best wel ongemakkelijk. 

Eindelijk gaat de bel en ik sta op. Zo snel mogelijk loop ik het lokaal uit. Ik voel dat een koude hand mijn pols vastpakt. Snel draai ik me om. Ik kijk recht in de ogen van Abby. Oh my...

'Selena? Kan ik je even spreken, baby?' 'Hoezo?' Ze rolt met haar ogen en trekt me aan mijn arm achter haar aan. 

We gaan de toiletten in, waar ze mijn arm los laat en tegen de muur aan leunt. 'Wat is er?' vraag ik. 'Ik ga je een eenmalige waarschuwing geven. Je blijft van mijn man af!' 'Sorry, wat?' Verward kijk ik haar aan. Haar man? 

'Ja. Louis en ik zijn weer bij elkaar.'

Alsof Louis een man is.. Eerder een baby.

'Oh. Ik blijf bij hem uit de buurt. Graag zelfs.' Abby glimlacht, draait zich om en loopt weg. Louis heeft er geen moeite mee, zo te horen... 

Als ik de wc's ook uit ga, zie ik dat hij en Abby tegen de muur aan staan te zoenen. 

Gaf hij dan echt helemaal niet om me? Ik haal diep adem en kijk weg. Snel loop ik naar mijn volgende lokaal. 

Eindelijk gaat de laatste bel en ik loop snel naar mijn locker. Als ik m'n kluisje weer dicht doe en me omdraai, staat ineens Jenna naast me. Ook dat nog... 

'What the fuck doe jij hier?' zucht ik. 'Ik kom je ophalen van school.' 'Oh. Eh, ik ben met de auto...' 'Ja, weet ik. Ik ben lopend hierheen gekomen. Louis heeft ons zijn huis uit gezet. Kan ik met jou meekomen?'

Nee. 'Oh, ik weet niet... Papa is nogal boos en... Ik denk dat mama...' 'Ja, snap ik. Laat maar.' Boos draait ze zich om en gaat ze de school uit.

Ik snap ook niet waar zij mee bezig is.

Ik haal diep adem en probeer rustig te blijven. Ik zie dat Taylor eraan komt gelopen en ik glimlach. 'Hey, zullen we gaan?' vraagt ze zenuwachtig. Ik knik. Samen stappen we in mijn auto en rijden we naar de stad. Ik heb haar beloofd om mee te gaan om een zwangerschapstest te kopen. 

Als we bij mijn huis aankomen, rennen we gelijk de trap op naar mijn badkamer. Ik ga zitten op mijn bed en wacht ongeduldig totdat Taylor terugkomt. Ineens hoor ik dat ze begint te huilen en ik spring op en ren naar de badkamer. 

'Kut zooi!' boos smijt Taylor de test op de grond, 'Fuck!' 

Dan begint ze te huilen en valt ze snikkend in mijn armen. Ik houd haar stevig vast. 

'Waarom gebeurt dit?' snikt ze, 'Ik wil dit helemaal nog niet...' 'Ssst... Het komt allemaal goed, oké? Ik ben er voor je. Ik hou van je. Oké?' zeg ik zachtjes. Ik voel dat ze knikt.