Hold Me Like A Paperweight✓

~ 12 ~

{Gepubliceerd op 26 november 2018}

POV Selena:

'Zullen we dan maar naar boven gaan? Het is bijna 22:00 uur. Dan kunnen we boven nog tv kijken en zo.' 'Ja, is goed', zeg ik. 'Wil jij de gordijnen even dicht doen? Dan doe ik de lampen uit', zegt Louis. 'Ja, hoor.' 

Ik doe wat hij zegt en dan gaan we naar boven. 'Kijk even in mijn moeders kast voor een pyjama. Dit is hun kamer.' 

Louis duwt een deur open en loopt door naar zijn kamer. Ik loop met grote ogen de kamer binnen. Ik heb nog nooit zo'n prachtige kamer gezien. In de muur zit een deur die ik voorzichtig openmaak. 

Het is een grote inloopkast. Er staan grote rekken. Twee planken vol met hakken. Louis komt in zijn boxer de kast ingelopen. 

'Hier liggen de pyjama's. De schoenen en jurken moet je een andere keer maar passen.' 

Ik glimlach en zeg, 'Dank je', als Lou me een zacht nachthemdje aangeeft. Ik trek mijn kleding uit en trek het ding aan. Het is rood jurkje... 

Als mijn ouders wisten dat ik dit zou dragen... En al helemaal in het bijzijn van een jongen, dan zouden ze een acute hartaanval krijgen. 

Ik draai me om en pak Louis' hand. 'We kunnen ook op de logeerkamer gaan liggen.' 'Waarom?' vraag ik. Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. 

'Oké...' zeg ik twijfelend. Ik giechel. Hij neemt me met zich mee. Als hij de deur van de logeerkamer opent, valt mijn mond open van verbazing. Snel doe ik mijn mond weer dicht. 

Er staan kaarsen en er liggen overal rozenblaadjes. Ik probeer wat te zeggen, maar er komt alleen een raar geluidje uit mijn keel.

Ineens gaat Louis' telefoon. 'Sorry', zegt hij en hij loopt naar de gang. Ik ga op het bed zitten en kijk om me heen. 

Net als ik wil gaan liggen, komt Lou de kamer binnen. 'Je moet hier blijven. Er komen zo een paar jongens maar die zijn zo weer weg.' Verbaasd knipper ik met mijn ogen. 

'W-wat?' Stamel ik. Louis rent naar zijn kamer. Met zijn kleren weer aan komt hij de logeerkamer weer binnen. 'Tot zo', zegt hij. Ik knik. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en verdwijnt uit het zicht. 

POV Louis:

Verdomme! Ik ren naar beneden en zet de tv en wat lampen aan. Ik pak snel een sigaret en steek 'm op. Ik loop naar de keuken en neem een grote slok water. 

Wat baal ik hiervan. Ik neem een slok bier en steek de sigaret weer in mijn mond. Wil ik ook eens een keer wat leuks doen voor m'n vriendin! De laatste keer dat ik zoiets had geregeld, was voor Abby...

En aan dat mens wil ik nu absoluut niet denken. Sinds die ene avond in het bos... Snel schud ik mijn hoofd om de gedachte te verdrijven. 

Er wordt hard op de deur gebonsd en ik ga er langzaam naartoe. Ik zucht en doe de deur open. Mijn vrienden staan voor de deur en ik doe alsof ik blij ben om ze te zien. 'Ey pik!' zegt Niall. 

'Yo! Kom erin!' Ik laat de jongens binnen. 'Ik kan niet tot heel laat. Ik moet morgen vroeg opstaan.' 'Natuurlijk.' Zayn haalt een zakje wiet tevoorschijn en gooit het naar maar mij. 

Iedereen ploft neer op de bank. Niall zet zijn box op de tafel en zet onze Spotify playlist aan. Ik zucht en zak weg in de bank, als ik de wiet inhaleer...

POV Selena:

Nu duurt het wel heel lang. Louis is al zeker anderhalf uur beneden... Voorzichtig open ik de deur van de slaapkamer en ik glip naar buiten. Uit Louis' badkamer pak ik een donkere badjas.

Zacht loop ik de trap af. Ik hoor jongens praten en lachen. Ik open de deur naar de woonkamer een klein stukje en ik kijk naar binnen. Twee jongens zitten met ontbloot bovenlijf op de bank. 

Twee anderen liggen op het vloerkleed en Louis zit met een sigaret op een grote stoel. Een van de jongens op de bank kijkt op en zegt: 'Ey, Tommo, daar staat je meisje.' 

Louis kijkt om. 'Waar blijf je?' vraag ik snel. Ik ruik wiet en de woonkamer is blauw van de rook. 'Sorry. Kom maar hier.' Aarzelend loop ik richting Louis. 

De jongen die mij als eerst zag, Niall, pakt de badjas en trekt me bij hem op schoot. Ik probeer op te staan, maar hij houdt me strak vast. Ik geef het op en blijf zitten. Hij geeft me de sigaret en ik schud van nee. 

'Toe nou! Voor mij?' 'Nee!' zeg ik. Hij houdt de sigaret weer voor mijn neus. Ik kijk hulpeloos naar Louis, maar die zit met zijn ogen dicht op de stoel. Sukkel.

Dus ik pak langzaam de sigaret aan en breng 'm naar mijn lippen. Ik adem de rook niet in maar doe wel alsof. Ik hoest overdreven. 

'Nog 's!' zegt Niall. Ik draai me om, zodat ik met mijn gezicht naar hem zit en ik breng de sigaret weer naar mijn lippen. 

Na een tijdje zegt Liam: 'Laten we maar gaan, boys. Dan heeft Louis ook nog wat aan zijn avond met zijn meisje..' Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen, waarna iedereen op staat en vertrekt. 

Alleen Louis en ik blijven over. We staan in de keuken. 'Wat was dat nou?' vraag ik hem. Hij geeft geen antwoord en dat irriteert me. 

'Gast! Ga je nog wat zeggen of wat?' roep ik. 'Sorry...' zegt hij zacht. Ik kijk hem aan en zie tot mijn verbazing dat er een traan langs zijn wang loopt. 

'Hé, wat is er, Lou?' Hij schudt alleen maar zijn hoofd en valt in mijn armen. Ik vang hem op en houd hem stevig vast. Ik voel hem schokken tegen mijn lichaam aan. 

'Ssst...' zeg ik zachtjes, terwijl ik probeer om hem gerust te stellen. Samen zakken we langzaam op de grond. Ik leg zijn hoofd op mijn schoot en streel zijn zachte, warrige haar. Langzaamaan stopt hij met huilen en valt in slaap.

'Ik hou ook van jou', fluister ik zacht, waarna ik ook mijn ogen sluit.