✔️Love is complicated

23: Jaloers en boos

Ik kan het niet geloven dat ze heeft met die gast die mij heeft opgesloten. Ik hoor paardenhoeven en ik twijfel geen moment en ik ren keihard weg in het bos. "Ashley ren niet zo hard," zegt Louis. Ik lach en ik ren wat zachter en Louis komt nu naast me rennen en opeens uit het niets geef ik hem een kus op zijn wang. "Waar was dat voor," zegt hij. "Dankje," zeg ik. "Voor wat?" "Dat je me hebt gered," zeg ik. "Graag gedaan, maar Robin heeft het bedacht." "Ja, die schoft," zeg ik pissig.

De andere lopen ver van ons vandaan en mijn conditie is veel minder geworden en ik raak uitgeput en ik ga steeds langzamer. Nu zijn er schot geluiden en alles draait en ik val op de grond van vermoeidheid en ik kan mijn ogen nog net openhouden.

Iedereen staat om mij heen en ik lig hier met vermoeidheid. "Iemand moet haar optillen," zegt Robin. "Ja, Niall liever dan jou schoft," zeg ik en Harry tilt me op en gooit me over zijn schouder en dan rent hij achter de andere aan. "Wat ben jij licht," zegt Harry. "Vind je het gek?" zeg ik. "Nee, eigenlijk niet." Ik lach en Harry loopt nu zelf uit voor de andere. "Jij krijgt wel veel energie door Ashley zeg," zegt Niall jaloers. "Jaloers?" vraagt Harry en ik rol met mijn ogen. De andere lachen en Niall negeert ze.

We komen aan bij het kasteel en ik word meteen naar mijn kamer gebracht en zusters onderzoeken mij direct. Ik heb geen energie meer en mijn adem wordt zwaarder en zwaarder mijn oogleden gaan langzaam dicht.

Niall POV

Waarom doet ze zo? Heb ik wat verkeerd gedaan? Volgens mij niet hoor en gelukkig is die bitch van een Selena naar huis, want het komt allemaal door haar echt alles. Ik loop naar de slaapkamerdeur van Ashley, maar ik mag niet naar binnen, omdat haar hard steeds langzamer gaat kloppen. Honderden vragen door mijn hoofd. Ik schud ze weg, want ik moet op haar vertrouwen en geloven. Ik probeer voor de zoveelste keer naar binnen te gaan, maar ik mag niet naar binnen en ik loop naar de eetzaal en ik loop te ijsberen en iedereen wordt er zenuwachtig van. "Ze mag niet dood gaan," zegt Sam boos. "Het is allemaal mijn schuld," zeg ik. "Helemaal niet," zegt Sam. "Wel, want als ik niet achter d'r aan was gegaan was ze nooit in dat kasteel gekomen. "Moet je niet naar huis Robin?" vraagt Sam. "Nee, daar wil ik nooit, maar dan ook nooit meer in stap ik willen zetten," zegt Robin en de zusters komen binnen en ze gaan ons het vertellen. "Ashley.........