✔️Love is complicated

22: Bevrijding en verraad

Sams POV

Ik zit op mijn kamer. Een week nadat Ashley verdwenen is. Dan hoor ik een klop op mijn deur. "Kom maar binnen." zeg ik. Het is Harry. Hij laat me de sms van Ashley zien. Ik knik zacht. "Oke, dus wat moeten we nu?" vraag ik aan hem. Voordat Harry kan antwoorden gaat mijn mobiel. Het is Robin. "Hey Robin."

R=Robin

S=Sam

R: Hey Sammie. Ik moet je iets vertellen.

S: Wat dan?

R: Ashley is hier! Ze zit in de kerkers van mijn vaders kasteel. Eigenlijk mag ik daar niet meer komen sinds mijn vader me heeft verbannen maar ik keek door de tralies vanaf de bovenkant en zag haar zitten.

S: OMG! Denk je dat je haar kan bevrijden?

R: Ik denk het niet. Ik kan de ingang niet binnen komen zonder gezien te worden door 1 van de bewakers. Kom jij anders samen met wat anderen naar mijn boom toe, als je nog weet waar dat is, en dan zal ik jullie de weg naar het kasteel wijzen.

S: Ik weet nog waar het is. Wacht even, blijf hangen, ik vraag het even aan de anderen.

Ik overleg even met de rest en we zijn het erover eens; we moeten dit doen!

S: We komen erzo aan.

R: Tot straks!

S: Tot straks!

En ik hang op.

Ik spring een gat in de lucht van vreugde. We weten waar Ashley is!!!

Ik roep iedereen bij elkaar en we gaan naar het bos.

In het bos wijs ik de weg aangezien ik weet waar het is.

Als we bij Robin's boom zijn aangekomen zoent hij mij snel en zegt: "We moeten hier de taken verdelen." Ik had One Direction meegenomen, want Vanessa bleef op het huis passen.

"Okey. Niall en Louis, jullie bevrijden Ashley. Harry, Liam en Zayn leiden de bewakers af, terwijl Sam en ik de buiten bewakers nemen." Legt Robin uit. "Ik zal jullie uitleggen waar de kerkers zijn als jullie het kasteel ingaan."

"Goed plan." zeg ik. En iedereen stemt er mee in.

Ashley POV

Ik zit hier nu al een week in deze not-luxe gevangenis. Wat heb ik een honger! En een dorst! Nu maar hopen dat Harry me snel vindt.

Een tijdje later hoor ik rennende voetstappen. Maar ze zijn duidelijk niet van de zwarte mannen want, die klinken anders. Nee, deze klinken meer als sportschoenen. Plosteling komen Niall en Louis tevoorschijn. Ik spring op en zeg: "Oh My God!! Je weet niet hoe blij ik ben je te zien!" zeg ik tegen Louis. Ik negeer Niall omdat ik het niet aankan om nu tegen hem te praten. Louis heeft de sleutel vast en draait hem om in het slot. Dan zwaait de traliedeur open en ik spring letterlijk in Louis' armen. Dan zegt hij:"Kom op we moeten gaan!"

En we rennen naar de uitgang van het kasteel en verder. Als we in het bos zijn zie ik Harry, Liam en Zayn. Ik geef ze allemaal en knuffel en zeg: "Bedankt dat je me bent komen zoeken Hazza." "Nou eigenlijk ben ik het niet die dat bedacht heeft, maar Sams vriendje." zegt Harry. Sam's wat?! Pas dan zie ik Sam tegen een boom staan en ze zoent met 1 van dat soort gasten die mij gevangen hadden genomen!