✔️Love is complicated

20: gevangen door vreemdelingen

Dit verhaal is bedacht door @iLoveWalibi en een beetje door mij

------------------

Vorige keer in Camping Girlz: Niall rent achter me aan maar ik.......

Ik ren naar Boy en spring op zijn rug. Geen hoofdstel, geen zadel, alleen Boy en ik. Aangezien hij in het weiland staat drijf ik hem tot galop aan en laat hem over het weidehek heen springen. Hij komt weer goed neer en ik laat hem het bos in galopperen. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Sam op Rowdy springt en achter me aan gaat.

Zo galopperen we een tijdje door. Dan hoor ik een luide schreeuw en een plof.

Sam's POV

Rowdy struikelt over een boomwortel en ik slaak een gil en val van haar af. Ik beland gelukkig op de zachte bosgrond. Ik probeer op te staan maar voel een helse pijn in mijn linkervoet. Ik kreun en ga maar weer liggen. Rowdy blijft gelukkig bij me staan.

Ik lig hier nu al ongeveer 10 minuten als ik voetstappen hoor. "Hoi, moet ik je even overeind helpen?" hoor ik een jongen vragen en ik keer me om zodat ik hem kan zien. "Ja, graag." Hij steekt zijn hand uit en ik pak hem aan. Woo, hij is echt knap, denk ik als ik hem zie. Hij heeft donker bruin krullend haar en een zwart bol hoedje op, zwarte kringen rond zijn ogen en voor de rest is hij helemaal zwart gekleed. Als ik eenmaal sta ga ik meteen tegen de boom aan leunen aangezien ik niet kan staan op 1 voet. "Ik ben Sam." zeg ik tegen de jongen. "Robin." zegt hij. "Leuke naam." zeg ik en hij bloost een beetje. "Jij ook." zegt hij en hij kijkt me aan. Nu is het mijn beurt om te blozen. Er valt een stilte. "Zal ik je naar mijn huis brengen?" vraagt hij. "Dan kunnen we kijken naar je voet." "Oke is goed alleen kan ik niet lopen." zeg ik nu. "Is niet erg. Ik help je wel op je paard." zegt hij. Hij tilt me op en zet me op Rowdy. Zelf gaat hij achter me zitten en hij slaat zijn armen om me heen. Ik bloos een beetje. Wat een geluk dat hij dat niet kan zien!

We rijden nu al zo ruim een uur en Robin laat me stoppen bij een holle boom. "Kom hier kunnen we even rusten." zegt hij en hij springt van het paard af en tilt me naar binnen. Eenmaal binnen zet ie me op het bed neer en gaat zelf naast me zitten. Ik kijk om me heen. Er staat best veel hier. Een tv, bed, kast, lampje en zelfs een klein keukentje een een deurtje naar de badkamer. "Woon jij hier?" vraag ik. "Soms, als ik me onveilig voel thuis." zegt hij. Daarna valt een lange stilte en we staren elkaar heel lang aan en buigen steeds dichter naar elkaar toe. En dan gebeurt het.....Hij zoent me. En ik zoen terug! En zo gaat dat ongeveer 20 sec lang. Ik weet het nu al: Ik ben tot over mijn oren verliefd op hem! Als we uiteindelijk stoppen geef ik hem een knuffel en zeg: "Gaan we hier ook slapen of rijden we door naar jouw kasteel?" "Ik denk dat we hier beter kunnen blijven slapen aangezien het al donker wordt en het gevaarlijk is om in het donker in het bos te rijden." zegt hij. "Oke." zeg ik en ik laat me op het bed vallen. Na zo ongeveer een kwartier zo gelegen te hebben krijg ik het koud en ik begin te bibberen. "Koud?" vraagt Robin. "Ja, wel een beetje." geef ik toe. Dan slaat hij zijn armen om me heen en trekt me naar zich toe. Ha fijn, zo krijg ik het wel weer warm. Van buiten EN van binnen. Ik duw mijn gezicht tegen zijn borst en hij streelt zachtjes door mijn haar. En zo val ik in slaap. Helemaal niet in besef van wat er nu met Ashley gebeurd is......

Ashley POV

Vlak nadat ik de schreeuw en de plof had gehoord, werd ik van mijn paard getrokken door mannen in zwarte kleding. Ze zeiden: "Jij gaat met ons mee." Ik was doodsbang en durfde niets terug te zeggen. Waar zijn de jongens als je ze echt nodig hebt.....