LEYLA (Tamamlandı)

20) Bugün, Günlerden Leyla...

Merhabalar, gene uzun bir bölümle karşınızdayım, ilginiz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum, keyifli okumalar dilerim.❤️

Leyla'nın dönüş haberi konaktaki herkesi mutlu etmişti, sadece Esma ne hissettiğine emin değildi. Aslında Leyla burada yokken Demir'le aralarının daha iyi olacağını, kocasının bu evliliğe bir şans vereceğini düşünmüştü ancak genç adam tamamen kabuğuna çekilmiş, daha da ulaşılmaz olmuştu. Çok acıydı ama Esma artık umudunu Leyla'nın durumu kabullenmesine bağlamıştı. Karısı kabul etmedikçe, Demir yola gelmeyecekti.

Esma bu gün alışverişe çıkmıştı, bir ara eczaneye uğrayıp iki tane gebelik testi aldı. Artık bu belirsizlikten kurtulması gerekiyordu, akşama Leyla'nın gelişi işleri zora sokuyordu, eğer hamileyse mecburen bir iki gün beklemesi gerekecekti. Gelir gelmez böyle bir haber vermesi yanlış anlaşılabilirdi.

Aslında Esma, Demir'in kendi ilişkileri hakkında karısına ne kadar bilgi verdiğini merak ediyordu. Karı koca oturup onu konuşacak halleri yoktu herhalde, Leyla sözünü etmeye dayanamazdı muhakkak. Demir, Leyla'dan bahsettiğinde nasıl içinin sızladığını hatırladı. Genç kadın durup etraflıca düşünse, içinde bulundukları hayatın çarpıklığına dikkatini verse ironiyi görecekti.

İlişkilerinin bir geceyle sınırlı kaldığı biliniyor olmalıydı zira adamın yanına uğramadığı herkesçe malumdu. Kuma gelmesiyle Leyla ile evliliğinin çıkmaza girdiğinin de farkındaydı, karı koca ilişkisi ne durumdaydı bilmiyordu. Leyla'yı çok tanıdığını iddia edemezdi ancak Demir Esma'ya geldikten sonra Leyla'nın ipleri koparmış olduğunu tahmin etmek zor değildi.

Daha evvel bu şekilde hayatını sürdüren kadınlar tanıyordu, hayatlarına dair konuşmalara şahit olmuştu. Kuma bu coğrafyanın bir gerçeği olarak kadınların kötü kaderi olmaya devam ediyordu ancak duymak, görmek başka bizzat yaşamak başkaydı. Şimdi genç kadın bu tür bir evliliğin taraflarından biriydi. Kafası çok karışıktı, aklının bir kenarında asılı duran kabullenme fikri giderek anlamsız gelmeye başlamıştı çünkü karşısında alışılmış kadın tipinden çok farklı birisi vardı. Leyla sanki başka alemin insanı gibi çevresindekilerden ayrılıyordu.

Genç kadın bulunduğu ortama döndü, evde yapılan hazırlıkları göz ucuyla izledi. Hazal ve Gülsüm başta olmak üzere herkes Leyla'dan konuşuyordu. Devran genç kadını koltuk değnekleriyle de olsa ayakta karşılayıp sürpriz yapmak istiyordu. Çalışanlar Leyla'nın sevdiği yemekleri hazırlıyordu.

Fatma hanımla Mustafa ağa da gelinlerinin dönüşüne seviniyordu, bu sefer daha ılımlı olacağını, kumasını kabulleneceğini umuyorlardı. Zaman her derde devadır düşüncesi baskındı kafalarında, genç kadın ilk şoku atlattıktan sonra sakinleşmiş olmalıydı. Gülsüm ve Devran ise tam tersini düşünmekte ısrarcıydılar, onların bildiği Leyla asla kabullenmezdi.

Demir, Leyla'nın kendisine doğru yürüdüğünü uzaktan gördü. Genç kadın mavi bir kot, üzerine beyaz bir bluz giymişti, ayağında spor ayakkabıları ve açık mavi sırt çantasıyla, uçarı bir genç kız havasına bürünmüştü. Sarı saçları dalga dalga sırtına dökülmüştü, güzel gözleri kocasını arayarak bakınırken, beğeni dolu bakışları farketmiyordu bile. Uzun boyuna rağmen her zaman naif bir görüntüsü vardı, şimdi eskisinden daha zayıftı, sıfır beden mankenlere benziyordu.

Demir karısını özlemle izlerken bu genç kadına karşı ne kadar aciz olduğunu düşündü. Ona bakarken kendini bir anda yaşlı hissetti, güzel karısına bakmaya doyamıyordu ama artık yerini belli etmesi gerekiyordu, yavaşça el sallayınca genç kadın gülümseyerek kocasına yöneldi. Demir kadına sımsıkı sarıldı, saçlarına bir öpücük kondurdu, valizini alıp elini tuttu. Leyla elini çekmeye çalışınca tutuşunu sıkılaştırdı.