GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

75. Bölüm İYİ DEĞİL..

"Anladım.." dedim, düşünürken. Bundan sonra o adam benim için bitmişti. Kendimi üzmeyecektim..

"Şimdi hadi kalk bakalım, gidelim. Buna üzülmeni istemiyouum güzelim zaten babanla görüşmeni de istemiyorum artık.."

"Peki.." dedim elini tutup, kalkmaya çalışırken.

Ahu'nun odasına gittiğimizde reçete yazmıştı vitaminleri içeren..

"Bunları ihmal etme Selin'cim.." dedi gülümserken.

"Asla.." dedim tebessüm etmeye çalışarak.

"Peki başka bir şey?" dediğinde Ali merakla, ikimiz de ona döndük. Derdini ikimiz de biliyorduk..

"Yok Ali başka bir şey!" dedim tıslarcasına..

"Olsa söylerdim dimi canım arkadaşım!" dedi Ahu'da kinayeyle.

"Hiç mi?" dediğinde, yüzüne baktık.

Ciddi değildi umarım!

"Hiç Ali.. Hatta bebek doğmadan asla!" dedi en sonunda Ahu bağırarak. "Sen anlayamıyorsun ama Selin'in o ilaçlardan sonra hamile kalması bile mucize. Bebeği rahimde sağlıklı bir şekilde tutup, erken doğumu engellemeye çalışıyorum ama senin aklın fikrin töbe töbe.." dedi söylenircesine..

Haklıydı, bunları konuşmuştuk.

"Bebeği kaybetmek istiyorsan yap.." dedi en sonunda da bağırırcasına.

Ali öylece yüzümüze baktığında, aslında tam olarak şimdi anlamıştı nedenleri. Bu halimden de anlaşılıyordu aslında ama o da babalık heyecanıyla zaman zaman unutabiliyordu nedenlerimizi..

"Çok iyi anladım, tamam.. Asla bebeğimize bir şey olmayacak. Erken doğum falan, asla.. Çok iyi bakıcam onlara. Yani bu isteğimde sadece karımı aşırı sevmemden.." dedi.

"Biliyorum.." dedi Ahu sırıtarak. "Bir çok erkek zaten bebek doğmadan onun varlığını anlayamıyor. Bunu ilk soran erkekte sen değilsin. Senin de kendini düşünmen çok doğal ama Selin zaten zor atlatıyor, anlıyorsun bence sende.."

"Anlıyorum tabi.. Ben sadece işte ne bileyim.." dediğinde dalgınca saçlarının arasından elini geçirdi. Bu aralar canının sıkkın olduğu da açıktı ama anlatmamıştı henüz.

"Biz de seni anlıyoruz inan aşkım.." dedim elini sıkarken. Canının sıkkın olmasından hoşlanmıyordum.

"Peki o zaman biz kalkalım, haftaya geliriz yine foto almaya.." dedim gülerken.

Her ay olması gereken kontrollerimiz, bize özel her haftaydı. Bunu isteyen de tabi başta Ali olmuştu. Bahanesi ise, daha netleşmeyen bebeğimizi özlemesiydi.

Oysa hala küçücüktü..

..

Aylar sonra..

Karnım şişmeye başlamıştı ve hamileliğimin beş ayı bitmişti. Zor zamanları atlatmamızla, mide bulantım azalmış ve uyku düzenim normale dönmüştü.

Bazen şirkete gidiyor, bazen kızlarla takılıyordum. Sık sık annemle görüşüyorduk ve babam hakkında tek bir şey sormuyordum.

Zaman hızla akıyordu sanki..

Hamileliğimin en güzel aylarındaydım ve bunun keyfini şımararak çıkarıyordum. Geceleri Ali'yi uyandırıp aşermediğim şeyleri istemek aşırı zevk veriyordu ve o bulup getirdiğinde elimi dahi sürmüyordum. Deliriyordu. Tabi bunu bana asla ama asla belli etmiyordu.