Chapter 29: Space

2.1K 62 8
                                    

Nagising ako sa kakaibang amoy na umaalingasaw sa buong kwarto. Sigurado ako na hindi ganito ang amoy ng kwarto ko maliban na lang kung nasa paligid ko si Rain. Minulat ko ang mga mata ko at alam ko na kaagad na hindi ako umuwi sa amin. Umupo ako saglit at napansin ko ang tubig na nasa side table. Dali dali kong kinuha at ininom. Inikot ko ang paningin ko sa kwarto, alam ko na kay Rain na kaagad ang kwarto na 'to dahil sa mga naka-display na mga lego figures na kinokolekta niya.

Napatingin ako sa salamin at napansin ko rin na hindi ko suot yung mga damit ko kagabi ng matapat ako sa salamin. Isang shirt na may tatak ng academy at pagtingin ko sa likod ay apelido ni Rain ang nakalagay. Naka-boxers din ako na plain navy blue, paboritong kulay ni Rain. Dinala ko yung baso na pinag-inuman ko at tsaka lumabas ng kwarto pero bago pa ko makalabas ng tuluyan ay naamoy ko na may nasusunog. Muntik ko pang mabitawan yung baso habang tumatakbo ako pababa ng hagdanan.

Nakabangaan ko si Rain na patakbong paalis ng kusina. Napatigil siya ng ilang segundo bago niya kinuha yung fire extinguisher sa nasa likod ko. Tumakbo ako papunta sa stove at kumuha ng isang kitchen glove, dali daling pinatay ang stove at nilagay ang sinunog niyang kung ano man sa lababo at pinatakbuhan ng tubig.

"Sunny..."

"You don't have to prepare me some breakfast. I'll just go." Hinubad niya yung apron niya at tsaka umupo sa isa sa mga upuan sa dining area.

"I'm sorry na nakita mo pa yun. I was spacing out-"

"Where are my clothes? You know what, just send it to the penthouse."

"Wait. What's wrong with you?" Oh don't get me started, Cruz.

"Oh nothing's wrong, Cruz. I'll go ahead." Naglakad ako palabas ng kusina pero hinila gamit ang braso ko. Sinamaan ko siya ng tingin. Bakit siya pa yung galit?

"Tell me."

"Everything looks perfect." I answered coldly.

"Then why are you so drunk last night? Why are you cursing me under your breath as the night pass by? Why are you crying in the middle of a loud closed area while holding a bottle of liquor, drinking it as if it is just some soda or juice?" I never heard his voice this loud and angry for months now.

"Paano mo nalaman lahat ng yun ha? Pero in the first place, Ikaw 'tong malabo alam mo ba yun?" Hinigit ko yung braso ko mula sa pagkakahawak niya. Muntik ko ng hindi magawa yun pero pinilit ko pa rin, sobrang sakit tuloy. "Ikaw 'tong lalapit lapit sakin, magsasabi ng mga salita na "Hintayin mo ko", "Be the bandage of my life" or even have the guts to pick up a fight for me, even pick up a fight with Gabriel or heck- kiss me and confess but in return what did you do? You got yourself a fucking girlfriend. Sa dami ng babaesa Imperial Trinity Academy, si Amber pa talaga- that fucking bitch whose for Pete's sake I don't even know why she hates me to my core."  

"Mindy..."

"Don't you dare to call me Mindy."

"I'm sorry."

"You do know that I'm fed up with apologies, right?" I took a little step to be close to him again. "You do know that apologies doesn't mean anything for me right now. You do know, out of all the people around me, I want explanations and not apologies." I almost choked on holding back some of my tears. He tried to hold me again but before he even had a grip of me I walked away. He didn't even bother to stop me.

"Give me space until you figure out what you really want to do. I don't want to play games with you, worst is to wreck your life." I brushed away the tears from my cheek before I continue speaking. "Let's just be professional. Act as one of my members and a friend with no feelings."

Her Secret Identity [Sunny Cameron, bk. 1] CLOAKWhere stories live. Discover now