The Last Snape

Hoofdstuk 38: On the Platform

Ananda draait zich plotseling weg, ineens druk bezig met haar stropdas.

'Dat is het niet Layla. Ik ben gewoon nieuwsgierig.'

Ze kijkt met een schuin oog naar Layla, die nu ook haar stropdas aan het strikken is.

'Jullie zijn nu al zo lang vrienden.'

Layla kijkt naar haar spiegelbeeld en haalt haar lange vlecht los. Scorpius had gelijk, haar haren waren ook heel lang, ze stond er eigenlijk nooit bij stil. Ze golven naar beneden en Layla kijkt er even naar. Maar hij had niet gezegd dat hij het niet mooi vond. Ze glimlacht en pakt de voorste haren naar achteren, die ze vastzet in een staart. Ze trekt haar mantel met donkergroene voering aan en draait zich dan weer naar Ananda, die nu vragend naar Layla kijkt, nog altijd wachtend op een antwoord.

'Dat is wat we zijn Ananda, vrienden.'

Met die woorden pakt ze haar spullen aan en loopt ze naar buiten, waarbij ze bijna tegen Scorpius aanloopt die met zijn eigen uniform in zijn armen langsliep. Ze blijven even staan en staren elkaar aan. Het helderblauw van de een in het lichtgrijs met blauw van de ander. Scorpius begint te glimlachen en loopt dan door. Layla draait zich al snel terug en kijkt Albus aan, die ook met een bundeltje kleding in zijn handen in de gang van de trein stond. Hij staat er een beetje verloren bij, aangeslagen door wat er zich zojuist voor hem had afgespeeld. Maar dan stapt Layla naar voren en pakt haar kleding stevig in een arm, met de andere pakt ze een van Albus's handen, die op zijn uniform lag.

'Kop op Al, beetje vrolijker, dit wordt ons jaar.'

Albus buigt zich naar Layla toe, Ananda kijkt ondertussen alles van een afstandje aan. Albus fluistert iets in Layla's oor en loopt dan door, langs Ananda af, achter Scorpius aan. Ananda komt naar Layla toe.

'Wat zei ie?'

Layla kijkt Ananda aan, haar gezicht toonde geen enkele emotie.

'Niets.'

Dat geloofde Ananda niet, dus onderweg terug naar hun ruimte blijft ze maar doorvragen, zonder resultaat. Pas als ze samen zitten, sluit Layla de deur en draait zich dan op.

'Albus vertelde dat hij contact had gehad met zijn oudste neven.'

Ananda kijkt vragend.

'Dus?'

Layla gaat zitten en buigt zich naar voren. In haar kleine tasje opent ze een rits en haalt er een vervaagd en gekreukeld papiertje uit. Die geeft ze aan Ananda.

'Lily-Anne Snape?'

Layla knikt.

'Albus's oudste neven zijn de zonen van Lily-Anne en zij was ook van dezelfde generatie als mijn vader en Hannah. Misschien weten haar zonen meer over wie mijn moeder zou kunnen zijn, van verhalen misschien.'

Ananda blijft naar het artikel kijken, de foto was ondertussen bijna helemaal vervaagd en ook de tekst was niet heel goed leesbaar, maar Layla kende hem ondertussen uit haar hoofd.

'Dat is wel heel ver gezocht Layla vind je niet? Misschien is het wel nutteloos, want waarom zou Hannah niet je moeder zijn?'

Layla schudt haar hoofd.

'Nee, het moet, Hannah is echt niet mijn moeder geloof me.'

Ananda schudt haar hoofd en geeft het artikel aan Layla.

'Haal je hoofd uit de wolken Layla, je denkt veel te ver door.'

Layla kijkt naar het artikel in haar hand.

'Maar hoe dan ook,'

Layla kijkt weer op.

'Wat hebben ze gezegd?'