Yankı gökyüzünü izlemeyi seviyor.
Yeşil gözleri, gün batımında alev alan Anka'yı arıyor. Ona inanıyor. Yirmi iki yaş efsanelere inanmak için geç değil, ama kız çocuğu olmak için geç, biliyor.
Zihninde bir karanlık; onunla aynı adı taşıyor. Onun ol...
Bu bölümü seçtiğim şarkılarla okumanızı şiddetle öneririm. Revize ederken, bana çok yardımcı oldular. Duyguyu da geçireceğini düşünüyorum.
Cem Adrian & Gazapizm - Kalbim Çukurda 🎶
Cem Adrian - Mutlu Yıllar 🎶
Billie Eilish - No Time To Die 🎶
Gereken yerde belirttim. Keyifli okumalar diliyorum.
________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
59- KÜL 'Külden kaleler'
"Mezarsız ölünün kefeni göklerdir." Thomas More/ Ütopya
24 Aralık 1990 / Ankara
Rüzgâr yağan karı bir fırtınaya çevirmiş. Yollar kapalı. Bülent Meraz arabasını sağa çekmek zorunda kaldı, yol tıkalıydı. Arabasını bıraktı, indi ve yürüdü. Saatlerce fırtınada yürüdü. Heyecanı onu hiç üşütmedi.
Sabah ezanı okundu, gün aydınlandı, Bülent Meraz eve vardı. Saatlerce tek başına yürüdüğü yol, bahçe kapısından eve ilerlerken kalabalıklaştı. Biri omzundaki karı çırptı, diğeri elini öptü. Müjdeler şakındı, hediyeler uzatıldı. Sıcak salonda kuru kıyafetler uzatıldı. Elleri sıcak sularla yıkatıldı.
Bir kapıyı açtı, demir başlıklı bir yatakta uzanan kadına baktı. Yüzünde yorgun bir gülümseme, kucağında yuvarlanmış küçük bir kundak. Bir mucize tutuyor ellerinde.
Mucizeyi tek başına oluşturmuş gibi hayranlıkla baktı kadının yüzüne. Onu öptü, bu defa minnetle.
Bir bebek. Bir erkek. Yüzü kırmızı ve buruşuk. Beyaz kundağın içinde küçücük.
Bülent Meraz otuz dört yaşında. Ve artık bir baba.
"Oğlum..."
Muhatabın kendisi olduğunu bilir gibi kıpırdandı bebeğin gözleri. Kaşları büküldü, göz kapakları açılıp kapandı birkaç kez, sonra açık tutup babasına baktı. Bulanık renkli, kıpır kıpır gözler, henüz hiçbir şey bilmiyorken babasını tanıdı. Ağladı.
Geleceği görür gibi ağladı.
Kulaklarında annesinin fısıltısı gezene dek, dakikalarca, ağladı. "Benim güzel oğlum... Mucizem..."
Kelimeleri anlamlandırmak için küçüktü ama bu tını onu susturmaya yetti. Konuşmak için de küçüktü, ama küçük anlamsız sesler çıkarabildi. Annesiyle konuştu.
