CHAPTER 28: Castle of the Undead

Magsimula sa umpisa
                                    

pagkatapos ng halos 5 minuto ng paglalakad ay umabot kami sa isang napakalaking pinto. Binuksan ito ng mga kawal at pinakita ang napakalaking bulwagan. may mga taong nakaitim na nagsasayawan, maliwanag ang ha na nagmumula sa malaking chandelier na pinalilibutan pa ng maliliit.  may red carpet na nakalatag sa harapan ko, sinundan ko ito ng tingin hanggang sa umabot ako sa katapusan nito.

Bigla akong nanginig hindi dahil sa malamig na temperatura ng paligid kundi sa nakita ko. A throne made out of bones, but not ordinary bones. Those are bones of humans, maybe elves, maybe werewolves any kind of creature who once had a life. sa taas nito ay isang nilalang na hindi ko maaninag ang mukha, I tried to squint my eyes pero muli akong hinila ni Ajar. The crowd that was joyfully dancing carved a path for us. 

tiningnan ko sila, My friends were right. Vampires in this realm were not attractive, they look horrible. mula sa mga pula at itim na mga mata, sa matatalim na ngipin at tingin. Some had pointed tongues that hissed at me and the worst that I saw was teeth that are like rows of needles. They were not vampires, they were monsters.

binagsak ako ako ni Ajar sa sahig, I winced dahil sa impact, malalakas talaga ang mga bampira.  I struggled, trying to get away from the bones pero tumama ang likod ko sa mga binti ni Ajar. Binalik ko ang tingin ko sa bampirang walang awa na tinatapakan lang ang mga buto na nagmistulang hagdanan sa kanyang trono.  How could he be so heartless? Those poor things, the life they had, the family they left.

Bumaba mula sa trono ay isang bampirang lalaki. He was a tall middle-aged man. He wore a suit and a black cape, his hair was styled neatly but he wore an eyepatch on his left eye. may dala din siyang tungkod. May aura siyang sumisigaw nga kamatayan, it sent shivers down my spine.

"Welcome, young lady" nanginig ako sa boses niya. It was cold, lifeless at nagbabanta ito. tumingin ito kay Ajar at sa bampirang nasa tabi niya. "And the book?"

Umiling ang bampira "We did not find it in her things sir." nakayukong sambit nito.

Biglang tumawa ng pagkalakas-lakas ang bampira there was no humor in it. His voice was echoing and bouncing off the four walls of the hall. Sinundan ito ng mga tawa na naggagaling sa mga bampirang nakapaligid saamin humorless, lifeless.

"Do not joke with me Amir or I will rip off your head here, right now!" natigil ang lahat dahil sa galit na pagsigaw, ang tawanan ay humupa na at tanging ang mabigat na paghinga ng tinatawag nilang sir Draco ang naririnig. Lumuhod si Amir at Ajar.

"Patawad pero sa tingin po namin ay nasa mga kaibigan niya ang libro"

Dahan-dahang naglakad si Draco palapit saakin at hinawakan ang panga ko, he looked directly into my eyes. "Where is the book, young lady?"

"Hindi ko alam" sagot ko, matching the coldness in his voice. It was the right choice to give my sling bag to Kaylie for her  to carry. tumawa ulit siya, a pathetic smile

napasigaw ako nung sinampal niya ako, pakiramdam ko ay nadislocate ang panga ko. Tiniis ko ang iyak na pilit na lumalabas sa bibig ko, god it hurts so much. Parang umiikot ang kapaligiran at hindi ako makapag isip ng maayos. iniangat niya ako gamit ang buhok ko, I winced at the pain.

"P-please stop" I whispered between my cries "M-masakit na"

"Pathetic beings, so fragile and so" he paused "useless"

"W-wala saakin ang libro, please let me go"

"Don't be stupid young lady, even if I let you run, my children will hunt you down and kill you"

tumingin ako sa paligid, nakita ko ang mga mata ng bampira. They looked hungry and eager to get me. I struggled between his touch, ayokong mahawakan ng isang nilalang na napakasama. He let me go, I lied still on the floor.

"You" sinimulan niya akong tadiyakan, I screamed "Worthless" I begged for him to stop, his kicks were too strong that I actually feel my rib cage breaking "Thing!"

"tama na please" Hindi na ako makagalaw, tears were running down my face masakit na masyado, masakit huminga. 

tatadiyakin niya sana uli ako pero bigla akong nakarinig ng hiyaw ng babae mula sa likod, they all looked at what happened. naging sunod sunod ang sigaw at nanggaling ito sa labas.

"What the fck are you doing?!" nakarinig ako ng nakakatakot na boses, his voice boomed inside the hall. Even if Draco's voice was scary, the owner of this voice was horrifying. I smiled silently, horrifying but I'd still listen to his voice. I knew I was safe so I let my eyes rest as I was swept by darkness.

Aiden.

--

END

Facebook Acct: Daybreakue

Fb page: Daybreakue WP

Fb Art page and Art Shop: Daybreakue

Twitter: Daybreakue

SAFIARA ACADEMY 2: DESTINY'S CHOICETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon