CHAPTER 21: Aiden's Pain

1.9K 59 0
                                    

LADY ELAFRIS HALE

Oh Aiden. alam kong ikaw ang may pinakamabigat na dinadala kaysa sa kanila.

FLASHBACK

Ang laki naman ng palasyo, saan na nga ba yung cr? kanina pa ako naiihi jusko. kanina pa ako naglilibot pero di ko parin mahanap kung saan.

habang hinahanap kung saan ang cr ay may narinig akong nag uusap, nacurious ako kaya lumapit ako

"Aiden, makinig ka naman sakin please? para naman 'to sa kaligtasan mo"

"No mom! and what?! leave my friends behind?! never!"

"Aiden nanganganib ka! hindi ako papayag na may mangyaring masama sayo!"

"then don't! I'm an adult now and I can do anything i want! I'm strong enough to protect myself!"

"No you are not! bata ka pa Aiden and there are alot of things that you don't understand! nanganganib ka lalo nat hindi ako palaging nasa tabi mo!"

"stop it mom! you are weak yourself! you can't even protect your friends back in the day right?! you still needed them to protect you!"

nakita kong sinampal ni Tita Lean si Aiden, I covered my mouth and gasped. namuo na ang luha sa mga mata ni tita Lean, she looked really hurt.

"Alam ko! alam kong mahina ako but you of all people! ikaw ang pinakahuling taong akala ko pagsasalitaan ako ng ganyan! walang araw na hindi ko pinagsisisihan yun!" with that Tita Lean ran out of the room.

naiwan si Aiden at kinalat lahat ng gamit na nakapalibot sa kanya.

FLASHBACK ENDS...

Hindi ko inakalang nag-aaway din pala sila, There is no perfect family after all. naglakad ako palapit sa kanya at naupo sa tabi niya

"oy" tawag ko sa kanya "ayos ka lang ba?" umiwas siya ng tingin. did he cry?"

"Sorry for pushing you earlier, I didn't mean to-"

"No, wag ka nang magsorry, alam ko namang nag-aalala ka lang sa mga magulang mo kaya ka nagkaganyan." we both looked at the moon.

"ang ganda ng buwan no? such a shame na may nangyaring hindi maganda sa ilalim niyan." tumingin ako sa kanya, he was also looking at me.

"I-I messed up" his voice began to crack. Agad ko siyang niyakap at nagsimula na siyang humikbi

"I-i didn't mean to say those things, i'm so stupid."

"I love my mom, sooo much. And me, of all people chose to hurt her. I didn't want to hurt her, I never would"

"she and dad forced me to go to the human realm and I didn't want to, I didn't want to leave them behind, I hurt her and now..."

He sobbed, mas lumakas ang iyak niya at mas humigpit ang yakap niya saakin.

"And now she's not here. She's asleep. she is under a curse and I didn't even get to say sorry."

huminga ako ng malalim, I patted his back

"ayos lang yan. Ayos lang na masaktan ka, It's okay to cry but make sure to get back in shape. kailangan nating magpalakas para mahanap ang gamot na makakapagpatanggal sa sumpa and when they wake up go and apologize to her, bumawi ka with spoiling her and tell her that you love her."

"It's okay to make mistakes, normal lang yan. You'll be okay, Everything will be okay, I promise."

--

SAFIARA ACADEMY 2: DESTINY'S CHOICEWhere stories live. Discover now