#Romero
Als blikken konden doden, pffffff, dan was ik nu dood geweest. Ik kan hem wel begrijpen, ik had hem verteld dat ik Olivia alleen zou instoppen, maar Olivia wilde niet dat ik weg zou gaan. Wat had je anders verwacht, dat ik nee zou zeggen en haar alleen zou laten? Natuurlijk begrijpt Luke het niet, hij weet niet hoe eenzaam Olivia is in dit huis. Hij is nooit thuis tot hij het zou begrijpen. Ik neem het terug, ik denk dat Luke juist de enige is die het kan begrijpen. Miguel, Alec en Ace hebben me verteld hoe eenzaam Luke thuis was en hij daarom zoveel met Mexicanen om ging, aangezien Marisol gewoon een tweede moeder voor hem was. Ondanks dat Luke en ik het moeilijk vinden om in 1 kamer te zijn, 1 huis zelfs, moet ik eerlijk bekennen dat ik graag overweg wil kunnen met hem. Het is en blijft Olivia's "broer". Olivia loopt richting het aanrecht, zo te zien probeert ze dit ongemakkelijke moment te voorkomen door omeletten te maken. "Zal ik helpen?" vraag ik haar dan, hopend dat ik dit moment ook kan ontlopen. "Ik denk dat het beter is als wij eerst even een paar dingen bespreken." hoor ik Luke zeggen. Shit, ik wist dat we moesten praten maar niet dat hij er zo direct over zou zijn. Ik knik richting Luke en loop achter hem aan door het huis. Hij stopt voor een van de kamers, ik neem aan dat dit de studeerkamer van zijn vader is. Het ziet er allemaal nog heel nieuw uit, misschien omdat het nooit gebruikt is. Luke gaat zitten op de stoel, hij knikt naar de stoel er tegenover. Ik ga ook zitten, man oh man, ik laat gewoon over me heen lopen door een gringo. Wat ik wel niet voor Olivia doe. "Ik dacht dat je Olivia alleen zou instoppen." zegt hij dan en duikt er meteen in. "Dat was het plan, maar Olivia wilde niet dat ik weg ging dus bleef ik nog." zeg ik terug. "Waarom ben je niet weggegaan toen ze in slaap was gevallen?" vraagt hij zonder enkele emotie te tonen. "Omdat ik zelf toen ook in slaap ben gevallen, je weet wat voor een moeilijke slaper ze is." zeg ik terug. "Heeft ze weer nachtmerries?" vraagt hij bezorgd. "Nee, ja, soms." zeg ik, niet wetend hoe ik precies moet reageren. Ik lieg niet, Olivia heeft af en toe nog nachtmerries, alleen wil ze niet dat Luke erachter komt. Wauw, dit is de eerste keer dat ik zijn emoties heb gezien in dit hele gesprek. "Ze zijn niet meer zo heftig als eerst, maar ze word er wel bang van." zeg ik dan om het nog een beetje goed te maken. "Ik wist dat ze loog." zegt hij mompelend tegen zichzelf. "Ze wil je gewoon niet bezorgd maken, je moet je focussen op je eigen school." zeg ik. "Onzin, familie is belangrijker dan wat dan ook." reageerde hij oneens terug. Hij heeft gelijk, familie is echt belangrijker. "Gelukkig heeft ze ons ook, we zijn er voor haar." zeg ik dan. "En voor jou." zeg ik erachter aan en leg mijn hand op zijn schouder. Hij moet weten dat Miguel, Ace en Alec trots zijn op hem en een kogel voor hem zouden vangen. Ondanks dat ik Luke zelf niet zo goed ken, zou ik hetzelfde doen, puur omdat ik weet dat hij mijn familie ook als de zijne ziet. Luke knikt emotioneel, zo ver wij jongens dat kunnen zijn. "Bedankt." zegt hij uiteindelijk. Hij staat op nadat hij me nog een vriendelijke glimlach schonk. "Geen probleem." zeg ik met een awkward glimlach terug. We lopen samen de kamer uit, terug naar de keuken. Zo te zien hebben Jayden en Olivia het net zo gezellig gehad als Luke en ik. Lachend zijn ze eieren aan het mixen, met een paar groente erdoorheen. Olivia duwt Jayden een beetje aan de kant omdat hij er een rotzooi van maakt. Zo te zien vind hij het wel leuk als Olivia aan hem zit, hij trekt haar zelf een beetje tegen zijn blote borst aan. Ik ben geen jaloers type, maar het bevalt me werkelijk niet dat hij zo aan haar zit. Gelukkig weet Olivia beter, ondanks dat ze me niet door heeft, duwt ze hem toch bij zich vandaan. My girl smart, beautyful, talented and loyal.

Het eten is klaar, iedereen heeft zijn bord opgeruimd en in de vaatwasser gedaan. Ondertussen zitten we allemaal een beetje op de bank. Olivia zit natuurlijk naast me met mijn arm om haar schouders, ze speelt een beetje met  de veters van haar broek. "Dus, gaan we nog wat doen vandaag?" vraagt Luke. "Met zijn allen?" vraagt Jayden hem verrast. Ik weet 100% zeker dat dat voor mij bedoeld was aangezien hij me een korte blik gaf. Hij denkt vast dat Luke (nog steeds) boos/geïrriteerd is vanwege gister, wat gelukkig niet het geval is. "Ja, ik besef me net dat sinds ik hier ben ik nog niets heb gedaan met Ollie en haar vrienden." zegt hij dan. Ik kijk naast me en zie hoe Olivia geshockeerd stopt met het spelen met de veters van haar trainingsbroek. "Zou je dat willen?" vraagt ze ter bevestiging. "Tuurlijk, ik ben wel nieuwsgierig waar je overal uithangt." zegt hij, voor hij grappend naar mij kijkt en zegt "En natuurlijk ook met wie.". Olivia springt op en springt zowat naar de overkant van de bank. "Yes, Yes, yes! Dit gaat echt leuk worden!" zegt ze en geeft Luke een paar kusjes op zijn wang terwijl ze bovenop hem zit. Normaal zou ik hier jaloers van worden, maar ik weet dat Olivia hem ziet als haar broer. Niets minder, niets meer. En na dat gesprek dat ik net had met Luke, weet ik dat het wederzijds is. Eerst dacht ik dat hij Olivia's relatie met mij niet goed keurde doordat hij haar zelf leuk vind, maar nu zie ik in dat ik liever ook geen getatoeëerde gangster met mijn zusje wil zie (het zusje die ik niet heb).

Love me harderWhere stories live. Discover now