Love me harder

8. Clubnight, part 1

#eOlivia
Ik liep naar achter om de bestelling van de jongens door te geven aan Jason.
Eenmaal achter bleek dat mijn half uurtje al voorbij was, ik leverde mijn schort en t-shirt in om nerveus af te wachten wat Katie te zeggen had.
Ze nam me mee naar haar kantoortje om me te vertellen dat ze tevreden was en ik aangenomen was.
Ik heb vaste werkdagen; dinsdag, woensdag en donderdag na schooltijd en zaterdag van 11 tot 4 uur, waar ik erg  blij mee was.
Meteen naar mijn gesprek appte ik Luke om te vragen waar hij was. Ik kreeg meteen antwoord dat hij aan de overkant van de straat op me zou wachten dus liep ik via de achterdeur van het café naar Luke.

"Hoe ging het?" vraagt hij me meteen nieuwsgierig. Met een grijns kijk ik hem aan "Ik ben aangenomen." lach ik. Blij geeft Luke me een knuffel.
"Dat moeten we vieren, vind je niet?" zegt hij met een lichte grijns. "Helemaal mee eens." lach ik naar hem.
Samen met Luke lopen we naar de Mac Donalds waar we een MacFlurry kopen.
"Hoe was school trouwens?" vraagt Luke dan nadat we een tijdje gezeten hebben. "Ja, wel okey." lach ik naar hem en breng de lepel naar mijn mond. "Al nieuwe vrienden gemaakt?" vraagt hij. "Niet echt." zeg ik. "Met wie zit je in pauzes?" vraagt hij dan verder. Verrast kijk ik op naar Luke, vanwaar deze ondervraging? "Sasha en Jason, soms met Alec en Jackson erbij." vertel ik hem. "Jackson? Bedoel je Jackson Cage?" vraagt hij een beetje verrast. "Volgens mij wel." zeg ik dan nadat ik even moest terugdenken naar de eerst techniek plus les waar onze volledige namen werden opgenoemd.
"Ik heb liever dat je uit zijn buurt blijft." zegt Luke dan. Ik trek mijn wenkbrauwen op "Waarom?" vraag ik hem. "Gewoon." zegt hij en haalt zijn schouders op om vervolgens een hap van zijn ijs te nemen. "Dat is toch geen reden." antwoord ik hem. "Het is gewoon dat hij het best wel goed kan vinden met de meisjes, ondanks dat hij ze niet zo goed behandeld dus ik heb gewoon liever dat je uit zijn buurt blijft." antwoord hij uiteindelijk dan toch eerlijk. "En jij denkt dat ik net als die domme bimbo's aan zijn voeten zal liggen." zeg ik dan samenvattend. "Dat zeg ik niet, maar als je het zelf zegt...." zegt hij en houd zijn handen onschuldig omhoog. Ik kan er wel om lachen, Luke weet duidelijk nog niet zoveel van me. "Maak je maar geen zorgen hoor, ik ben echt niet achterlijk. Maar als je je beter voelt zal ik proberen uit zijn buurt te blijven." zeg ik dan. "Tenzij ik natuurlijk door hem word aangetrokken als een vrouwenmagneet en aan hem ga plakken." grap ik erachter aan.
Luke vind het wel grappig, want we kunnen er beide wel over lachen.
Zo blijven we een tijdje doorpraten en lachen tot mijn oog valt op een groepje jongens....... dezelfde jongens die ik net moest bedienen in het café.
Meteen kijk ik weg en hoop ik dat ze me niet gezien hebben, ik probeer me echt te focussen op Luke, wat best moeilijk gaat aangezien ik me best ongemakkelijk en aangestaard voel.
Gelukkig maakt Luke het me makkelijk door dingen over zichzelf te vertellen die ik echt niet van hem zou verwachten. Zo heeft hij maar 4 vriendinnetjes gehad, is hij eigenlijk best wel verlegen en wil hij later iets doen in business, niet omdat Zachary dat van hem vraagt; maar gewoon omdat hij zelf heel goed is in cijfers en economie. "Maar genoeg over mij, ik wil nu effe wat meer van jou weten." lacht hij dan. "Wat wil je weten?" zeg ik en haal mijn wenkbrauwen een aantal keren omhoog terwijl ik mijn lepel nogmaals in mijn mond doe. "Alles, maar laten we eerst beginnen over je hobby's." zegt hij en kijkt me met zijn snooth lach aan. "Uhm, ik houd wel van dansen." zeg ik eerlijk. "Aah, die is nieuw. Dag had je niet eerder verteld." zegt hij dan. "Jij hebt zo te zien goed opgelet." zeg ik waarderend. "Jazeker." zegt hij trots. "Wat vind je verder leuk om te doen?" vraagt hij dan oprecht geïnteresseerd. "Gewoon de basics, afspreken met vrienden of gewoon spelen met Benjamin." zeg ik schouderophalend, aangezien mijn leven niet zo interessant is. "Wie is Benjamin?" vraagt Luke me dan. "Dat is een van de leukste kinderen in het weeshuis." zeg ik, ik voel hoe ik automatisch een glimlach op mijn gezicht krijg als ik over hem praat.
"Wat deed je dan met hem?" vraagt Luke verder. "Gewoon, af en toe spelletjes of meenemen als ik wat leuks ging doen." zeg ik dan.
"Je mist hem hè?" zegt Luke dan als hij ziet dat mijn glimlach is verdwenen. "Ja." beken ik dan. "En je vrienden?" vraagt hij me. "Wat is er met hun?" vraag ik snel. "Mis je ze?" vraagt hij me. Omhaal mijn schouders op "Om eerlijk te zijn wel, maar ik denk dat ik ze heel wat drama heb bespaart door weg te gaan." antwoord ik eerlijk. "Hoe bedoel je?" vraagt hij. "Lang verhaal." zeg ik en probeer het weg te wuiven. "Gelukkig voor jou, we hebben meer dan genoeg tijd dus vertel maar." lacht hij.
Ik moet ervan lachen en waardeer het wel dat hij zo nieuwsgierig is, het laat zien dat hij me echt wil leren kennen.
"Bijna onze hele vriendengroep had gewoon een relatie met elkaar, we hadden allemaal vriendjes of vriendinnetjes en gingen met zijn allen met elkaar om." lach ik en probeer het een beetje uit te leggen. Luke begrijpt het en knikt dat ik verder moet gaan. "Nou ja, ik had dus ook een vriendje alleen liep het niet zo goed af tussen ons. Laten we gewoon zeggen dat de laatste paar weken niet zo leuk waren, omdat er een beetje een gespannen sfeertje hing." zeg ik dan. "Waarom heb je het uitgemaakt?" vraagt Luke.
"Hij heeft het uitgemaakt." zeg ik eerlijk. "Hij?" vraagt Luke verrast voor de zekerheid. Ik knik ter bevestiging. "Sorry, ik ging er vanuit dat jij het had uitgemaakt omdat ik niet zou verwachten dat iemand het met jou uit kan maken." zegt Luke die een beetje verward lijkt te zijn en over me praat alsof ik een of andere godin ben.
"Laten we het maar over iets leuker hebben." gaat Luke uiteindelijk verder. "Wat doe je graag in het weekend?" lacht hij. "Uhm, ik denk gewoon films kijken, een beetje sporten, naar het strand uitgaan, zulke dingen." zeg ik hardop denkend. "Aaaah, goed voor jou. We hebben ren prachtig strand, goed clubs en sportscholen dus dat komt wel goed." lacht hij.
Zo blijven we even doorgaan, alleen was het nu weer mijn beurt om hem de vragen te stellen die hij mocht beantwoorden.
"Ik ga nog effe wat te drinken halen, wil je ook wat?" vraagt Luke. "Nee dankje." lach in naar hem. "Weet je het zeker, ze hebben hier echt lekkere milkshakes." probeert hij me te overtuigen. "Ja, ik weet het zeker." zeg ik bevestigend. Luke staat op en zegt "Ik ben zo terug." om vervolgens richting de kassa om de hoek te lopen, waar ik hem niet kan zien.