5. Eerste schooldag, deel 2

144 7 7
                                    

#Alec
Ze loopt gewoon weg, de kantine uit. Eerlijk gezegd kan ik het wel begrijpen, die opmerking was alles behalve aardig.
Het verbaast me dan ook niet veel dat Olivia daarop reageerde, ik ken haar misschien dan niet zo lang maar ondanks dat weet ik wel wel van haar dat ze heel aardig is en ze het voor mensen opneemt. "Maf wijf!" hoor ik Tiffany zeggen. "Wat?!" zeg ik verrast en boos. "Dat ze een maf wijf is, dat zie je alleen al aan haar vrienden." gaat Tiffany verder. "Ja." zegt Abigail instemmend. "Zulke mensen zouden naar mijn mening verbannen moeten worden uit de kantine, ik word al misselijk als ik naar ze kijk." gaat Abigail verder. "Weet je," zeg ik dan "zulke arrogante, asociale bitches als jullie moeten ze uit de kantine verbannen. Jullie mislukte make-up maakt mij serieus misselijk, net als die goedkope parfum van jullie." zeg ik voor ik ook opsta en weg wil lopen. Jackson gaat met me mee en laat die 2 rotwijven alleen achter aan een tafel.
"Waar gaan we heen?" vraagt Jackson me. "Olivia zoeken om onze excuses aan te bieden. Nu die twee aandachtzoekers eindelijk eens een keertje niet achter je kont aanplakken." antwoord ik en kijk goed om me heen om te kijken of ik Olivia kan vinden.
Jackson vond me reactie grappig en moet even lachen voor hij me helpt met zoeken, voor de grootste klootzak van de school is hij echt een aardige gast, en een van me beste vrienden.

"Daar zijn ze." hoor ik Jackson zeggen die wijst naar buiten. En ja hoor, daar is Olivia met haar "vrienden" onder een boom aan het zitten. Snel loop ik naar buiten, richting Olivia, zodra haar vriend me in de gaten heeft tikt hij haar aan. Ze kijkt naar me op, haar felle ogen zijn feller dan normaal door de zon die in haar ogen schijnt. In plaats van me walgend of boos aan te kijken zie ik dat ze me met haar vriendelijke glimlach aankijkt, zoals altijd. Ik geef haar een glimlach terug voor ik bij hen ga zitten. "Ik wilde even sorry zeggen van net, wat die meiden net deden kon niet." zeg ik meteen tegen Olivia voor ik amper zit. "Je hoeft echt geen sorry tegen mij te zeggen, maar wel tegen hun. Ik bedoel, ze hadden het recht niet om zo over anderen te praten." zegt ze alsof het niks is. "Je moet je niks van hen aantrekken, ze kleineren andere mensen alleen maar om zich beter te voelen." zegt Jackson voor ik kan reageren. "Is dat waarom je met hun allebei had?!" zegt de vriendin van Sasha op een heel aanvallende manier. Aan Jackson te zien zag hij dat niet aankomen, net als ik. "We hadden niet echt iets..... we zijn gewoon een aantal keren, uhm, op stap geweest." zegt Jackson heel sukkelig, alsof hij probeert te ontkennen dat hij ooit iets met hen heeft gehad. Normaal gesproken verteld Jackson graag hoe hij meisjes speciaal laat voelen, voor max 2 dagen, om vervolgens sex met ze te hebben en dan nooit meer naar ze om te kijken. Nu probeert hij alles een beetje over te laten komen alsof er helemaal niks is gebeurd. Terwijl hij een beetje naar woorden zoekt leg ik uit "Ze hebben nooit wat gehad, Abigail en Tiffany zijn gewoon zelf zo'n domme roddel gestart. Je hebt gezien hoe ze de hele tijd aan hem plakken toch, volgens mij denken ze serieus dat ze een relatie met Jackson hebben in hun psychische hoofden.". Olivia spreid haar ogen wijd open "Zijn dat die Abigail en Tiffany?" en kijkt haar gemene vriendin aan. Die gemene vriendin lijkt niet meer zo gemeen meer en kijkt weg, Olivia's nieuwe vriend (die homo is denk ik) geeft haar antwoord door "Ja." te zeggen. Olivia is even stil en lijkt na te denken, alsof alles nu pas in elkaar past. "Kunnen we alsjeblieft vergeten wat er net gebeurd is en over nieuw beginnen?" vraagt Jackson dan na een tijdje stilte. Verrast kijkt Olivia hem aan als hij zijn hand naar haar uitsteekt en zegt "Ik ben Jackson.". Niet veel later schud ze zijn hand en zegt "Olivia, en dit hier zijn mijn vrienden Sascha en Jason." met een glimlach.
Jackson heeft ook zo'n glimlach, wat hij normaal gesproken nooit heeft. Als we het daar toch over hebben, Jackson heeft nooit op zo'n manier tegen een meisje gepraat of überhaupt zo behulpzaam tegen een meisje geweest. Niet dat ik er lang over na kan denken, want ze beginnen al over een nieuw gespreksonderwerp. Niet veel later ging de bel, ik liep met Olivia mee naar haar klas en sprak met haar af om de volgende pauze ook samen te gaan zitten zodat ik haar meer van de school kon laten zien.

Love me harderWhere stories live. Discover now