Love me harder

83. In the name of love

#Olivia
Na de hele drama van net ben ik gewoon weer het podium op gegaan, ondanks dat Ethan niet zo blij was dat Brianna en ik zo laat waren. 
Brianna had natuurlijk een korte samenvatting gegeven van net, op haar eigen manier.......
Ethan bood nog snel zijn excuses aan voor we het podium opgingen en begonnen aan het eerste nummer van de drie.
Voor ik het weet begint de muziek achter me al en begin ik met zingen, de tekst pakt me, maar daar probeer ik me niet op te concentreren.
De hele tijd probeerde ik me te concentreren op het zingen en de tekst, af en toe betrapte ik mezelf op het inkijken van het publiek, op zoek naar Jayden.
Ik denk dat hij al naar huis is gegaan, want ik kan hem nergens vinden inzet publiek, ik weet niet of ik blij of verdrietig moet zijn dat ik hem na vanavond nooit meer zal zien.
Niet dat ik er nog lang over na kan denken, aangezien het volgende nummer al begint.

Zo heb ik nog 2 nummers gezongen tot Cameron het weer overnam en ik weer kon dansen met Brianna. Eerlijk is eerlijk, nu Jayden weg is voel ik me al veel beter. Zonder ook maar ergens anders aan te denken dan Brianna en mijn laatste avond, maak ik plezier alsof er geen morgen is.
Lachend dansen Brianna en ik zonder ons ook maar iets aan te trekken van de rest, ik bedoel, normaal zou ik me inhouden maar niemand en niets kan me nog tegenhouden. Althans, dat dacht infor ik een glimp van Jayden opvang wanneer ik mijn ogen open en richting Brianna kijk, waar Jayden dus tussen een paar dansende mensen staat. Meteen wend ik mijn blik af, schud mijn hoofd in de hoop dat ik die gedachte ook weg kan schudden en ga verder met dansen, maar het nare gevoel in mijn maag is niet te onderdrukken.

Lang hebben we zo zitten dansen, tot we beslissen om weer een drinkpauze te nemen. Hand in hand en lachend met Brianna lopen we richting de kantine waar drankjes worden verkocht.
"Aaah, daar heb je de feestbeesten." merkt Aiden op zodra hij ons in zicht heeft. TJ, Jason, Ethan, Dylan en Devon draaien zich meteen om, nadat Aiden zijn zin had afgebroken om Brianna en mij aan te kondigen. Lachend lopen Brianna en ik op de groep jongens af. Zodra we bij de tafel met drinken staan, waar de groep jongens naast staan, laten Brianna en ik elkaars hand los om wat te drinken te pakken. Lachend door de jongens worden we aangekeken. "Hebben jullie toch besloten op iets te drinken voor jullie uitdrogen." zegt Dylan met een lach op zijn gezicht, terwijl ik een bekertje water opdrink. Zodra mijn beker op is lach ik naar hem en knik ja met diezelfde lach. Dylan trekt me tegen zich aan en drukt een kus op mijn hoofd "Ik ben trots op je." zegt hij op een broer manier. Ik kijk naar boven, waardoor mijn kin zijn borst aanraakt.
Waarschijnlijk begrijpt Dylan mijn onschuldige- nieuwsgierige-grote-ogen waarmee ik hem aankijk in plaats van te vragen waar hij het over heeft. Hij lijkt het grappig te vinden hoe ik heem aankijk, en kijkt even weg en dan weer terug. "Ik ben trots op je, je zet prachtige optredens neer." zegt hij alsof het overduidelijk is. Voor ik ook maar kan antwoorden hoor ik TJ mompelen "Erg bedankt dat je ons ook waardeert." iedereen begint te lachen, zelfs TJ na een tijdje.
Er hangt een gezellige sfeer, met de muziek van Cameron die uit de andere ruimte komt op de achtergrond. Jason lijkt te genieten van Brianna, aangezien ik haar de hele tijd van haar gestolen heb, waar ik me best schuldig om voel. We beginnen allemaal een gesprek, maar het nare gevoel in mijn blijft aanwezig.
Zo staan we daar dan een tijdje te praten over van alles en nog wat, tot TJ wat uit zijn zak haalt en het snel richting zijn mond brengt. "Iemand anders ook?" vraagt hij aan de groep en laat het blikje duidelijk zien, waar hoogstwaarschijnlijk drank in zit. Niemand neemt het aan, terwijl ik twijfelend naar het blik staar. Voor ik het weet gris ik het blik uit zijn handen en neem een paar flinke slokken, voor Dylan het van me afpakt. "Rustig aan, je moet straks nog optreden!" zegt hij verrast, net als de hele groep me verrast aanstaart. Op Brianna na, die zich meteen losmaakt van Jason en me bezorgd aankijkt. Aan haar blik te zien verwacht ze een goede reden waarom ik dat deed, aangezien ik normaal gezien nooit het type ben die zou drinken of iets in die richting. Met een brandende keel van de drank open ik mijn mond, zelf niet wetend wat ik moet zeggen? Zou ik moeten zeggen dat ik zo hoop dat het nare gevoel in mijn maag weg gaat, dat ik me morgen niks meer wil herinneren van deze avond, dat ik Jayden wil vergeten die me telkens weer lastig valt in mijn gedachtes.
Al deze gedachtes, maar toch blijf ik stil . Ik weet niet of het komt door de drank, maar ik kan echt niks uitbrengen. Voor ik het weet, geeft Brianna het op om antwoord uit me te krijgen. Ze pakt het blik uit Dylan zijn handen en slaat het achterover. Ze trekt een zuur gezicht, schud haar hoofd even en knippert even. Stomverbaasd, net als de rest, kijk ik naar Brianna tot ze zegt "Wat? Denk je serieus dat ik je vanavond alleen dronken laat worden?!".
Voor ik het weet omhelzen Brianna en ik elkaar, ik voel me een beetje licht in mijn hoofd. Ik weet niet of het komt door de drank of het idee dat ik zoiets iets heb gedaan wat tegen al mijn principes ingaat en me een erg dapper en fout gevoel geeft. "Kunnen we ze zo wel op laten gaan?" vraagt Devon in shock. "Ja, er zat niet veel meer in." zegt TJ schouderophalend terwijl hij ons met zijn gefascineerde grijns aankijkt en letterlijk zijn ogen niet van ons af kan houden. "Olivia heeft nog nooit gedronken." zegt Dylan dan en probeert me te observeren, wat niet lukt vanwege Brianna die me bewegend blijft knuffelen voor ze me los laat. "Maak je maar geen zorgen, ik voel me goed, fantastisch zelfs!" zeg ik met een lach op mijn gezicht tegen Dylan. Die lach is gemeend, want ik voel me echt veel beter, vooral nu dat nare gevoel in mijn maag weg is. "Ik denk niet dat we nog veel tijd hebben om hier over na te denken, want we moeten op." zegt Ethan die zijn telefoon weer terug in zijn zak stopt. Brianna en ik lopen richting de zaal, gevolgd door de rest die nog steeds verrast lijken en nieuwsgierig met ons meelopen alsof we een tikkende tijdbom zijn.
Zuchtend schud ik mijn hoofd, ik ben echt geen klein kind, ik kan mijn eigen keuzes maken.
Met een grijns kijk ik naast me, ik ben blij dat Brianna me geen preek geef en in plaats daar van met me meedoet. Ze slaat haar arm om mijn schouder en loopt samen met door het publiek, richting het podium.

Eenmaal op het podium lijkt het alsof ik zweef, de lichten die op me gericht zijn geven me een warm gevoel.
Cameron spreekt het publiek nog aan voor hij afgaat; "Dit is de laatste kans om te dansen met die ene persoon, geniet ervan.".
Even sluit ik mijn ogen met de microfoon in mijn handen. Bij het horen van Aidens drumstokken die tegen elkaar worden geslagen die aftellen, open ik mijn ogen. Net voor ik begin met zingen vang ik nog een glimp op van Jayden, die ondertussen naast Jason, Devon en Dylan staat, met zijn licht rode ogen door de tranen van net.
Ik probeer me er niks van aan te trekken en begin met zingen, ik moet ervoor zorgen dat dit optreden te gek word.

#Jayden
Daar staat ze dan met haar ogen gesloten in het licht dat haar op een ongelofelijk, prachtig, onmenselijk schepsel laat lijken, de hele zaal is stil met Aiden die aftelt met zijn stokken op de achtergrond.
Iedereen hangt aan Olivia's lip tot ze begint met zingen. Wanneer Olivia begint te zingen merk ik dat dit een veel rustiger nummer is dan de rest, wat niet zo raar is aangezien het schoolfeest bijna afgelopen is.
En ja hoor, daar begint Olivia met zingen in de microfoon.
Heel de zaal valt stil tot Olivia haar stem door de zaal klinkt, ongelofelijk hoe haar stem de hele zaal stil krijgt en iedereen aan haar lip hangt, haar volle dikke prachtige lippen.
Terwijl ze aan het zingen is loopt ze over het podium, ik kan mijn ogen niet afhouden van haar prachtige lichaam in een jurk van Conzuela.
Voor ik het weet stopt ze met zingen en gaat ze los op de beat, net als de rest van de zaal. Brianna lijkt het erg naar haar zin te hebben met Olivia, ondanks dat ze aan het spelen is ziet het er nog erg goed uit hoe ze samen met elkaar dansen. Zo luister ik naar het nummer en doe ik erg mijn best om me niet aangesproken te worden, wat best moeilijk is aangezien ik stiekem wel hoop dat het over mij gaat.