Love me harder

15. Eerst nacht thuis

#Jayden
Ik begrijp waarom Olivia me had weggestuurd, welke eikel doet dan zo iets. Ik dus, ik ben echt een eikel. Ik heb gisteravond helemaal niet geslapen, ik kon alleen maar aan Olivia denken. Hoe ze me vroeg om weg te gaan, ik begrijp het volkomen, maar toch deed het pijn. Toen ik het ziekenhuis uitliep kwam ik Jason tegen. Jason en ik zijn samen naar huis gegaan. Ik had verwacht dat Jason het alleen maar zou inwrijven met: Ik zei het toch. Maar hij deed het niet, in tegenstelling vertelde hij me dat Olivia me wel kon vergeven als ze zag dat ik spijt had. Het is al ochtend, ik moet zo naar school. Zou Olivia naar school gaan? Vast niet, ze is gister pas wakker geworden. Dylan? Zou hij daar geslapen hebben? Vast wel, ik hoop dat hij niet al te boos is na gister. Ik zit zo lang in gedachte dat ik nog niks van mijn ontbijt op heb. "Gast, we moeten zo op school zijn. Eet je boterham." zegt Alex nogal geïrriteerd, geen ochtendpersoon. "Heb niet zo'n honger." zeg ik wat droogjes. Alex kijkt me raar aan, wat ik begrijp, aangezien ik altijd in de ochtend eet. Jason merkt ook dat Alex stomverbaasd is en legt het dan uit. "Jayden heeft liefdesverdriet." zegt hij makkelijk. Zodra de woorden uit zijn mond zijn besef ik pas wat een onzin dat is. Ik, Jayden Martinez, heb nooit last van een gebroken hart. Ik ben de gene die een gebroken hart veroorzaakt. Olivia is een fase, ze is voor even leuk, meer niet. Ik kijk Alex en Jason aan, terwijl ik een grote hap van mijn boterham neem. Ze kijken me  verbaast aan, maar ik krijg dan een grijns. "Ik geef het 3 dagen." zeg ik rustig. "Wat geef je 3 dagen?" vraagt Alex in de war. "Tot Olivia naar mij toe komt om het goed te maken." zeg ik kalm. Jason geeft me een ongelovige blik, maar Alex kijkt me aan alsof ik gek ben geworden. "Ik, Jayden Martinez, ben niks voor niks de meest gewilde jongen op school. Als Olivia ziet dat het me niks doet zal ze me vast terug willen." denk ik hardop. "Of ze zal denken dat he de grootste eikel van de school bent, wat je ook bent, en zal niks met je te maken willen hebben." zegt Jason geërgerd achteraan. Alex denkt even voor hij "Alle meiden met wie Jayden wat heeft gehad willen hem terug, wat maakt Olivia zo speciaal?" zegt. "We zullen zien." zegt Jason op een betweterige manier. Ik sta op en doe mijn schoenen aan, de jongens volgen mijn voorbeeld en trekken ook hun schoenen aan. Terwijl we naar beneden lopen voel ik wat aan me vreten, misschien had ik die onzin van net niet moeten zeggen. Alex heeft ongelijk, Olivia is niet als elk ander meisje. Maar ik ben ook niet als elke andere  jongen, dat weet elke meid op school. Met een grijns op mijn gezicht stap ik de garage in en ga op mijn motor zitten, daar gaan we dan. Ik rijd de garage van het appartementen blok af me, nog steeds, een grijns op mijn gezicht. Gevolgd door Jason en Alex rijden we alle auto's voorbij tot we op school zijn. Net als ik van mijn motor af ben gestapt zie ik Dylan het schoolterrein oprijden. Hij draagt dezelfde kleding als gisteravond, hij heeft vast bij Olivia geslapen. Ik voel een gevoel dat ik nog nooit gevoelt heb, jaloezie denk ik, maar ook woede en spijt. Zonder naar Dylan aan te kijken loop ik de school in. Eenmaal binnen ga ik naar mijn eerste les, als ik daar ben zie ik een chagrijnige leraar. Ik geef hem een grijns en loop zo ook verder de klas in. Een paar meiden die mij zonder schaamte aanstaren en een paar andere die beschaamt wegkijken. Jayden is back, pas op dames. Ik ga op mijn plek zitten en volg dan 50 minuten hel (geschiedenis). Na de bel van het eerste lesuur ga ik naar mijn andere les, wiskunde. Wiskunde is snel gegaan, ik heb deze les naast Alissa gezeten. Ik heb haar wat geplaagd wat ze duidelijk niet erg vond. Ze vroeg tijdens de les if ik tijdens de pauze bij haar wil zitten, ik accepteerde haar uitnodiging en zit daarom ook bij haar aan tafel in de kantine. Alex en Jason zien me wanneer ze de kantine inlopen. Ze komen naast me zitten, Jason kijkt er niet al te blij bij. Alissa en haar vriendinnen van het cheerleaderteam hebben het over de zonnebank ofzo, terwijl ik en de jongens van het footballteam het over de wedstrijd van gisteravond hebben, die ik laat heb bekeken met Jason. Ik vang een blik op van Dylan die de kantine in komt lopen, hij kijkt mij richting op en kijkt dan verder. Zijn blik stopt bij Yasemin, hij gaat naast haar zitten en slaat een arm om haar heen. Yasemin en Alissa zitten niet meer naast elkaar, omdat Yasemin geprobeerd heeft om het cheerleaderteam tegen Alissa op te zetten ofzo. Ze kijkt hem gelukkig aan en geeft hem een zoen, die twee hebben dus wat met elkaar. Interessant. Ik richt mij weer op het footballteam. De bel gaat, we moeten weer terug naar onze les. De 2 andere lesuren zijn snel gegaan, het is weer pauze, lunchpauze.
Ik ga weer bij Alissa en de rest zitten, deze pauze was nogal saai. Alissa die luidruchtig praatte en overdreven lachte. Niet veel aan dus. "Ga je vandaag nog naar Olivia?" vraagt Jason, nadat hij zag hoe Alissa naar mij kijkt. "Olivia? Ben je nog steeds bezig met dat liefdadigheidsproject?" reageert Alissa nogal geïrriteerd en jaloers. Jason kijkt haar boos aan, maar Alissa negeert het. Ik reageer niet op Jasons vraag en Alissa's reactie, ik zie hoe Jason afwacht. Na een tijdje loopt hij boos weg "Stik der toch in." zegt hij voor hij boos opstaat. Hij loopt de lege gang in, ik achtervolg hem. "Jason!" riep ik. Hij reageert niet, ik voel hoe er woede door me aderen heen gaat. Ik haal hem in en duw hem tegen de kluisjes aan. Hij kijkt me geschrokken aan. "Jij gaat ook niet naar Olivia vanavond. Niet alleen vanavond, nooit meer." deel ik hem boos mee, want het is geen vraag. Hij kijkt me boos aan eb zegt "Wie denk je dat je bent om mij te verbieden wat ik wel en niet wil doen!?" zegt hij boos terug. Ik kijk hem bloedserieus aan. "Ik jou beste vriend, die sterker is dan jij, die de huur betaald en altijd jou rug heeft sinds we beide fucking 8 jaar zijn, verbied het je om Olivia te bezoeken of om überhaupt nog met haar te praten." zeg ik nu bijna schreeuwend. Hij keek me eerst opstandig aan, maar toen ik de controle  over mezelf verloor keek hij weg. Er komt een lerares de gang ingelopen. Ze kijkt ons beide aan "Problemen?" vraagt ze. Ik laat Jason los, terwijl ik hem nog steeds aankijk. "Nee." zeg ik, starend naar Jason. Hij reageert niet en de lerares kijkt me ongelovig aan, dus vraag ik Jason nog een keer duidelijk "Toch?". Jason knikt van nee, maar kijkt me nog steeds niet aan. Voor de lerares was het antwoord genoeg en loopt de gang uit. Zodra ze de gang uit is loopt is het gene stil. Er komen kinderen de kantine uitgelopen, de bel gaat dus al bijna. Jason loopt van me vandaan, zonder me ook maar een blik te gunnen. Aan zijn houding merk ik dat hij boos is, maar ik achtervolg hem niet, ik hoop dat mijn boodschap duidelijk was. De bel gaat en nu loopt iedereen de gang in. Ik heb een tussenuur dus ga weer terug naar de kantine, nadat de gangen leeg waren. Als ik de lege kantine binnenkom zie ik Yasemin aan een tafel zitten, alleen. Ik maak gebruik van de situatie en ga naast haar zitten. "Waar ben je mee bezig?" vraag ik haar. Ze schrikt op en kijkt me geschrokken aan. Wanneer ze mijn gezicht ziet kijkt ze gelijk weer haar boeken in, ze is vast nog boos. Ik sla een zucht uit en begin dan met praten "Het spijt me van de vorige keer." lieg ik "Olivia gebruikte me om je terug te pakken. Als ik wist hoe het echt zat had ik het nooit gedaan." ga ik verder. Ze kijkt me nu geamuseerd aan, waarschijnlijk omdat ze hoort wat ze wil horen. Ik geef haar een zwakke glimlach en vraag "Alles cool?" ze knikt van ja. "Dus waar ben je mee bezig?" probeer ik een gesprek aan te gaan. Ze tilt haar boek wat op zodat ik de kaft zie "Natuurkunde." zegt ze met niet al te enthousiast. "Dan is het maar beter dat ik naast je ben komen zitten." zeg ik met een grijns, terwijl ik haar boek dichtklap en dichterbij ga zitten. Ze kijkt me speels aan en haalt een wenkbrauw omhoog. "Ik zag dat Dylan en jij wel close zijn geworden." zeg ik. Haar blik veranderd, maar ze knikt van ja. "Wat hebben jullie allemaal gedaan op dates?" vraag ik quasi geïnteresseerd. "We zijn naar de film geweest en daarna uit eten. We zouden eergisteren weer uit eten gaan, maar hij ging naar het ziekenhuis voor een vriendin." zegt ze minder enthousiast dan in het begin. AHA, ik heb beet, ik zie hoe teleurgesteld en misschien wel jaloers ze is. "Ging hij voor Olivia?" vraag ik haar. Ze kijkt me vragend aan maar knikt van ja. "Wil je echt dat hij met haar omgaat?" vraag ik haar zogenaamd verrast. "Ik bedoel, zij is wel de reden dat jij en ik ruzie hadden." probeer ik verder op te stoken. Ze kijkt nogal bedenkend naar de vloer. "Maar ja." ga ik verder "Laat dat, maar zitten." zeg ik, terwijl ik haar meer in de war probeer te brengen. "Kan ik je misschien helpen met natuurkunde? Overhoren ofzo?" vraag ik haar nu behulpzaam. Ze knikt en geeft me haar boek lachend aan. "Heel hoofdstuk 3 als je wil." zegt ze nep vrolijk. Ik overhoor haar, maar ik voel hoe de spijt aan me knaagt. Olivia zal het niet makkelijk krijgen als ze terug op school is. Maar dat zal haar juist naar mij toe lijden, bedenk ik me dan. Met die gedachte ga ik verder met het overhoren van Yasemin tot de volgende bel. Ik neem afscheid van haar en ga naar mijn laatste les: bio. De les is zoals gewoonlijk doodsaai, het gaat over cellen, maar dan ingewikkelder dan eerst. De les lijkt een eeuwigheid te duren, maar gelukkig is daar de bel om me te redden. Ik pak snel mijn rugtas en loop het lokaal uit zonder op iemand te wachten. Ik loop de school uit en rijd alleen naar huis want Alex en Jason hebben langer les. Onderweg merk ik dat ik eigenlijk nog helemaal geen zin heb om naar huis te gaan en ga naar de stad, precies op tijd anders was het benzine verspilling. Ik doe het gewoonlijke, rijd de stad in naar een groot café/sportieve club, dat s'avonds een discotheek is voor de wat gevaarlijkere mensen in de stad. Zoals kooivechters, bendes, gangsters en een paar koeriers (drugs). Meestal zijn er op dit tijdstip een paar mensen aan het trainen in de boksring met een kooi eromheen, die midden in de club staat. Aan de andere kant van de kooi staat een bar waar een paar mannen aan zitten. Ik ben hier best bekend vanwege de gevechten die ik in de ring heb gewonnen, maar ik doe af en toe ook klusjes voor bendes om snel geld te verdienen zoals: wat drugs verkopen of effe een bezoekje brengen aan personen die schulden hebben (als je begrijpt wat ik bedoel). Vandaag ben ik gewoon gekomen om effe te trainen, wat woede en agressie laten gaan.