Love me harder

42. Privacy is welkom

#Olivia
Knipperend open ik mijn ogen, het licht dat door mijn gordijnen is gebroken verlicht mijn kamer. Langzaam sla ik de deken van me af en kom mijn bed uit. Wanneer mijn voeten in aanraking komen met de grond voel ik pas hoe koud het is. Snel loop ik naar de kast waar ik een paar sokken pak en een trui die ik gelijk aantrek. Ik ga op mijn bedrand zitten om mijn sokken aan te doen en loop dan verpakt de kamer uit, naar de keuken. Het is nog erg vroeg en normaal eet ik na het douchen, maar ik heb nu best wel trek. Eenmaal in de keuken ga ik aan de keukentafel zitten, helemaal alleen. Mijn gewoonlijke kom muslie staat nu niet voor me klaar, waarschijnlijk omdat de begeleiders nog bezig zijn met de overdracht van s'nachts naar s'morgens. Ik sta op en loop richting de keukenkastjes waar ik een kom en een pak muslie uit haal, dan loop ik naar de koelkast voor wat melk. Wanneer ik alle spullen bij elkaar heb verzameld voor een goed ontbijt begin ik het te mengen. Zoals gewoonlijk vergeet ik mijn lepel, slaapdronken draai ik me weer terug naar de keukenkastjes. "AAAAAAH" schreeuw ik bij het zien van Ryan die opeens achter me stond. Snel grijpt Ryan naar zijn oren, ik neem het hem niet kwalijk. Wanneer ik mijn handen voor mijn mond sla kijkt hij naar mij op. "Ook goedemorgen." zegt hij met schorre stem. Beschaamt kijk ik hem aan "Sorry, ik schro-"
"Je schrok, zo lelijk ben ik toch niet?" zegt hij moe. Ik moet even lachen, maar probeer het in te houden. Ryan loopt naar de keukenkastjes om een bord, mes, lepel, brood en beslag te pakken. Hij komt naast me zitten en geeft me mijn lepel aan "Zoals gewoonlijk." zegt hij zonder enige emotie. "Dankje." zeg ik met een beschaamde lach en neem de lepel aan. Hij moet even lachen, blijkbaar vind hij het grappig dat ik me schaam. Beschaamt begin ik aan mijn eten, nadat ik een paar happen heb genomen vraagt Ryan me "Ga je vandaag nog wat doen?". Voor ik antwoord geef denk ik nog even na "Nee, ik heb nog geen plannen ofzo." zeg ik na een tijdje. "Jij?" vraag ik hem dan. "Hetzelfde." zegt hij droogjes. "Ga je ook met niemand afspreken?" vraagt hij achterdochtig verder. "Niet dat ik weet, hoezo?" vraag ik hem nieuwsgierig. "Gewoon." zegt hij opeens heel kalmpjes. Ik ken Ryan lang genoeg om te weten wanneer hij ligt, zoals nu. Ik geef hem een blik waar hij niet tegen kan, elke keer weer. Met een frons en opgetrokken wenkbrauw staar ik naar hem tot hij me aankijkt. HEBBES, dit is een nieuw record, het duurde niet eens 3 seconden. "Okey okey." zegt hij verslagen. "Ik vroeg me gewoon af of je, nou ja, afspraakjes had met jongens na, je weet wel, Drake." zegt hij moeilijk, terwijl hij me niet eens aan durft te kijken. Outch, dit doet pijn, om zo Drake zijn naam te horen. Het liefst zou ik die naam niet meer willen horen, gewoon om mijn hart die pijn te besparen. De naam van de jongen die ik voor me zie met een ander meisje dan ik, Denise. Even moet ik slikken en probeer die gedachte te vergeten en me sterk te houden. "Ik ga niet van de ene jongen naar de ander, al helemaal niet in zo'n korte periode." zeg ik, feller dan het bedoelt was. Ryan schrikt er duidelijk even van en knikt snel. "Sorry, het was niet mijn bedoeling om zo fel uit de hoek te komen. Het is gewoon dat het nog best pijn doet om zo zijn naam te horen." zeg ik spijtig richting Ryan. "Geen probleem, het was ook dom om zoiets te vragen. Het was niet nodig om een verse wond te openen." zegt hij ook met duidelijke spijt. "Dat is geen probleem, je kijkt naar me uit. Als wij niet op elkaar zouden letten wie zou dat dan wel doen?" zeg ik met een knipoog en sta op om mijn lege kom muslie op het aanrecht te zetten. Aan Ryans knikkende achterhoofd te zien, zie ik dat hij het met me eens is. Met een kleine glimlach loop ik richting mijn kamer om spullen voor onder de douche te pakken. Een setje lingerie, een outfit voor school en nog 2 handdoeken, 1 voor mijn haar en 1 voor mijn lichaam. Met mijn handen vol loop ik richting de douche, die ik moeilijk open krijg door mijn volle handen. Gelukkig voor mij komt Benjamin net zijn kamer uitlopen. Wrijfend in zijn ogen loopt hij naar me toe om me te helpen met de deur, hij opent de deur voor me. "Je bent een schat." zeg ik terwijl ik hem een kusje geef op zijn wang. Omdat hij zo moe draait hij zich om met zijn knuffel in zijn handen, richting de keuken. Nadat Benjamin de gang uit is loop ik de badkamer in. Zoals gewoonlijk leg ik mijn nieuw kleding en handdoeken op een veilige plek. Voorzichtig trek ik mijn pyjama uit, ik weet niet waarom, maar wanneer mijn kleding uit is krijg ik kippenvel. Snel ga ik onder de douche staan, nadat ik hem op de goede temperatuur heb gezet. Het voelt eerlijk gezegd beter dan normaal, zo onder de douche. De heerlijke, frisse geur van de shampoo die mijn neusgaten vullen en het water dat al mijn negatieve gedachtes van me afspoelt. Ik weet niet waarom, maar het voelt alsof er een hele last van mijn schouders afvalt nu ik me niet meer zorgen hoef te maken om jongens. Drake is weg, net als de hechtingen. Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht, hoe heb ik ooit voor zo'n eikel als Drake kunnen vallen, gelukkig is het nu verleden tijd. Geen jongens meer voor mij, in ieder geval voor voorlopig. Ik zet de kraan uit en stap onder de douche vandaan, het word maar eens tijd om me af te drogen. Ik sla een handdoek om me heen en haal met mijn gerimpelde hand de damping van het water van de spiegel af. Mijn gezicht ziet er al een stuk beter uit dan voor ik onder de spiegel ben gaan staan, het kan ook komen vanwege de gedachte die me binnen komt. Zoete wraak, ik zal Drake laten zien wat hij mist.