Love me harder

62. Wc

#Jayden
Ondertussen zijn er al een paar dagen voorbij sinds Olivia...... het uit heeft gemaakt. 

-Nadat ze mijn appartement uit was gerend, was ik haar achterna gegaan. Ik was zelfs naar der weeshuis gegaan, waar ze niet was, dat is tenminste wat ze zeiden, voor hetzelfde geld wilde ze me niet zien, wat niet raar is aangezien ik meerdere dagen hetzelfde antwoord kreeg. Ook heb ik een paar voicemails ingesproken, een paar dagen zelfs, maar na een dag of 3 was het nummer niet meer beschikbaar. Ze heeft vast een nieuwe simkaart gekocht.-

Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik ben nog nooit zo blij geweest dat de vakantie voorbij is. Slaapdronken stap ik mijn bed uit, ga op mijn bedrand zitten en wrijf nog even in mijn ogen voor ik opsta. Ik hoop zo erg dat ik Olivia vandaag tegenkom. Met de gedachte dat ik Olivia vandaag tegenkom na deze 4 paar dagen hel, strompel ik naar de badkamer tegenover mijn kamer. Ik loop naar de wasbak, klamp mijn handen aan de rand en kijk in de spiegel die boven de wasbak hangt. Man wat zie ik er slecht uit, wat niet al te raar is voor iemand die deze laatste paar dagen amper geslapen heeft en enkele uren zijn betraande ogen heeft gesloten. Ik heb stoppels, wallen, wimpers die aan elkaar vastgeplakt zitten van de tranen van afgelopen avond (waar ik me overigens niet voor schaam, want als een fantastische vrouw als Olivia uit je leven verdwijnt is het normaal om je verdrietig te voelen). Genoeg medelijden voor vandaag, ik moet mezelf opknappen voor ik Olivia onder ogen kom. Ik wend mijn blik af van de spiegel en was mijn gezicht, wat me het gevoel geeft dat ik eindelijk wakker ben. Een zucht later stap ik onder douche en geniet van het eerste genot sinds dagen.

Een half uur later stap ik uit de douche, aangezien ik toch veels te vroeg wakker ben en dit verdien maakt het niet eens zoveel uit. Voet voor voet stap ik de douche uit, ik veeg het vocht van de verdampte spiegel en kijk mezelf weer aan. Aaaaah, dat ziet er al veel beter uit. Vlug pak ik een handdoek en sla die om mijn middel, als die eenmaal vastzit pak ik mijn scheermes en scheerschuim uit het kastje. Ik scheer me snel en was het overige scheerschuim van me gezicht af om vervolgens aftershave op te doen, dat ziet er al veel beter uit zo. Met mijn handdoek om mijn middel loop ik de badkamer uit, naar mijn eigen kamer om me om te kleden.
Ik open mijn kast en kijk wat er in ligt, ik wilde graag goed uitzien. Ik wil niet aan Olivia laten merken hoe slecht het deze dagen is gegaan. Ze moet denken dat ik zonder haar kan, dat ik haar niet nodig heb. Misschien dat ze ziet wat voor enorme fout ze heeft gemaakt.... Dit als motivatie helpt met het maken van een kledingkeuze, een spijkerbroek met een strak, zwart shirt en een zwart, leren jack. Eigenlijk gewoon waar ik altijd voor ga, in ieder geval, voor ik Olivia ontmoette. De tijd dat ik nog indruk probeerde te maken op meisjes, die vaak op het "gevaarlijke" type vallen, mijn look dus. Snel bekijk ik mezelf nog in de spiegel voor ik naar beneden ga, ziet er goed uit. Het zwarte shirt ziet er strakker uit dan normaal, wat niet raar ik aangezien ik deze vakantie best wel veel gesport heb vanwege mijn sportieve vriendin, ex-vriendin. Een wanhopige zucht verlaat mijn mond, ik voel me echt kut dat het uit is en dat ik haar op zo'n manier terug moet zien te krijgen. Probeer daar niet aan te denken Jayden, het komt goed.

"Goedemorgen." hoor ik Jason zeggen vanuit de keuken, terwijl ik de laatste tree van de trap afstap. "Goeiemorgen." zeg ik tegen Jasons rug, aangezien hij aan het fornuis staat. Hij draait zich naar me omen zegt "Ik heb een ontbijtje voor je gemaakt." zegt hij terwijl hij zich naar me omdraait. "Ik dacht, dat heb je wel nodig aangezien je er de laatste dagen niet echt bij leek te zijn met je gedachte.". Jason heeft gelijk, ik was er de laatste dagen ook niet bij met me gedachte, ik heb ook niks verteld. Sinds Jason en Alex terug zijn heb ik geen enkel woord met ze uitgewisseld. Ik heb me de hele tijd opgesloten in mijn kamer, ze weten dan opknipt dat het uit is met Olivia.
"Misschien wil je me ook vertellen wat er aan de hand is." zegt Jason terwijl hij een bord met een omelet op een broodje met kaas en tomaat voor me neus zet. Hij pakt zijn eigen bord van het aanrecht en gaat tegenover me zitten met een indringende blik. "Dus, wat is er gebeurd?" vraagt hij me op een toon die eerder als een bevel klinkt. Nijdig kijk ik hem aan als teken dat ik het er niet over wil hebben. Een geïrriteerde zucht verlaat Jasons mond.  "Godver Jayden, als je je toch als een ongestelde bitch gaat gedragen kan je net zo goed over je gevoelens praten als een meid." schreeuwt hij in ren uitbarsting. In plaats van te schrikken of te doen wat hij zegt, word ik ook boos. "Hoe noemde je me?!" zeg ik bloednijdig, terwijl ik opsta en mijn stoel achterover slaat. "Je hoorde me toch." zegt hij en loopt mijn kant op. "Een ongestelde bitch." zegt hij nogmaals wanneer hij voor me staat. Dit is de druppel voor mij, al
Mijn frustratie van de laatste paar dagen komt eruit. Voor ik het weet geef ik Jason een fikse klap en ligt hij op de grond. "What the fuck Jayden!" roept Alex opeens van bovenaan de trap. De adrenaline raast nog steeds door mijn lichaam, bang dat ik Alex ook een klap geef als hij onderaan de trap is, ren ik weg, pak mijn zonnebril en sleutels van de schoenenkast en ren het huis uit.