Love me harder

3. Vrijdag=uitgaan

#olivia
Het is vrijdag, de eerste week school is bijna voorbij. "Waar denk je aan?" vraagt Dylan die naast mij zit. "Huh, ook niks." "Oké, waar staarde je dan naar?"vraagt hij, extra langzaam. Ik begon te blozen toen ik besefte dat ik de hele tijd naar zijn schoenen staarde. "Sorry" zeg ik beschaamt. RINNNNG, de bel was gegaan, iedereen rent de klas uit, terwijl ik en Dylan langzaam de gangen in lopen. "Wat ga je doen?" vraagt hij oprecht geïnteresseerd. "Leren, jij?" vraag ik terug. "Alissa en de jongens vroegen of ik mee naar de film wou..." zegt hij wat droogjes. Toen ik het word Alissa en de jongens hoorden, kreeg ik de rillingen, alleen het idee al dat Dylan bij die arrogante, popie's hoort."Wil je mee?" haalde Dylan me uit mijn gedachtes." Nee sorry, ik heb volgende week al een overhoring." loog ik, no way dat ik mijn avondplannen ga verpesten. Natuurlijk ga ik niet leren mijn vriendin:Carmen, uit mijn oude buurt waar ik woonde voor ik naar het weeshuis moest, gaat met mij naar die nieuwe club. Je zou niet denken dat ik uitga, maar ik zat in een danscrew met een paar goede vriendinnen, we gaven vaak optredens in clubs, dat was voor ik hier naartoe kon en niet mezelf kon zijn. Nadat ik en Dylan elkaar gedag hadden gezegd, ging ik naar de bushalte, waar ik Dylan langs zag rijden op zijn motor. Na een paar minuutjes kwam de bus.

Toen de bus bij mijn halte stopte, zag ik het weeshuis al. Ik zei de buschauffeur gedag en rende naar het weeshuis. Ik gooide de deur open en hoorde Carmens harde stem wat tegen een begeleider zeggen."...ik zal goed voor der zorgen" was het laatste wat ik opving voor ik haar omhelsde. "CARMENNN!!!" "Krijg geen lucht" zei ze benauwd, waardoor ik haar snel losliet. We hadden een rustig gesprek over wat er allemaal gebeurd was, voor we naar boven gingen. "Dus nog knappe jongens op die school van jou?" vroeg ze, terwijl haar wenkbrauwen tweemaal op en neer gingen."Niet echt" zei ik. Ze moest lachen en vertelde me over onze ,nu alleen haar, school en de leraren. "Giorgo, date weer andere meisjes"zei ze op kalme toon. Toen ik zijn naam hoorde verstijfde ik even, Giogio is mijn ex, hij zit in een gang en dan ook best hoog hij was ook nog eens een bovenbouwer. Hij vond me leuk toen ik nog niet bezig was met jongens, maar we werden vrienden en uiteindelijk meer dan dat. We hielden echt van elkaar, maar toen ik hier heen moest zei ik dat het uit was via een apje, omdat ik hem dit niet in het echt kon vertellen. Maar nu ik hoor dat hij weer date ben ik blij voor hem, maar natuurlijk ben ik ook jaloers. "Maar ik denk niet dat hij haar leuk vind...." ging ze ongeduldig wachtend op een reactie van mij verder "ik bedoel, niet net als wat hij voor jou voelde." zei ze terwijl ze haar make-up afwerkte. Ze merkte dat ik me niet prettig voelde over dit onderwerp dus gingen we beide in stilte verder tot ze vroeg "Ik heb wat meegenomen.." ze pakte een plastic tasje uit haar echte MK tas. "Wat is het?" vroeg ik nieuwsgierig. Ze haalde een wit, korsetachtig topje met een rits in het midden dat tot iets boven mijn navel kwam en een korte gescheurde jeans, dat tot mijn taille kwam. Sprakeloos keek ik naar de kleding die ik uit duizenden kende. Dit was mijn uitgaanskleding van de eerste zomer die ik en Carmen samen doorbrachten, ik had het haar ooit geleend maar nooit terug gekregen. "Ik paste hem niet." zei ze met een pruilipje "Trek snel aan!" zei ze toen ze zag dat ik naar de kleding staarde. ***
Voor ik zelf wat kon zeggen zei Carmen "wauw, hij staat je nog beter nu je borsten wat gegroeid zijn." blozend keek ik van haar naar de spiegel.

#jayden
"Weet je zeker dat je niet mee gaat?" vroeg Alex terwijl hij en Jason hun schoenen aan trokken. "No way, dat ik 3 uur met die mislukte Barbie poppen moet praten." "Die film duurt 2,5 uur dus je hoeft maar 1/2 uur met ze te overleven." zegt Jason. "Ja, 30 minuten langer dan dat ik zou kunnen. Ze lachen en gaan weg, omdat ze Dylan ook nog moeten oppikken, hij is erg aardig en was wel hetzelfde als ons dus het klikte gelijk. "Laters bro!" Riepen ze nog voor ze weg gingen. PIEP PIEPE.
Een apje van Carlos: ik sta beneden, kom snel. Carlos was een vriend van vroeger, we zaten beide in de problemen en hadden onze ouders verloren en zaten samen in een weeshuis en kwamen op jonge leeftijd al in een gang, ik moest naar een ander weeshuis, ver weg, waar ik Jason en Alex ontmoette. Maar ik en Carlos hadden nog altijd contact, vandaag zouden we naar een nieuwe club gaan. Ik pakte mijn jack en helm van de kapstok en sprintte naar beneden, waar ik Carlos al zag zitten op zijn moter, een Honda die glanzend zwart was met groene details. "Daar is hij dan eindelijk" zei hij lachend en begroette mij met een mannelijke brohug. Ik stapte op mijn motor en volgde Carlos zonder wat te zeggen.