Popularana, lubiana dziewczyna zakochała się w przyjacielu swojego brata. Oboje się lubią ale nie umieją znaleści wspólnego języka. Jak myślicie czy on odwzajemnia jej uczucia a może będzie się nią tylko bawił. Zapraszam do czytania!!!!
-No wiecie chodzi o to, że...Laura jest w ciąży. ...
-Co?!-krzyknęłam razem z Natanem. -Noooo-przedłużył zdenerwowany Austin.
Ja się powoli załamywałam. Jak? No znaczy wiem jak, ale co..nie zabezpieczali się? A może to planowali? To jest bardzo prawdopodobne..ostatnio coś tam Laura gadała o jakiejś ciąży, dzieciach, łóżeczkach i tak dalej. Ale no..nie brałam tego na poważnie.
A jak już nawet to za kilka lat, jak oni sobie poradzą. Przecież życie Austina toczy się wyłącznie na imprezach. Japierdo...nie spokojnie, będzie dobrze, prawda?!
Ciężko westchnęłam i zwróciłam się do brata.
-Ile już jest w tej ciąży?-spytałam. -To pierwszy tydzień.-odpowiedział.
Wstałam szybko i podeszłam do niego niebezpiecznie blisko.
-Gdzie jest Laura? -U siebie.-powiedział trochę zmieszany.
-Zawołaj ją, mamy do pogadania. On nic nie powiedział tylko ruszył na górę. Ja ciężko usiadłam na kanapie obok Nataniela. On mnie mocno przytulił i pocałował w czubek głowy. -Jak my sobie poradzimy do cholery.-powiedziałam w stronę swojego chłopaka.
-Nie mam pojęcia Alka.-powiedział ciężko. Jak już Laura i Austin usiedli na kanapie ja wstałam i stanęłam przed nimi. -Czy wy to zamierzaliście?-spytałam stanowczo. Popatrzyli na siebie i Laura powiedziała. -Nie..znaczy.. -Tak, ale dopiero za kilka lat. To teraz była zwykła wpadka.-dokończył Austin.
-Wpadka? Wpadka?! Jak my teraz będziemy życi! Wtedy nie będzie wogule u nas imprez, wy prawie będziecie ciągle siedzieć w domu bo dziecko! Znajomi będą się pytać dlaczego was nie ma, a ja co?! Bo była jebana wpadka!-zaczęłam krzyczeć. -EJ, Alka uspokój się.-powiedział spokojnie Nat. -Jak ja mam się uspokoić?! Jak nasi rodzice to przyjmą? Austin nie będzie mógł wyjechać na studia, dlaczego? Bo wpadka, dziecko. Jak wy sobie to wyobrażacie?-spytałam już trochę uspokojona.
-Nie wiemy.-powiedzieli razem. Ja wściekła poszłam do pokoju i trzasnęłam drzwiami. Położyłam się na łóżko i patrzyłam w sufit. Po kilku minutach ktoś otworzył drzwi od mojego pokoju, ja oparłam się na łokciach i popatrzyłam tam. To był Nataniel. -Alka, jak ty się zachowujesz.-powiedział siadając obok mnie. -Szczerze? Nie wiem, nie widziałam, że będziemy mieli taką idiotyczną sytuacje. -Ale się zachowałaś tak jagbyś to ty była w tej ciąży a nie Laura. Za bardzo to przeżywasz. Racja nie będzie łatwo, ale przecież im pomożemy, będziemy wspierać. Laura to twoja przyjaciółka a Austin to twój brat, proszę spróbuj ich zrozumieć w jakiej oni są sytuacji.-jak to powiedział wstał i skierował się do szafy.
-Czekaj.-wstałam. On się odwrócił a ja go przytuliłam, pierwszy raz ten mój idiota ma racje. Paskudnie się zachowałam, nie powinnam.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
