Trouble

11

Een paar dagen later loop ik weer door de gangen van school. Ik heb wallen onder mijn ogen en puisten over mijn hele gezicht. Ik hoor de mensen om me heen fluisteren en naar me wijzen. Ik krijg tranen in mijn ogen van de opmerkingen die ik hoor, maar ik slik ze weg. De bel gaat en de gangen worden langzaam leeg. Normaal zat ik nu al lang in de klas, op mijn vertrouwde plekje achterin, maar nee, ik moet op gesprek met de directeur en mijn vader, aangezien ze zo'n vermoeden hebben dat mijn thuissituatie niet helemaal goed is. "Het komt wel goed," had Liam gezegd, maar nog loop ik met knikkende knieën naar het kantoor.

Ik klop op de deur en loop naar binnen wanneer ik antwoord krijg. Mijn vader zit er al, hij ziet er netjes uit, en is, zo lijkt het tenminste, sober. Ik neem plaats naast hem op de andere stoel en het lange gesprek begint. "Dus, hoe gaat het Bella?", vraagt de directeur, meneer Taylor. "Het gaat prima," antwoord ik. Hij knikt. "Zeker weten?" Ik knik. "Waarom ben je dan bijna nooit thuis?" Ik slik en word rood. "Ik heb gewoon veel te doen." 
"Maar waarom slaap je dan nooit thuis?" Ik haal mijn schouders op. "Ik vind het gewoon fijn om op veel verschillende plekken te slapen. Ik ben er niet goed in om heel lang op een plek te slapen," lieg ik. Meneer Taylor knikt en kijkt naar mijn vader. "Klopt dit?" Mijn vader slikt even en knikt. "Ja, dat klopt. Ze vind het fijn om veel op pad te zijn," gaat hij erin mee. 

Na nog een aantal andere vragen mogen we weer gaan. Mijn vader wil nog even met me praten, maar ik negeer hem en loop snel weg. Ik vlucht de wc's in en kijk naar mezelf in de spiegel. Ik kijk naar mijn aparte mond, grote neus, vreemde ogen, mijn lelijke sproeten die mijn gezicht een klein beetje bedekken, de dikke puisten over mijn kin, hoe kan Liam mij leuk vinden? Het is gewoon niet mogelijk. Zodra de bel gaat loop ik zo snel mogelijk naar het lokaal waar ik les heb, maar op de helft voel ik een voet voor mijn been en voor ik het weet lig ik languit op de grond. Ik kijk op de gang in en zie iedereen om me heen lachen. Ik krijg tranen in mijn ogen en sta snel op. Ik pak mijn tas en ren naar het lokaal. Ik heb les van Liam. Ik storm het lokaal in en laat me zakken in de stoel op mijn vaste plek. "Gaat het?", hoor ik Liam bezorgd vragen. Ik reageer niet en op dat moment komt de rest binnen. Iedereen lacht en boven iedereen uit hoor ik Olivia's schelle stem. "Lag je lekker te rollen op de grond, Bella?! Dat is ook precies de plek waar biggetjes horen!" Ik reageer niet en blijf stug naar mijn handen kijken. "Goed! Iedereen stil!", schreeuwt Liam boven het lawaai uit. Meteen houd iedereen zijn mond en gaan ze netjes zitten. "We gaan vandaag een proeftoets maken, aangezien we de volgende les een tentamen hebben," zegt hij. Iedereen zucht en kreunt, maar zodra Liam zijn hand opsteekt is iedereen weer stil. "Geen gezeur, we hebben lang genoeg aan dit hoofdstuk gewerkt." Als Liam mijn vriend niet was geweest, was het echt een vrij stomme leraar geweest. Maar ik hou te veel van hem. 

Na de les is het pauze en moet ik nog even blijven van Liam. Zodra de laatsten uit het lokaal zijn sluit hij de deur en doet hij hem op slot. Hij neemt plaats naast me en kijkt me bezorgd aan. "Wat is er gebeurt?", vraagt hij. "Het gesprek was niet heel bijzonder, ik heb me er gewoon uitgelult, maar toen ik naar de les wilde gaan liet iemand me struikelen, dus viel ik recht voor de ogen van iedereen," leg ik zacht uit. "Oh Love," fluistert hij en trekt me in zijn warme, vertrouwde armen. Ik snuif zijn geur op terwijl een paar tranen mijn ogen verlaten. "Bella?" 
"Hm?" 
"Ik wil gewoon even zeggen dat Olivia en haar schoothondjes alleen maar jaloers zijn op je. Je bent werkelijk waar prachtig, en zij niet, en daar zijn ze zo verschrikkelijk jaloers op dat ze je lastig gaan vallen, zodat ze machtiger lijken, maar eigenlijk zijn het maar een stel lelijke, verdwaalde puppies." Ik kijk met tranen in mijn ogen in Liam's hazelnootbruine ogen en glimlach. "Thanks," fluister ik zacht en ik sla mijn armen stevig om zijn lichaam heen. Hij legt mijn hoofd in mijn nek en een tijdje zitten we daar zo, voordat de bel gaat en ik naar de volgende les moet. "Succes," zegt Liam. Hij geeft me nog een kus op mijn lippen, voordat ik het lokaal uitloop.