Trouble

5

Ik loop naar mijn kamer en laat Liam achter in de woonkamer. "Hé, waar ga je heen?", vraagt hij en ik hoor hem achter me aan lopen. "Ik ga hier een tijdje weg," zeg ik. Liam blijft stil staan. "Waar ga je heen?" Ik haal mijn schouders op en hoor hem weer achter me aan lopen. Ik pak een koffer van onder mijn bed en doe er allemaal kleren en andere spullen in. Wanneer ik een paar sweaters van de bovenste plank in mijn kast wil pakken, pakt Liam mijn linkerarm vast en doet verschrikt de mouw omhoog. Ik kijk hem met grote ogen aan en ruk mijn arm los en doe de mouw snel weer naar beneden. "Waarom, Bella?", vraagt hij en met tranen in zijn ogen kijkt hij me aan. Ik pers mijn lippen op elkaar en gooi snel de sweaters in de koffer. Ik loop naar de badkamer, en Liam volgt me weer. "Bella! Waarom?" Ik blijf stil staan met mijn rug naar hem toe. Ik kijk naar mijn voeten en laat mijn lange haar langs mijn gezicht vallen als een gordijntje. "Omdat ik het verdien," fluister ik. Liam knuffelt me van achter en draait me met mijn gezicht naar de spiegel. "Zie je dan niet hoe mooi je bent? Kijk naar je lichaam! Die wil je toch niet volkrassen?" Ik haal mijn schouders op, terwijl ondertussen allemaal imperfecties omhoog komen. "Misschien zou jij even naar me moeten kijken. Ik heb een vette buik, mijn benen zijn net bergen, mijn neus is veel te groot, mijn sproeten zijn raar, mijn haar is lelijk, mijn lippen zien er apart uit, ik ben te dik, ik zie er niet uit," zeg ik. Liam laat me los, en stiekem had ik gehoopt dat hij me vast had gehouden. "Dat is allemaal niet waar! Je bent het mooiste, liefste, geweldigste meisje dat ik ooit heb ontmoet!", zegt hij. Ik slik. "En ik... En ik hou van je," zegt hij zacht. Ik kijk hem verbaasd aan, recht in zijn ogen, en met liefdevolle ogen kijkt hij terug. "You can't," fluister ik. "I do what I can't," fluistert hij terug voordat hij zijn lippen op die van mij drukt. Een bom vlinders ontploft in mijn buik en gaan door mijn hele lichaam. Ik kus hem terug en ik voel hem glimlachen. Na een aantal seconden besef ik me dat hij mijn leraar is, en dat dit helemaal niet kan, echt niet. Ik trek terug en kijk hem geschrokken aan. Vragend kijkt hij om zich heen. "Wat?" Ik loop weg van hem en begin te ijsberen door de badkamer. "Bell? Wat is er?" Ik bijt op mijn duimnagel. "Dit kan niet, Liam! Je bent mijn leraar! Dit is hartstikke verboden!", zeg ik in paniek. Ik zie Liam een beetje ontspannen en sla hem op zijn schouder. "Dit kan niet!" Hij grinnikt een beetje, en automatisch glimlach ik ook even. "Liam, kom op!" Hij gaat op de rand van het bad zitten en kijkt hoe ik heen en weer loop door de badkamer. "Relax, Bell, niemand hoeft dit te weten," zegt hij. Ik kijk hem aan met grote ogen. "Ze zullen er achter komen op een dag, en dan word je ontslagen! Dat kan ik mezelf niet vergeven!" Liam staat op en neemt me in zijn armen. "Hou je van me?", vraagt hij. Ik denk na over de keren dat ik dat warme gevoel kreeg, en net spatten de vonken ervan af. Ik knik langzaam. "Ja," zeg ik zacht. Ik voel hem glimlachen. "En ik van jou. Gevoelens stoppen niet, en ik kan niet zonder je, echt niet. Je bent mooi, je bent lief, je bent aardig, zonder dat je het zelf door hebt, en degenen die je pesten zijn er alleen maar jaloers op," zegt hij. Ik bloos. "Maar wat als ze erachter komen?" Liam haalt zijn schouders op. "Dan komen ze erachter en zoek ik ergens anders een baan, ik vind vast wel iets. Maar tot die tijd ga ik je bewonderen tijdens elke wiskundeles die je hebt," zegt hij, en als het nog kan, word ik nog roder. Ik sla mijn armen om hem heen, en voor het eerst in een lange tijd, voel ik me écht blij. "Ga je mee naar mijn huis?", vraagt hij, waarop ik knik. Ik pak mijn tandenborstel en nog een aantal andere spulletjes, gooi het in de koffer, en loop met Liam naar zijn auto. Onderweg naar zijn huis ligt zijn hand op mijn bovenbeen, en kijk ik de hele rit naar hem. 

Eenmaal bij hem thuis zet ik mijn koffer in de logeerkamer, die nog niet uitgewassen of zo is van de vorige keer dat ik hier sliep. De rest van de middag en een deel van de avond zit ik met Liam op de bank films te kijken, tot Liam met het idee komt naar de McDonald's te gaan. Ik slik even bij het idee van het vette eten, maar zet het van me af. 

Dus daar zit ik dan. In de McDonald's met een hamburger en patat, en eigenlijk heb ik superveel honger. Ik heb de afgelopen dagen maar een kleine maaltijd per dag gehad. "Lekker?", vraagt Liam zodra ik een hap neem. Ik knik en eet het snel op. 

Als we terugkomen ben ik kapot van deze dag, en plof ik neer op Liam's bed. "Ga je bij mij slapen?", vraagt hij blij. "Als je wil," zeg ik, terwijl ik een beetje rood word, waarop hij enthousiast knikt. Ik grinnik en stuur hem de kamer uit. Ik snuffel een beetje door zijn kast en pak een groot, zwart shirt. Ik trek het aan en ga onder de dekens liggen. Even later komt Liam ook binnen en kleed hij zich uit tot hij alleen nog een boxer aan heeft. Hij gaat naast me liggen en trekt me in zijn armen, waar ik al snel in slaap val.