Now That I've Found You Ft. Martin Garrix

2.0

Ja hoor daar zijn we weer,1020 woorden. Wat een prestatie voor mij. Mijn doel voor dit boek is het boek afschrijven (duhhh) en ik wil eigenlijk ieder hoofdstuk minstens 1000 woorden hebben. Fun fact, dat tweede was voor dit hoofdstuk nog een hele opgave. Ik zat namelijk ergens in de 800 en toen had ik geen inspiratie meer, maar wel voor hoofdstuk 3 dus toen ben ik daaraan begonnen. Dankzij mijn lieve vriendinnetje xmhoubx heeft dit hoofdstuk toch 1020 woorden (zonder nawoord). Daarom heb ik dit hoofdstuk ook aan haar opgedragen. Ze is trouwens echt een heel mooi en leuk boek aan het schrijven, echt een aanrader. Laat trouwens even weten wat jullie van dit hoofdstuk vinden. XXX

<Martijn>
Ik ben zo druk opzoek naar de frisdrank dat ik niet door heb dat er iemand recht op mij af komt lopen, ik loop dan ook vol tegen haar aan. Snel help ik haar met het oprapen van haar boodschappen. Terwijl ze me bedankt kijkt ze me recht in haar ogen aan en dan loopt ze weg. Wacht, ik ken die ogen, Mila. Nee, dat zou wel heel toevallig zijn. Ik verbeeld het me gewoon. Sinds gisterenavond kan ik alleen nog maar aan haar denken, aan vroeger en aan waar ze is, misschien heeft ze iemand ontmoet of misschien is haar iets ergs overkomen. Ik schrik op uit mijn gedachten al Aubrey me aantikt. Hij heeft een paar flessen frisdrank in zijn handen, snel pakken we nog een paar zakken chips en dan gaan we terug naar het appartement. Morgen even lekker een rust dagje en dan overmorgen een shoot, daarna begint de tour.

•volgende dag•

<Mila>
Ik open mijn ogen en kijk op de klok, half 7, zo vroeg. Ik lig nog wat te draaien en proberen te slapen maar om 7 uur besluit ik toch maar op te staan. Ik besluit me eerst te gaan douchen en dan te gaan ontbijten. Na het douchen trek ik een joggingbroek aan en een sweater, qua make-up vind ik foundation en mascara wel genoeg voor vandaag. Terwijl ik ontbijt kijk ik naar de weersverwachtingen voor morgen, het wordt lekker weer dus ik besluit de shoot buiten te doen.

Ik zoek de boeken vast uit op buitenlocaties, toch laat ik twee boeken met binnen locaties op de stapel liggen, voor het geval dat het toch gaat regenen. Ik begin met het maken van een lijstje met eisen voor de locatie.

Als ik denk dat ik alles heb open ik het eerste boek, meteen het dikste. Na een uur heb ik pas twee geschikte locaties. Ik had denk ik beter kunnen googelen denk ik bij mezelf. Het is inmiddels bijna 12 uur en ik begin honger te krijgen. Een beetje ontspanning kan ik wel gebruiken. Ik pak mijn mobiel, portemonnee en huissleutels van het kastje in de gang en loop naar het Central Park, even lekker lunchen.

Ik zit bij een van mijn favoriete lunchrooms, "The loeb, Boathouse", in Central Park. Ik heb een Butter Lettuce Salad besteld, hetzelfde als altijd. Het is lente en heerlijk weer, buiten zie je dan ook veel ouders met kinderen lopen of picknicken in het park. Ik besluit thuis buiten te gaan zitten, lekker genieten van het weer. Ik reken af en bestel nog een smoothie bij een tentje verderop. Dan begin ik aan mijn weg terug naar huis.

Thuis ga ik buiten op de bank zitten, lekker in de zon. Na een paar minuten gaat de deurbel, oh shit de shoot. Gelukkig staat alles al klaar. Ik open de voordeur en begroet Leila. Leila is een beginnend model en voor haar portfolio en website wil ze een aantal mooie foto's hebben. Gelukkig weet ze precies wat ze wil en dus zijn we al snel klaar met de foto's. Ik mail ze meteen naar haar toe en ga dan verder met de voorbereidingen van de shoot van morgen.

Ik zet de laptop op schoot en blader door de boeken heen die naast me liggen. Uiteindelijk heb ik drie geschikte locaties gevonden, één aan het strand, één in de bergen en één waarbij ik foto's mag maken op een van de hoogste gebouwen van de stad. Ik besluit alvast de spullen klaar te leggen voor morgen. Voor shoots heb je vaak veel spullen nodig. Ik pak de goede lampen en test ze nog even voordat ik ze in de opberghoezen stop. Uit een kast haal ik twee verlengsnoeren en ik bekijk de camera's. Welke zal ik meenemen. Uiteindelijk kies ik de spiegelreflex van Canon en die van Nikon. De Canon stond eigenlijk al vast, die vind ik het fijnst. Ik stop de batterijen en de reserve batterijen in de oplader en maak de geheugenkaartjes leeg. Ik pak het witte scherm. De lampen en het scherm leg ik vast in de auto, de camera's laat ik binnen liggen, bang dat ik anders morgen vergeet de batterijen erin te doen.

<Martijn>
'Hoeveel kleding wil je dat ik meeneem?' zeg ik lachend tegen Watse die verteld wat hij en Aubrey in gedachte hadden. Hij loopt naar het rek met kleding en trekt er een aantal kledingstukken tussenuit, die hij dan op het bed gooit. Hij pak ook nog drie paar schoenen. 'We weten nog niet waar ze de shoot willen doen, laat de fotografen maar beslissen wat je aandoet. Zij weten dat het best.' krijg ik als antwoord van Watse. 'Fijn dadelijk staan we in de sneeuw met alleen zomerkleding of in de woestijn met een dikke jas.' grap ik 'Waarom maakt Louis die foto's niet gewoon?'. 'Zo erg zal het niet zijn, we blijven gewoon in Amerika. Daarbij heeft Louis zelf gezegd dat we beter een professioneel iemand kunnen vragen.' Watse kijkt Louis aan. 'Misschien help ik wel met de shoot, maar shoots zijn normaal niet echt mijn ding.' Zegt Louis. Ik knik. 'Let's go and eat somewhere!' roept Aubrey vanuit de woonkamer. 'Pizzaaaaaaa!'.

In het restaurant hebben we het nog even over de shoot. 'Misschien heb je wel een knappe fotografe' zegt Watse met een pedoface. 'Ik zeg toch dat ik die shoot niet ga doen' grapt Louis erachteraan. 'Maybe she wants to take pictures of you naked' zegt Aubrey lachend. 'Heb ik net voor niks al die kleding uitgezocht en ingepakt!'. Heerlijk zo'n gesprekken onder het eten. Het word morgen heerlijk weer dus daarover hoeven we ons geen zorgen te maken.

<Mila>

Ik besluit vandaag niet al te laat naar bed te gaan omdat ik morgen vroeg op moet voor de shoot. Ik ben trouwens toch al moe, maar in bed lig ik uiteindelijk klaarwakker. Als ik dan eindelijk slaap droom ik over vroeger, over Nederland en over Martijn. Uiteindelijk schrik ik wakker. Huilend. Martijn. Fuck wat mis ik hem. Ik kijk op mijn telefoon. 3 uur, over twee uur gaat de wekker. Ik loop naar keuken en drink een glas water. Met het halfvolle glas loop ik naar de badkamer waar ik een paracetamol inneem. Ik pak een ander potje met pilletjes uit mijn toilettas, hiervan neem ik er ook nog twee in, als ik nu niet kan slapen dan weet ik het ook niet meer. Ik vul het glas weer onder de kraan en zet het op mijn nachtkastje neer. Na een tijdje woelen voel ik mezelf langzaam wegzakken in een hele diepe slaap...