<Mila>
Ugh, wie belt er nu weer. Emma, verschijnt er op het beeldscherm van mijn telefoon. Ow hi tante Emma, sorry maar ik neem niet op. Luister jij ook maar even naar mijn voicemail, net zoals de rest van de familie. Jullie mogen blij zijn dat ik tenminste in het zwart in het vliegtuig zit. Ik besluit om straks in New York meteen een nieuwe telefoon te kopen, weg met dat gezeik van de familie. Ik beluister mijn voicemail die tante Emma heeft ingesproken, 'Mila alsjeblieft, je kunt niet vluchten voor je verleden. Het heeft geen zin. Kom terug naar ons wij kunnen je helpen met het verwerken met je verlies. Je kunt met ons praten.' Ik druk de voicemail weg. De enige met wie ik kan praten is Martijn, ofja kon. Ik heb hem al 3,5 jaar niet meer gezien, sinds we uit elkaar zijn dus.
Het huis is prachtig, nog steeds. Een week geleden heb ik het gekocht en nu ben ik overgevlogen met twee koffers, één met kleding en één met al mijn andere spullen. De rest heb ik allemaal in Nederland gelaten, mijn verleden is daar, hier ga ik opnieuw beginnen. Ik heb via het internet gesolliciteerd bij een media bedrijf, als fotografe. Vanuit Nederland heb ik de camera van mijn vader meegenomen. Hij kan zich er toch niet meer druk om maken. Ik heb me ook ingeschreven voor een spoedopleiding voor mijn rijbewijs. Het theorie-examen heb ik online al gehaald een paar weken geleden.
Als ik mijn koffers heb uitgepakt plof ik buiten op het teras op mijn bank. Hier ga ik een nieuw leven beginnen. Gisteren heb ik al afscheid genomen van mijn oude leven, in Nederland...
JE LEEST
Now That I've Found You Ft. Martin Garrix
Fanfiction"I won't let go now that I've found you" Ik vlieg hem om de nek en begin zachtjes te huilen terwijl ik mijn gezicht tegen zijn borst druk. Ik heb hem zo gemist, ik heb dit zo gemist. 'Sttt, het is goed' zegt hij terwijl hij over mijn rug wrijft' ik...
