Now That I've Found You Ft. Martin Garrix

1.0

•6 maanden later•
<Martijn>
Ik loop de douche uit en kleed me aan. Zodra ik de woonkamer inloop ruik ik lasagne. Vannacht vertrek ik voor een aantal maanden op tour en dus heb ik vanavond mijn ouders en zusje uitgenodigd om te komen eten. Mijn moeder staat in de keuken te koken en het ruikt heerlijk.
Onder het eten hebben we het over de tour, als mijn moeder me ineens onderbreekt. "Martijn, je vader en ik moeten je iets vertellen". Ik zie mijn zusje slikken. "Gisteren liep ik langs het huis van Mila, dat stond leeg en te koop. Haar buren stonden buiten en toen heb ik gevraagd of zij wisten waar ze heen waren. Die buren vertelde mij dat haar ouders een half jaar geleden zijn overleden en dat Mila nu spoorloos is".
Ik ben stil, Mila. Ik wil praten maar door de brok in mijn keel komt er geen geluid uit mijn mond. "Hoelang is ze al weg?" vraag ik na een tijdje. "Zes maanden". Mijn moeder merkt dat ik het even moeilijk heb en ze pakt over de tafel mijn hand vast. Mila is weg en het is mijn schuld, ik ben haar nu echt kwijt...

•3 uur 's nachts•

"Martijn, let's go". Louis staat naast mijn bed, in de gang zie ik een koffer staan. Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Mijn ouders gingen om half 10 naar huis en vrij snel daarna ben ik naar bed gegaan. De hele nacht heb ik aan Mila gedacht, ik heb haar in de steek gelaten... Met tegenzin sta ik op en anderhalf uur later zit ik in het vliegtuig onderweg naar New York.

<Mila>
"Just a little bit to the right, yes like that, perfect." Nog een paar foto's. "Okay we're done" zeg ik en laat het meisje de foto's zien. "Beautiful, thank you" "No problem" antwoord ik. Ze geeft me het geld en loopt de studio uit. Ik plof op de stoel. Pfff... drie shoots gehad vandaag, ik ben er klaar mee. Ik sluit de camera aan op mijn laptop en mail de foto's. Het eerste pakket gaat naar een stel die een babyshoot wilden met hun tweeling van drie maanden, pakket nummer twee gaat naar twee vriendinnen van 16 en het laatste pakket gaat naar een meisje dat wat foto's wilde van haar en haar hondjes. Ik haal de camera uit de laptop en berg hem op. Ik pak mijn portemonnee en loop de deur uit. Even naar de supermarkt, eens kijken wat we vanavond eten.

Wat zal ik vanavond eens eten? Ik loop door de supermarkt en kijk ondertussen bij verschillende mensen in hun karretje, opzoek naar inspiratie. Na tien minuten doelloos door de supermarkt lopen besluit ik maar gewoon wat rijst te koken en er wat kip en groenten door te doen, lekker makkelijk.

Thuis zet ik meteen de rijst op een laag vuurtje, ondertussen check ik mijn mail. Reclame, reclame, reclame, Facebook en een mail van Skye. Skye is het bedrijf waarvoor ik werk, ik ben een van de weet-ik-veel-hoeveel fotografen.

From: SkyeMedia

To: Mila de Vries

Subject: important Shoot.

Hi Mila,

Sascha has this important shoot in two days. Unfortunatly she called in sick this morning, so I need you to do it. I can't count on her being able to get back to work in two days. I already gave all your shoots to Mike.

The shoot is booked by Aubrey Wright. I'll send them to your house, they'll be there at 6 in the morning. You can choose a place for the shoot and discuss it with them. I know I can count on you Mila, just do your thing.

Jack Skye,

SkyeMedia

Pfff, thanks Sas. De shoot moet wel echt heel belangrijk zijn als Jack al mijn shoots aan Mike geeft en voor deze ene shoot een hele dag uittrekt. Ik ga verder met mijn eten, de rest van de mails check ik straks wel.

Na het eten stap ik in de auto, ik ben 17 en mag in Amerika dus al rijden. Ik ga locatieboeken ophalen bij Skye. Morgen ga ik die boeken maar eens doorspitten, ik heb in mijn agenda gekeken en ik heb morgen maar één shoot gepland staan en dus tijd genoeg.

"Hi Micheal" zeg ik tegen de bewaker die voor de deur staat. "Miss Mila, nice to see you again. It's been a while." "Nice to see you too, I've worked from home for the past few weeks." Micheal knikt en ik loop verder. Onderweg naar boven groet ik Mike en Jack en praat ik even bij met Jade die eindelijk terug is van haar zwangerschapsverlof, ze laat me een paar foto's van haar zoontje Luke zien. Op kantoor pak ik de boeken die ik denk nodig te hebben. terwijl ik de trap terug naar beneden pak beslis ik dat ik nu meteen even langs de avondwinkel rijdt, dan hoef ik dat morgen niet meer te doen.

Ik loop de avondwinkel binnen en ruik meteen de geur van versgebakken pizza. Ik groet Liv die achter de kassa's staat en loop door naar de groente afdeling. Als ik mijn eten voor morgen heb bedenk ik me dat ik beter meteen eten mee kan nemen voor overmorgen. Ik besluit alvast aan Alberto, de eigenaar van de kleine pizzeria in de supermarkt, te vragen of hij morgen een pizza kan laten thuis bezorgen. Onderweg naar de pizzeria gaat mijn telefoon. Ik neem op en ben zo druk in gesprek dat ik niet door heb dat er iemand recht op me af komt lopen. We botsen tegen elkaar op en mijn eten valt uit het mandje op de grond. Snel hang ik op en verschudig ik mij tegenover de jongen. "I'm so sorry, I..." verder kom ik niet want hij onderbreekt me. "No it's my fault, let me help you". Samen rapen we mijn boodschappen op van de vloer en ik bedank hem. Ik probeer hem aan te kijken maar een zonnebril bedekt zijn ogen. Snel loop ik door naar de pizzeria en geef mijn bestelling door.