Obsession

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 51

Τρεις μέρες...

Περνάνε...

Έχει φτάσει πρωί Δευτέρας και οι ώρες μέχρι το βράδυ μου φαίνονται ατελείωτες...

Έχω αποφασίσει τι θα κάνω...

Απλά θα πάω έξω από το μπαρ την ώρα που θα κλείνουν...

Απλά να την δω...

Χωρίς να με καταλάβει εκείνη...

Και την επόμενη ακριβώς μέρα θα ξεκινήσω μιακαινούρια αρχή χωρίς τη θύμησή της στο μυαλό μου...

Ετοιμάζομαι μερικές ώρες νωρίτερα γιατί απλά δεν μπορώ να κάθομαι χωρίς να κάνω τίποτα.

Αποφασίζω να πάρω τη μηχανή για να είναι πιο εύκολο να παρκάρω...

Νιώθω σαν μυστικός πράκτορας και αναρωτιέμαι γιατί ...Αφού την αγαπάω...Γιατί να μην με δει;Γιατί να μην καταλάβει ότι δεν έχω εγκαταλείψει και πως την θελω ακομα πισω;

Ίσως επειδή το χω υποσχεθεί στην Κλαιρη...

Πάλι μαλακιες σκέφτομαι...Τι κι αν της το έχω υποσχεθει;Απλά έχω παραδεχθεί εν μέρει πόσο εγωιστής υπήρξα και δεν θέλω να το επαναλάβω δείχνοντάς της ότι κάνω πάλι του κεφαλιού μου...Δεν θέλω να την πληγωσω πάλι αν είναι χαρούμενη μακριά μου...

Φτάνω στο μπαρ και θέλω να μπω μέσα,να με σερβίρει το κλασικό ουίσκι αφού με ρωτήσει αν το θέλω με πάγο ή χωρίς...Σαν τις παλιές μέρες που ήμουν ο εαυτός μου...

Στέκομαι λίγο πιο δίπλα περιμένοντας να κλείσουν τα φώτα για να κρυφτώ πίσω από ένα αυτοκίνητο...

Την βλέπω να βγαίνει από το μπαρ μετά από λίγα λεπτά με την Κλαιρη ενώ γελάει.

Νιώθω ότι κάποιος μου έχει κλέψει την ανάσα...Μοιάζει πραγματικα χαρούμενη...Πλήρης...Πιο όμορφη απ ότι την θυμόμουν...Πολύ πιο όμορφη...Πολύ πιο ζωντανή

Φαίνεται να ψάχνει κάτι με το βλέμμα της...Σίγουρα όχι εμένα...

Ένα μαύρο αυτοκίνητο εμφανίζεται από τη στροφή και σταματάει μπροστά στα δύο κορίτσια...Είναι αυτός ο ηλίθιος ο Λουκάς...

Καθώς μπαίνει στην θέση του συνοδηγού,το βλέμμα της σταματάει προς τη μεριά μου...Με είδε;;;

Σκύβω περισσότερο έτσι ώστε να μην φαίνεται το μερος του κεφαλιού μου που πιθανώς φαινόταν πριν...

Ευτυχώς το αυτοκίνητο απομακρύνεται και μπορώ να βγω απ την κρυψώνα μου...

Ήταν τόσο χαρούμενη...